خودخوانده

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

خودخوانده (انگلیسی: Self-proclaimed) که به آن خوداظهاری نیز گفته می‌شود داشتن یک عنوان حقوقی را توصیف می‌کند که توسط خود شخص اعلام‌کننده به رسمیت شناخته می‌شود اما لزوماً توسط هیچ پایگاه قانونی شناخته‌شده‌ای برای چنین اظهاری وجود ندارد. این می‌تواند اعلام داشتن یک عنوان اشرافی یا مقام ملی باشد. این اصطلاح به صورت غیررسمی برای هرکسی که خود را به عنوان غیررسمی اعلام می‌کند نیز استفاده می‌شود.

نمونه‌ها[ویرایش]

پادشاهی خودخوانده مانند ژان بدل بوکاسا. نظمی خودخوانده، نظمی جوانمردانه با ادعای ناشناخته میراث تاریخی

موارد استفاده[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Braw, Elisabeth (2010-06-29). "Unhappy with the government? Follow the lead of 'Sealand'". Metro News. Archived from the original on 11 November 2012. Retrieved 2015-04-16. "Sealand, officially known as Roughs Tower, cannot constitute a separate independent state since it has none of the characteristics of a state, such as a territory or the ability to conduct international relations,” a spokesperson for the British Foreign Ministry tells Metro.