جان ریچی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جان ریچی
زادهجان فرانسیسکو ریچی
۱۰ مارس ۱۹۳۱ ‏(۹۳ سال)
ال پاسو، تگزاس
پیشهرمان‌نویس، مقاله‌نویس
ملیتآمریکایی
دانشگاهدانشگاه تگزاس در ال پاسو
دوره1963–
کار(های) برجستهشهر شب
قانون شنی جنسی
روز معجزه آسای آمالیا گومز
پیشینه نظامی
وفاداریایالات متحده
شاخه نظامی ارتش ایالات متحده آمریکا
درجهسرباز وظیفه
وبگاه

جان فرانسیسکو ریچی (متولد ۱۰ مارس ۱۹۳۱) رمان‌نویس، مقاله‌نویس، خاطره نویس، نمایشنامه‌نویس و منتقد ادبی آمریکایی است. وی در رمان‌های خود، درمورد سایر موضوعات، مانند فرهنگ همجنسگرایان در لس آنجلس و آمریکای وسیع مطالب زیادی نوشته و از پیشگامان ادبیات دگرباشان مدرن است. شهر شب، اولین رمان او که در سال ۱۹۶۳ منتشر شد، پرفروش‌ترین رمان او بود. او با تکیه بر پیشینه خود، به ادبیات چیکانو کمک کرده‌است، به ویژه با رمان "روز معجزه آسای آمالیا گومز"، که در چندین دوره ادبیات چیکانو در سراسر ایالات متحده تدریس شده‌است.

زمینه[ویرایش]

ریچی در ۱۰ مارس ۱۹۳۱ در ال پاسو، تگزاس متولد شد.[۱][۲][۳] او کوچکترین فرزند از میان پنج فرزندی بود که از گوادالوپه و روبرتو سیکسو ریچی متولد شد.[۴] پدر و مادر ریچی هر دو بومی مکزیک بودند. پدرش از نژاد اسکاتلندی بود.[۵][۶]

وی لیسانس انگلیسی خود را از کالج وسترن تگزاس (دانشگاه فعلی تگزاس در ال پاسو) دریافت کرد و در آنجا به عنوان سردبیر روزنامه کالج مشغول به کار شد.[۴]

پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، ریچی در ارتش آمریکا ثبت نام کرد. وی برای ثبت نام به عنوان دانشجوی تحصیلات تکمیلی در دانشگاه کلمبیا از ارتش زودهنگام مرخص شد.[۷] او با ارسال رمان منتشر نشده‌ای که با عنوان پابلو نوشته بود، برای پذیرش در کلاس نویسندگی خلاق که توسط رمان‌نویس، پرل اس باک تدریس می‌شد، اقدام کرد.[۸] در حالی که درخواست وی برای کلاس باک پذیرفته نشده بود، ریچی در کلاسهای نویسندگی هیرام هایدن، سردبیر ارشد در راندوم هاوس، در مدرسه جدید تحقیقات اجتماعی پذیرفته شد.[۸]

شورش کوپر دونات در سال ۱۹۵۹ در لس آنجلس اتفاق افتاد، لزبینها، گیها، تراجنسیتیها و درگ کویینهایی که در کوپر بودند و اغلب توسط اداره پلیس لس آنجلس مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفتند، پس از دستگیری سه نفر از جمله ریچی توسط پلیس، شروع به مبارزه با پلیس کردند، مراجعین با دونات و فنجان قهوه شروع به ضرب و شتم پلیس کردند. اداره پلیس خواستار نیروی پشتیبان شد و تعدادی از شورش کنندگان را دستگیر کرد، با این حال ریچی و دو بازداشت شده اصلی دیگر توانستند فرار کنند.[۹] او بعداً در این مورد در شهر شب نوشت.

حرفه ادبی[ویرایش]

اولین اثر منتشر شده ریچی، رمان عمدتاً زندگی‌نامه شهر شب، بود که اولین بار در اکتبر ۱۹۶۳ منتشر شد. علی‌رغم نقدهای عمدتاً منفی کتاب در زمان انتشار، شهر شب به یک کتاب پرفروش بین‌المللی تبدیل شد.[۴][۱۰][۱۱]

علاوه بر دوازده رمانی که تا به امروز نوشته، ریچی مقاله‌ها و نقدهای ادبی زیادی را در نشریات مختلف از جمله ملت ، نیویورک ریویو، لس آنجلس تایمز، نشریه هفتگی لس آنجلس، صدای دهکده، مجله نیویورک تایمز ،بررسی همیشه سبز و مرور شنبه منتشر کرده‌است.[۱۲][۴][۵] بسیاری از این نوشته‌ها در انتشارات او ،زیر پوست، در سال ۲۰۰۴ گلچین شد. او همچنین سه نمایشنامه، ببرهای وحشی (اولین بار به عنوان فرشته چهارم اجرا شد و براساس رمان ریچی با این عنوان ساخته شده‌است)، راشس (بر اساس رمان خود با همین عنوان) و مامان همان‌طور که او شد - نه آنطور که بود،هم نوشته‌است.[۴]

ایمی هارمون، روزنامه‌نگار، در مقاله ای در نیویورک تایمز در سال ۲۰۰۴ گزارش داد، که ریچی، در میان چندین نویسنده دیگر، با نام مستعار، خواننده ای از شیکاگو، و به صورت ناشناس به کتاب‌های خود در Amazon.com بالاترین رتبه را می‌داده‌است. ریچی در این باره با خنده می‌گوید: «وقتی ستاره‌ها به معنای فروش بیشتر هستند، آن را وسیله ای برای بقا می داند.»[۱۳]

جوایز، افتخارات و تقدیرها[ویرایش]

ریچی اولین داستان‌نویسی است که جایزه یک عمر دستاورد مرکز خودکار ایالات متحده (PEN USA) در سال ۱۹۹۷ را دریافت کرده‌است. او دریافت کننده جایزه بیل وایتهد برای یک عمر موفقیت از انتشارات مثلث در سال ۱۹۹۹ نیز بوده‌است،[۱۴][۱۵] و یکی از اعضای موقوفه ملی هنرها است. وی عضو هیئت علمی برنامه کارشناسی ارشد نوشتن در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی است. او اولین دریافت کننده جایزه قهرمان فرهنگ مجله یک (ONE) است.[۱۶]

وی در مراسم سی امین جایزه ادبی لامبدا در سال ۲۰۱۸، جایزه ادبی لامبدا در بخش داستان همجنسگرایان برای داستان " پس از ساعت آبی" برنده شد.[۱۷]

میراث[ویرایش]

نویسندگان مایکل کانینگهام،[۱۸] کیت براورمان، ساندرا تسینگ لو و جینا بی نهایی قبل از اینکه نویسنده شوند، از دانشجویان کلاس‌های نوشتن خلاق ریچی بودند.[۱۱]

دیوید هاکنی، هنرمند پاپ نقاشی، تابلوهای ساختمان نقاشی و میدان پرشینگ، لس آنجلس را با الهام از یک قسمت در شهر شب خلق کرده‌است.[۱۹]

آهنگ اعداد (Numbers) در سال ۱۹۸۳ از رمانی با همین عنوان نوشته ریچی در سال ۱۹۶۷ الهام گرفته شده‌است.[۲۰]

CD-ROM(مجموعه ای از عکس‌ها، فیلم‌ها، اسناد و…) از زندگی و کار ریچی توسط مرکز ارتباطات آننبرگ تولید شده و عنوان آن رازها و آرزوها: جستجو در جهان جان ریچی است.[۲۱]

کتابشناسی - فهرست کتب[ویرایش]

رمان‌ها[ویرایش]

  • شهر شب (گرو پرس، ۱۹۶۳)
  • اعداد (گرو پرس، ۱۹۶۷)
  • مرگ این روز (گرو پرس، ۱۹۶۹)
  • خون‌آشام‌ها (گرو پرس، ۱۹۷۱)
  • فرشته چهارم (وایکینگ، ۱۹۷۲)
  • راشس (گرو پرس، ۱۹۷۹
  • بدن و روح (کارول و گراف، ۱۹۸۳)
  • دختر مریلین (کارول و گراف، ۱۹۸۸)
  • روز معجزه آسای آمالیا گومز (گذرگاه، ۱۹۹۱)
  • بانوی ما از بابل (گذرگاه، ۱۹۹۶)
  • آینده شب (گرو پرس، ۱۹۹۹)
  • زندگی و ماجراهای لایل کلمنس (گرو پرس، ۲۰۰۳)
  • بعد از ساعت آبی (گرو پرس، ۲۰۱۷)
  • پابلو (مطبوعات عمومی هنر، ۲۰۱۸)

غیر داستانی[ویرایش]

  • قانون شنی جنسی (گرو پرس، ۱۹۷۷)
  • زیر پوست (کارول و گراف، ۲۰۰۴)
  • دربارهٔ زندگی من و زن محفوظ (گرو پرس، ۲۰۰۸) (خاطرات)

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "EL PASO COUNTY, TEXAS - BIRTHS 1931, N-R". USGenWeb Archives. Retrieved 18 April 2014.
  2. ↑ White, Edmund (3 April 2008). "The Making of John Rechy". The New York Review of Books. Retrieved 18 April 2014.
  3. ↑ Andrews-Katz, Eric (12 July 2013). "John Rechy: From bedsheets to printed sheets". Seattle Gay News. Archived from the original on 16 April 2014. Retrieved 18 April 2014.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ Wood, Jamie Martinez (2007). Latino Writers and Journalists: A to Z of Latino Americans. Infobase Publishing. pp. 192–93. ISBN 978-1-4381-0785-1.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Contemporary Authors. New Revision Series. Volume 6. Gale Research Company. 1982. pp. 408–412. ISBN 0-8103-1935-7.
  6. ↑ Contemporary Authors. Autobiography Series. Volume 4. Gale Research Company. 1986. pp. 253–266. ISBN 0-8103-4503-X.
  7. ↑ Contemporary Authors. New Revision Series. Volume 188. Gale Research Company. 2009. pp. 352–357. ISBN 978-1-4144-5669-0.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Barrios, Gregg (September 7, 1988). "Taming of the Sexual Outlaw: 25 Years After 'City of Night,' John Rechy Searches for a New Recognition With a Novel About Monroe". Los Angeles Times. Retrieved March 31, 2014.
  9. ↑ Faderman, Lillian and Stuart Timmons (2006). Gay L.A. : A History of Sexual Outlaws, Power Politics, and Lipstick Lesbians. Basic Books. pp. 1–2. شابک ‎۰−۴۶۵−۰۲۲۸۸-X
  10. ↑ Seed, David (2010). A Companion to Twentieth-Century United States Fiction. John Wiley & Sons. pp. 155–56. ISBN 978-1-4443-1011-5.
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ Timberg, Scott (April 5, 2000). "The Romantic Egotist". SF Weekly. Archived from the original on 7 April 2014. Retrieved March 31, 2014.
  12. ↑ Wood, Jamie Martinez (2007). Latino Writers and Journalists: A to Z of Latino Americans. Infobase Publishing. pp. 192–93. ISBN 978-1-4381-0785-1.
  13. ↑ Harmon, Amy "Amazon Glitch Unmasks War of Reviewers", The New York Times, February 14, 2004. Retrieved March 31, 2014.
  14. ↑ "Awards". PublishingTriangle.org. Retrieved June 8, 2011.
  15. ↑ Warrick, Pamela (1997-10-26). "Credit Where It's Overdue; His writing began with controversy. Now John Rechy's life work is saluted". Los Angeles Times. Retrieved 2014-03-31.
  16. ↑ "Culture Hero Award 2006—John Rechy". ONE National Gay and Lesbian Archives. Retrieved June 8, 2011.
  17. ↑ "Lambda Literary awardees include Carmen Maria Machado, John Rechy, Keeanga-Yamahtta Taylor". Windy City Times, June 5, 2018.
  18. ↑ Nelson, Steffie (17 February 2008). "John Rechy's intensified reality". Los Angeles Times. Archived from the original on 19 April 2014. Retrieved 18 April 2014.
  19. ↑ Drohojowska-Philp, Hunter (2011). Rebels in Paradise: The Los Angeles Art Scene and the 1960s. Macmillan. p. 119. ISBN 978-1-4299-5899-8.
  20. ↑ "Featured Song – Day 27". Polari Magazine. 27 February 2012. Retrieved 31 July 2014.
  21. ↑ Candelaria, Cordelia Chávez; Garcâia, Peter J.; Aldama, Arturo J. (2004). Encyclopedia of Latino popular culture. 2. M - Z. Greenwood Publishing Group. pp. 667–69. ISBN 978-0-313-33211-1.

خواندن بیشتر[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=جان_ریچی&oldid=36047296»