تک‌بر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تَک‌بَر[الف]، انتقال‌دهنده تکی[ب] یا یونی‌پورتر (به انگلیسی: Uniporter)، نوعی پروتئین انتقال غشایی است که یک سوبسترا را در جهت شیب غلظت آن از غشا عبور می‌دهد. این جهت رو به هر سمتی از غشاء می‌تواند باشد، بنابراین بسته به غلظت ماده ممکن است تک‌بر آن را به درون سلول وارد یا از سلول خارج کند. عمل تک‌برها نوعی انتشار تسهیل‌شده است.[۱] ناقل گلوکز GLUT1 که در گلبول‌های قرمز یافت می‌شود نمونه‌ای از یک تک‌بر است.[۲] تک‌بَرها در بسیاری از سلول‌ها وجود دارند و برای انتقال انواع مختلفی از سوبستراها مانند گلوکز، آمینواسیدها، یون‌ها و غیره استفاده می‌شوند. تک‌بَرها در فعالیت‌هایی مانند جذب گلوکز توسط سلول‌های بدن، خارج کردن لاکتات از سلول‌های عضلانی و کلیه‌ها، جذب آهن توسط سلول‌های روده و کبد، جذب سرماخورده‌ها توسط سلول‌های تخمدان و غیره نقش دارند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

یادداشت‌ها[ویرایش]

  1. واژگان مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی
  2. از ترجمه زیست‌شناسی سلولی و مولکولی لودیش

منابع[ویرایش]

  1. بِرگ، جِرِمی ام. و دیگران. (2012). بیوشیمی استرایر. ترجمه سالار بختیاری و دیگران. تهران: اندیشه رفیع، 1391.
  2. نلسون، دیوید و کاکس، میکائیل. (2008). بیوشیمی لنینجر. ترجمه جواد محمدنژاد اروق و دیگران. تهران: اندیشه رفیع، 1390.