درویش رکن‌الدین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

درویش رکن‌الدین (قرن ۸ هـ‍ ق) حاکم سبزوار در سال ۷۷۹ هجری قمری بود.[۱]

از شیخیان و شاگرد شیخ حسن جوری بود. در ۷۷۸ هجری قمری به فارس رفت و از شاه شجاع مظفری کمک خواست. سال بعد به خراسان بازگشت و سبزوار را گرفت و دو سال حکومت آنجا را در دست داشت. خواجه علی مؤید با دشمنش امیر ولی در استرآباد علیه رکن‌الدین متحد شد و این دو توانستند رکن‌الدین را از سبزوار بیرون کنند.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. «رکن الدین». لغت‌نامهٔ دهخدا. دریافت‌شده در ۱۲ فروردین ۱۴۰۰.[پیوند مرده]
  2. «درویش رکن الدین». ویکیجو، دانشنامه آزاد پارسی. دریافت‌شده در ۱۲ فروردین ۱۴۰۰.