جان تیافیلیس دزاگولیه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جان تیافیلیس دزاگولیه
جان تیافیلیس دزاگولیه (۱۶۸۳–۱۷۴۴)
نام هنگام تولدJean Théophile Desaguliers
زادهٔ۱۲ مارس ۱۶۸۳
لا روشل، فرانسه
درگذشت۲۹ فوریهٔ ۱۷۴۴ (۶۰ سال)
کاونت گاردن، لندن، انگلستان
محل زندگیانگلستان
ملیتفرانسوی، انگلیسی
محل تحصیلکریست چرچ، آکسفورد
شناخته‌شده برایرواج نظریه‌های نیوتن، آسمان‌نما، تهویه، ماشین بخار، فراماسونری
جایزه(ها)مدال کاپلی (۱۷۳۴)
مدال کاپلی (۱۷۳۶)
مدال کاپلی (۱۷۴۱)
پیشینه علمی
شاخه(ها)فلسفه طبیعی و مهندسی
محل کاردانشگاه آکسفورد
راهنمایان دانشگاهیجان کیل
دانشجویان برجستهStephen Demainbray
Willem 's Gravesande
استیون گری
تأثیر گرفته ازایزاک نیوتن

جان تیافیلیس دزاگولیه (انگلیسی: John Theophilus Desaguliers؛ زاده ۱۲ مارس ۱۶۸۳ – درگذشته ۲۹ فوریه ۱۷۴۴)، فیلسوف طبیعی، روحانی، مهندس و فراماسون انگلیس بود که در سال ۱۷۱۴ به عنوان دستیار تجربی ایزاک نیوتن به عضویت انجمن سلطنتی انتخاب شد. او در آکسفورد تحصیل کرده بود و بعدها نظریه‌های نیوتونی و کاربردهای عملی آنها را در سخنرانی‌های عمومی رواج داد. جیمز برایجس، اولین دوک شنداس مهمترین حامی دزاگولیه بود. در اوایل دهه ۱۷۲۰ دزاگولیه به عنوان یک فراماسون نقش مؤثری در موفقیت اولین گرند لاج لندن داشت و به عنوان سومین استاد بزرگ آن خدمت کرد.

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

  • Masonic biography
  • British Journal of Psychology
  • "Desaguliers, John Theophilus (DSGS726JT)". A Cambridge Alumni Database. University of Cambridge.