حالت تخت شکستگی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پوزیشن تخت شکستگی(به انگلیسی: Fracture table)، پوزیشن اختصاصی برای جراحی استخوان هیپ است.

  • بیمار به حالت طاقباز بر روی تخت قرار گرفته تا در مراحل بعدی به این پوزیشن درآید.[۱]
  • پای سالم در جاپایی و پای آسیب دیده در تراکشن قرار داده می‌شود.
  • لگن بیمار توسط یک پد عمودی (به صورت E) ثابت می‌شود.
  • پای سالم باید به خوبی پد شده و بالا نگه داشته شود تا در بررسی‌های فلوروسکوپیک حین عمل در معرض پرتو X قرار نگیرد.[۲]

نقاط در معرض فشار[ویرایش]

پس سر، گردن و ناحیهٔ ژنیتال (اگر به درستی محافظت نشود باعث بی‌اختیاری ادرار می‌شود.)

توجهات فیزیولوژیکی[ویرایش]

  • حجم خون وارد شده به قلب زیاد شده در نتیجه خروجی آن نیز افزایش می‌یابد بنابراین این وضعیت در بیماران چاق یا دارای مشکل قلبی می‌تواند باعث نارسایی قلبی شود.
  • عملکرد تنفسی هم باعث مشکل می‌شود زیرا حجم دم و بازدم کمتر از وضعیت ایستاده می‌باشد.

به علاوه، بالا آوردن پا باعث وارد شدن فشار به عضله‌های شکمی و در نتیجه محدودتر شدن تنفس می‌شود.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. گلدمن،ماکسین (١٣٩٢راهنمای جامع اتاق عمل، ترجمهٔ خوش تراش،مهرنوش.رستم نیا،لیلی.اصغری،الناز.قوی،آرزو.پورشیخیان،مجید، ص. ص٫۴۲، شابک ۹۷۸۶۰۰۶۳۴۲۴۸۱
  2. لطفی. مژگان. انتظار. صمد. راهنمای جامع پرستاری اتاق عمل. نشر جامعه نگر. چاپ پنجم۱۳۸۸. شابک ۳-۰-۹۴۸۰۵-۹۶۴-۹۷۸
  3. مجیدی. سید علی. مهارت‌های بالینی کار در اتاق عمل. نشر بشری. چاپ پنجم ۱۳۸۸