داروهای ضدافسردگی غیرمعمول

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ساختار شیمیایی میرتازاپین، یک داروی ضد افسردگی غیرمعمول

داروی ضدافسردگی غیرمعمول(به انگلیسی: Atypical antidepressant) به هر داروی ضد افسردگی گفته می‌شود که به روشی عمل می‌کند که از بسیاری دیگر از داروهای ضد افسردگی متفاوت باشد. داروهای ضد افسردگی غیرمعمول شامل آگوملاتین ، بوپروپیون ، میانسرین ، میرتازاپین ، نفازودون ، اوپیپرامول ، تیانپتین و ترازودون هستند.[۱][۲][۳] vilazodone و vortioxetine نیز تا حدی غیر معمولند. داروهای ضد افسردگی معمولی شاملSSRIs ، SNRIs ، TCAs و MAOIs هستند که عمدتاً با افزایش سطح انتقال دهنده‌های عصبی مونوآمین سروتونین و/یا نوراپی‌نفرین عمل می‌کنند. در میان گروه TCAها، تری‌مپرامین یک عامل غیرمعمول است زیرا به نظر می‌رسد عملکرد آن با مابقی متفاوت است.

منابع[ویرایش]

  1. Feighner JP (1999). "Mechanism of action of antidepressant medications". J Clin Psychiatry. 60 Suppl 4: 4–11, discussion 12–3. PMID 10086478.
  2. Stahl SM (1998). "Basic psychopharmacology of antidepressants, part 1: Antidepressants have seven distinct mechanisms of action". J Clin Psychiatry. 59 Suppl 4: 5–14. PMID 9554316.
  3. Frazer A (1997). "Pharmacology of antidepressants". J Clin Psychopharmacol. 17 Suppl 1: 2S–18S. doi:10.1097/00004714-199704001-00002. PMID 9090573.