دمرو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مکان‌های تحت فشار در حالت دمرو.

حالت به روی افتاده و پیشانی بر زمین نهاده را اصطلاحاً دَمَر یا دَمَرو می‌گویند. اصل این واژه «دیم به رو» است که دیم در فارسی به معنای صورت است.

در جراحی[ویرایش]

قرارگیری دمرو (به انگلیسی: Prone position)متداول‌ترین وضعیت در اعمال جراحی ستون مهره و نخاع می‌باشد.[۱]نخست بیمار در وضعیت طاق‌باز بیهوش گردیده و سپس توسط تیم جراحی به حالت صاف بر روی شکم برگردانده می‌شود.

  • دست‌ها بر روی جادستی‌های طرفین قرار می‌گیرند.
  • سر به یک طرف چرخانده شده و با یک پد از گونه و گوش بیمار محافظت می‌شود.
  • در این پوزیشن برای جلوگیری از آسیب رسیدن به چشم‌ها، به آن‌ها پماد مخصوصی مالیده می‌شود.

نقاط تحت فشار[ویرایش]

گونه، قسمت جلویی دنده‌ها، خارایلیاک پیشین، کشکک و انگشتان پا که می‌توان با قرار دادن یک بالش در زیر پا از انگشتان محافظت نمود.

در چه عمل‌هایی به کار می‌رود؟[ویرایش]

لامینکتومی، رگ‌های واریسی، عمل‌های جراحی پشت قفسهٔ سینه و سینوس پایلونیدال.[۲]

توجهات فیزیولوژیکی[ویرایش]

  • این پوزیشن پر مخاطره‌ترین وضعیت از نظر تنفسی است زیرا حرکات طبیعی دستگاه تنفسی و شکم را محدود می‌کند، بنابراین در این وضعیت باید از دستگاه تهویهٔ مصنوعی استفاده نمود.
  • لولهٔ تراشه، خطوط وریدی و وسایل مانیتورینگ باید مرتب بررسی شوند.[۳]

عوارض احتمالی[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. پوزیشن پرون (دیکشنری پزشکی)
  2. لطفی. مژگان. انتظار. صمد. راهنمای جامع پرستاری اتاق عمل. نشرجامعه‌نگر. شابک:۱-۰-۹۴۸۰۵-۹۶۴
  3. مجیدی. سید علی. مهارت‌های بالینی کار در اتاق عمل. چاپ اول