جاستین هاردی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جاستین هاردی
زادهٔ۱ ژانویهٔ ۱۹۶۶

جاستین هاردی (انگلیسی: Justine Hardy؛ زادهٔ ۱ ژانویهٔ ۱۹۶۶) روزنامه‌نگار، نویسنده، روان‌شناس و درمانگر آسیب دیدگی است که عمده زندگی خود را در هند گذرانده است. او در جنوب آسیا، از جمله کشمیر روزنامه‌نگار بوده است، هاردی در کشمیر بنیاد شفای کشمیر را تأسیس کرد تا به مردم کمک کند و بدینوسیله بر آسیب‌های اجتماعی ناشی از شورش در جامو و کشمیر که در ۱۹۸۹ آغاز شد غلبه‌کند.

دوران جوانی و تحصیلات[ویرایش]

جاستین در لندن متولد شد، در آکسفوردشر بزرگ شد و در انگلستان تحصیل کرد. هاردی دختر رابرت هاردی[۱] بازیگر مطرح و مادرش بازیگر سالی پیرسون است[۲] که والدینشان بازیگر زن گلادیس کوپر[۳]و سر نویل پیرسون بودند.[۴]در سال ۱۹۷۸، او برنده مسابقات انشاء در مقاله‌ای که در مدرسه‌اش در بنبری و آکسفوردشر نوشت شد.[۵] او در مدرسه تودور هال بنبری تحصیل‌کرد.[۶]

هاردی یکی از اعضای تأثیرگذار ساکن در مؤسسه رهبری جهانی دانشگاه تافتس بوده است.[۷]در ۲۰۱۱، او کارآموزی را در برنامه آزمون اسلو دریافت‌کرد.[۸]

فعالیت حرفه‌ای[ویرایش]

روزنامه‌نگار و مجری[ویرایش]

هاردی از حدود ۱۹۹۰بیش از ۲۵ سال است که در مورد آسیای جنوبی گزارش‌می‌دهد.[۹] او در مورد تجربیات خود در کشمیر، جایی که از زمان تقسیم ۱۹۷۴بین هند و پاکستان، که منجر به آغاز جنگ اول کشمیر شد بسیار نوشته است. از سال ۱۹۸۹، درگیری در منطقه وجود دارد، جنگنده‌هایی که مورد حمایت چین، ایران و ایالات متحده هستند.[۱۰]

او ضمن نگارش در یک روزنامه هندی، با نشنال ریویو،[۱۱] تایمز، فایننشال تایمز، ونیتی فیر نیز همکاری داشت.[۱۲] هاردی در ۲۰۱۵به‌طور منظم در مجله تراولر مقاله می‌نوشت.[۱۳] او دربارهٔ فعالان زن در اسلام، صلح و بحران سلامت روانی در کشمیر نیز مقاله نوشته است. سایر موضوعاتی که وی به آن پرداخته شامل موضوعات اجتماعی، بررسی کتاب و سفر می‌باشد.[۱۳]

در ۱۹۹۶، او به عنوان مجری مستند شبکه ۴ در سریال جنگل شهری شروع به کار کرد.[۱۳] هاردی چهار سال مجری برنامه تلویزیونی مسافرت بود. او همچنین در چندین برنامه بی‌بی‌سی دربارهٔ هند مشارکت داشته است، وی همچنین مجری مشترک یک سریال بی‌بی‌سی در مورد فلسفه شرق در غرب بوده است.

او در هیئت مشورتی صدای زنان در حال حاضر مشغول به کار است و از حقوق زنان در تولید فیلم حمایت‌می‌کند.[۱۴]

نویسنده[ویرایش]

هاردی کتاب: «مرز اوکر: سفری در سرزمین‌های مرزی تبت» را در سال ۱۹۵۵ نوشت که روایتی از سفر هاردی به دره‌ای دورافتاده در مرز هند و تبت در هیمالیا است.[۱۵] چهار سال بعد، اسکوپ واله (۱۹۹۹) دوران هاردی را به عنوان گزارشگر روزنامه دهلی بازگو می‌کند.[۱۶] واله در روایت بز نوشته است:[۱۷] داستانی از کشمیر و ناتینگ هیل (۲۰۰۰) نوشته که مسیری را می‌پیماید و با جمع‌آوری موهای بز در تبت به لندن می‌رود و در آنجا پشم بز را به صورت شال به فروش می‌رساند. هاردی بالیوود پسر را در ۲۰۰۲ نوشت، که مطالعه‌ای تحقیقی است دربارهٔ بالیوود و تجارت فیلم هندی. او در جئوگرافیک می‌گوید: «در این کتاب که بهترین کتاب او می‌باشد، او درخشش بالیوود را به تصویر می‌کشد در عین پرداختن به جنبه‌های اجتماعی بالیوود و مشکلاتی که در دنیای زیرین و فقر وجود دارد، هاردی برای مصاحبه و تعریف از کارش به ترفند اصلی ردیابی یک ساله «هرتیک روشن» یعنی درخشان‌ترین بالیوود می‌پردازد،[۱۸]»

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "Nanette Godfrey Memorial Lectures". Tudor Hall School. Spring 2016. Retrieved 22 December 2016.
  2. ↑ Meneses, Geeta Alvares (2009). "A Humane Being" (PDF). Libas International: 74. Archived from the original (PDF) on 2016-12-23. Retrieved 2016-12-23 – via Justine Hardy website.
  3. ↑ "Dame Gladys Cooper with her daughter Sally Pearson (née Cooper)". National Portrait Gallery. Retrieved 22 December 2016.
  4. ↑ "Gladys Cooper dies at 82 - Stage, film star". The Los Angeles Times. 18 Nov 1971. p. 23 – via newspapers.com.
  5. ↑ Chipperfield, John (22 April 2013). "The Changing Face of Banbury". Oxford Mail. Retrieved 22 December 2016.
  6. ↑ "Justine Hardy, Old Tudorian – Nanette Godfrey Memorial Lecture". 10 March 2016. Archived from the original on 23 December 2016. Retrieved 22 December 2016.
  7. ↑ "Current Inspire Fellows". Tufts Global Leadership. Retrieved 22 December 2016.
  8. ↑ "The Internships". Oslo Scholars. Archived from the original on 23 December 2016. Retrieved 22 December 2016.
  9. ↑ "Kashmiris have felt isolated during conflict". The Times of India. 27 January 2010. Retrieved 20 December 2016.
  10. ↑ "New England - Boston, April 8th" (PDF). Chartwell Bulletin. The Churchill Centre & Museum at the Cabinet War Rooms (24). June 2010. Archived from the original (PDF) on 16 July 2016. Retrieved 22 December 2016.
  11. ↑ "Justine Hardy". National Review. Retrieved 22 December 2016.
  12. ↑ "The Internships". Oslo Scholars. Archived from the original on 23 December 2016. Retrieved 22 December 2016.
  13. ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ "All Kinds of Magic" (PDF). 2015. Retrieved 22 December 2016.
  14. ↑ "Advisory Board". Women's Voices Now. Retrieved 22 December 2016.
  15. ↑ "The Ochre Border - A Journey through the Tibetan Frontierlands". Justine Hardy website. Archived from the original on 4 May 2016. Retrieved 23 September 2021.
  16. ↑ "Scoop-Wallah". Kirkus Reviews. 1 December 1999. Retrieved 19 December 2016.
  17. ↑ "About Justine Hardy". Justine Hardy. Archived from the original on 25 March 2011. Retrieved 23 September 2021.
  18. ↑ Liesenfeld, Winnie (2002). "Lights! camera! action! (Pick of the month). (Bollywood Boy book and video Rough Guide to Bollywood)". Geographica. Archived from the original on 2018-11-20. Retrieved 19 December 2016 – via HighBeam Research.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=جاستین_هاردی&oldid=39163441»