زبان‌های سلتی جزیره‌ای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

زبان‌های سلتی جزیره‌ای یکی از دو شاخهٔ زبان‌های سلتی است که خاستگاهش جزایر بریتانیا می‌باشد. شاخهٔ دیگر این زبان‌ها زبان‌های سلتی قاره‌ای‌اند که خاستگاهشان اروپای قاره‌ای و آناتولی است. زبان‌های سلتی برجای ماندهٔ کنونی همه از این شاخه‌اند. خود زبان‌های سلتی جزیره‌ای هم به دو شاخهٔ زیر بخش می‌شوند:

جدول زیر دگرگونی آوای ک به پ را در زبان‌های سلتی نشان می‌دهد:

نیاسلتی گالیش ولزی کورنی برتون ایرلندی نخستین' ایرلندی امروزی گالیک اسکاتلندی مانکس فارسی
*kʷennos pennos pen penn penn qennos ceann ceann kione "سر"
*kʷetwar- petor pedwar peswar pevar *qetwar- ceathair ceithir kiare "چهار"
*kʷenkʷe pempe pump pymp pemp *qenqe cúig còig queig "پنج"
*kʷeis pis pwy piw piv *qeis (older cia) cò/cia quoi "چه کسی"

منبع[ویرایش]

Wikipedia contributors, "Insular Celtic languages," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Insular_Celtic_languages&oldid=473622593 (accessed February 7, 2012).