سورامین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سورامین
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریAntrypol, 309 Fourneau, Bayer 205, others
AHFS/Drugs.com
روش مصرف داروفقط به صورت تزریقی
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
  • US: توسط FDA تایید نشده است.
شناسه‌ها
  • 8,8'-{Carbonylbis[imino-3,1-phenylenecarbonylimino(4-methyl-3,1-phenylene)carbonylimino]}di(1,3,5-naphthalenetrisulfonic acid)
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
لیگاند بانک داده پروتئین
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.005.145 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC51H40N6O23S6
جرم مولی۱۲۹۷٫۲۶ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • O=C(Nc1cc(ccc1C)C(=O)Nc3c2c(cc(cc2c(cc3)S(=O)(=O)O)S(=O)(=O)O)S(=O)(=O)O)c8cccc(NC(=O)Nc7cc(C(=O)Nc6cc(C(=O)Nc5c4c(cc(cc4c(cc5)S(=O)(=O)O)S(=O)(=O)O)S(=O)(=O)O)ccc6C)ccc7)c8
  • InChI=1S/C51H40N6O23S6/c1-25-9-11-29(49(60)54-37-13-15-41(83(69,70)71)35-21-33(81(63,64)65)23-43(45(35)37)85(75,76)77)19-39(25)56-47(58)27-5-3-7-31(17-27)52-51(62)53-32-8-4-6-28(18-32)48(59)57-40-20-30(12-10-26(40)2)50(61)55-38-14-16-42(84(72,73)74)36-22-34(82(66,67)68)24-44(46(36)38)86(78,79)80/h3-24H,1-2H3,(H,54,60)(H,55,61)(H,56,58)(H,57,59)(H2,52,53,62)(H,63,64,65)(H,66,67,68)(H,69,70,71)(H,72,73,74)(H,75,76,77)(H,78,79,80) ✔Y
  • Key:FIAFUQMPZJWCLV-UHFFFAOYSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

سورامین (به انگلیسی: Suramin) دارویی است که برای درمان بیماری خواب آفریقایی و کوری رودخانه استفاده می‌شود.[۱][۲] این روش درمانی برای بیماران دچار بیماری خواب بدون درگیری سیستم عصبی مرکزی گزینه مناسبی است[۳] این دارو به صورت تزریق داخل وریدی تجویز می‌شود.[۴]

سورامین باعث ایجاد عوارض جانبی نسبتاً کمی می‌شود.[۵] عوارض جانبی شایع شامل حالت تهوع، استفراغ، اسهال، سردرد، گزگز پوست و احساس ضعف است. همچنین ممکن است درد کف دست و کف پا، مشکل در بینایی، تب و درد شکم نیز رخ دهد. عوارض جانبی شدید ممکن است شامل فشار خون پایین، کاهش سطح هوشیاری، مشکلات کلیوی و سیتوپنی باشد.[۶] ایمن بودن این دارو در دوران شیردهی هنوز مشخص نیست.[۲]

سورامین حداقل در اوایل سال ۱۹۱۶ ساخته شده‌است.[۷] این دارو در فهرست داروهای ضروری سازمان بهداشت جهانی، ایمن‌ترین و موثرترین داروهای مورد نیاز در یک سیستم بهداشتی، قرار دارد.[۸] در ایالات متحده می‌توان آن را از مراکز کنترل و پیشگیری بیماری (CDC) خریداری کرد.[۳] هزینه دارو برای یک دوره درمان حدود ۲۷ دلار آمریکا است.[۹] در مناطقی از جهان که بیماری خواب و کوری رودخانه شایع است، سورامین به‌طور رایگان توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) ارائه می‌شود.[۱۰]

منابع[ویرایش]

  1. "Suramin Injection Advanced Patient Information". Drugs.com. 3 January 2020. Retrieved 11 January 2020.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ "Micromedex Detailed Drug Information for the Consumer: Suramin (Injection route)". PubMed Health. 1 November 2016. Archived from the original on 8 September 2017.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ "Our Formulary Infectious Diseases Laboratories CDC". www.cdc.gov. 22 September 2016. Archived from the original on 16 December 2016. Retrieved 30 November 2016.
  4. Zuckerman, Dr Jane N. (2002). Principles and Practice of Travel Medicine (به انگلیسی). John Wiley & Sons. p. 113. ISBN 9780471490791. Archived from the original on 2016-11-30.
  5. Zuckerman, Dr Jane N. (2002). Principles and Practice of Travel Medicine (به انگلیسی). John Wiley & Sons. p. 113. ISBN 9780471490791. Archived from the original on 2016-11-30.
  6. Zuckerman, Dr Jane N. (2002). Principles and Practice of Travel Medicine (به انگلیسی). John Wiley & Sons. p. 113. ISBN 9780471490791. Archived from the original on 2016-11-30.
  7. Mehlhorn, Heinz (2008). Encyclopedia of Parasitology: A-M (به انگلیسی). Springer Science & Business Media. p. 475. ISBN 9783540489948. Archived from the original on 2016-11-30.
  8. World Health Organization (2019). World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Geneva: World Health Organization. hdl:10665/325771. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.
  9. Dumas, Michel; Bouteille, Bernard; Buguet, Alain (2013). Progress in Human African Trypanosomiasis, Sleeping Sickness (به انگلیسی). Springer Science & Business Media. p. 256. ISBN 9782817808574. Archived from the original on 2016-11-30.
  10. "Trypanosomiasis, human African (sleeping sickness)". World Health Organization. February 2016. Archived from the original on 4 December 2016. Retrieved 7 December 2016.

مطالعه بیشتر[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]