زمان در کره جنوبی
کره جنوبی یک منطقه زمانی به نام زمان استاندارد کره (انگلیسی: Korea Standard Time) (یوتی‌سی ۹:۰۰+) دارد که به اختصار کی‌اس‌تی (KST) نامیده می‌شود.[۱][۲] کره جنوبی در حال حاضر ساعت تابستانی را رعایت نمی‌کند،[۳] اما در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۸۸ در سئول، آن را مورد آزمایش قرار داد.[۴][۵]
تاریخچه[ویرایش]
در سال ۱۴۳۴ میلادی، مخترع جانگ یونگ-شیل، اولین ساعت آبی خودکار کره را توسعه داد که پادشاه سجونگ آن را به عنوان زمان‌سنج استاندارد کره تنظیم کرد. این احتمال وجود دارد که کره‌ای‌ها قبل از این اختراع، از ساعت‌های آبی برای نگهداری زمان استفاده می‌کردند، اما هیچ سابقهٔ مشخصی از آن‌ها وجود ندارد.[۶] در سال ۱۴۳۷ میلادی، جانگ یونگ-شیل همراه با جونگ چو، یک ساعت آفتابی کاسه ای شکل به نام انگبو ایلگو (هانگول: 앙부일구) ایجاد کرد، که پادشاه سجونگ آن را در انظار عمومی قرار داده بود تا هر کسی بتواند از آن استفاده کند.[۷]
از لحاظ جغرافیایی، بخش‌های غربی کره، از جمله شهر پایتخت کره جنوبی، سئول، ساعت یوتی‌سی ۸:۰۰+ است. در سال ۱۹۰۸ امپراتوری کره زمان استانداردی را به تصویب رساند که ۸+1⁄2 ساعت جلوتر از ساعت گرینویچ، یوتی‌سی ۸:۳۰+ بود. در سال ۱۹۱۲، در طی دوران اشغال کره توسط ژاپن، فرماندار کل کره زمان استاندارد کره را به یوتی‌سی ۹:۰۰+ تغییر داد تا با زمان استاندارد ژاپن همخوانی داشته باشد. با این حال، در سال ۱۹۵۴، دولت کره جنوبی تحت ریاست جمهوری ایسونگمن ری زمان استاندارد را به یوتی‌سی ۸:۳۰+ بازگرداند. سپس در سال ۱۹۶۱، تحت حکومت نظامی رئیس‌جمهور پارک چونگ-هی، زمان استاندارد بار دیگر به یوتی‌سی ۹:۰۰+ تغییر یافت.[۸]
منابع[ویرایش]
- ↑ 표준시 [Standard Time]. Doosan Encyclopedia (به کره‌ای). Retrieved 2021-08-10.
- ↑ "KST". Geospatial Information System Glossary (به کره‌ای). Retrieved 2021-08-10.
- ↑ "Current Local Time in South Korea". timeanddate.com.
- ↑ Chad, Norman (1987-01-30). "Live From Seoul, 1988 Olympics Now Are Ready For Prime Time". Washington Post. ISSN 0190-8286. Retrieved 2021-08-10.
- ↑ Chappell, Bill (2017-03-29). "The Olympics' TV Time-Delay Is Going Away, NBC Says". National Public Radio. Retrieved 2021-08-10.
- ↑ Park, Seong-rae (2005). Science and Technology in Korean History: Excursions, Innovations, and Issues. Jain Publishing Company. pp. 96–99. ISBN 0-89581-838-8.
- ↑ Park, Changbom (2008). Astronomy: Traditional Korean Science. Ewha Women's University Press. p. 135. ISBN 978-8973007790.
- ↑ Yoo, Jeong-in (2010-08-09). 1961년 표준자오선 동경 135도로 변경 [1961 Standard Meridian Changed to 135 Degrees East]. The Kyunghyang Shinmun (به کره‌ای). Retrieved 2021-08-10.