زین پشتی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
زین پشتی
سطح بالایی استخوان پروانه‌ای. (زین پشتی در قسمت سفید در وسط علامت‌گذاری شده‌است)
پایه جمجمه. سطح بالایی. (زین پشتی برچسب‌گذاری نشده‌است، اما استخوان پروانه‌ای به رنگ زرد است و زین پشتی به صورت افقی در وسط و به صورت عمودی در سطح زائده بالینی خلفی قرار دارد.
جزئیات
شناسه‌ها
لاتینDorsum sellae, dorsum sella turcica
TA98A02.1.05.010
TA2594
FMA54718

زین پشتی یا دورسوم سله (dorsum sellae) بخشی از استخوان پروانه‌ای (اسفنوئید) در جمجمه است. لبه خلفی استخوان پروانه‌ای سر انسان توسط یک صفحه استخوانی چهارگوش به نام زین پشتی تشکیل می‌شود. زین پشتی حد خلفی زین ترکی را محدود می‌کند.

فضای شیب‌داری در عقب زین پشتی قرار دارد که نَشیب (کلیووس) نامیده می‌شود. زین پشتی همراه با قسمت پایه‌ای (بازیلار) استخوان پس‌سری (اکسیپیتال)، نشیب را تشکیل می‌دهد.

زائده‌ها[ویرایش]

در استخوان پروانه‌ای، لبه قدامی زین ترکی توسط دو برآمدگی کوچک، در هر طرف یکی، تکمیل شده‌است. این دو برآمدگی زائده‌های بالینی (کلینوئید) میانی نامیده می‌شوند. زین پشتی در زوایای فوقانی خود به دو تکمه (توبرکل) ختم می‌شود که زائده‌های بالینی خلفی نام دارند. زائده بالینی خلفی بر روی دو زاویه فوقانی زین پشتی خارج می‌گردد. زائده خاره‌ای (پتروزال) در دو سوی تنه و در زیر زین پشتی قرار دارد که با راس زائده خاره‌ای استخوان گیجگاهی مفصل می‌شود. اندازه و شکل این زائده‌ها در افراد گوناگون به‌طور قابل توجهی متفاوت است.

نگاره‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

این مقاله در بردارندهٔ بخش‌هایی از صفحه page 147   چاپ ۲۰ام آناتومی گری (۱۹۱۸) است که در مالکیت عمومی قرار دارد.

پیوند به بیرون[ویرایش]

  • "Anatomy diagram: 34257.000-2". Roche Lexicon - illustrated navigator. Elsevier. Archived from the original on 2013-06-22.
  • تصویرکالبدشکافی:22:os-0912 در مرکز پزشکی «سانی داون‌اِستیت»