تاریخ اجتماعی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تاریخ اجتماعی گرایشی در تاریخ است که به مطالعهٔ روند تغییرات اجتماعی در طول تاریخ می‌پردازد. در این گرایش، روابط مردم با مردم، روابط مردم با حکومت، و روابط مردم با زیست جهان مادّی و معنویشان مورد بررسی قرار می‌گیرد[۱] و حوزهٔ وسیعی از جلوه‌های مختلف زندگی و فرهنگ انسان گذشته را بررسی می‌کند و به مطالعهٔ ساختار، فرایند و برآیند کنش آدمی می‌پردازد. این بخش از مطالعات تاریخی پس از توجه بیش از حد به تاریخ سیاسی که در برگیرندهٔ تاریخ فرادستان و حکومت‌گران است، به تاریخ فرودستان و نقش اجتماعی آنها توجه نموده است.[۲]

شکل آرمانی تاریخ اجتماعی براساس متون گذشته، به مطالعهٔ ساختار و فرایند کنش و واکنش انسان در بافت‌های اجتماعی و فرهنگی می‌پردازد. در واقع، بیشتر محققان تاریخ اجتماعی به تاریخ‌نگاری، روایت و توصیف اکتفا کرده‌اند و در حوزهٔ تاریخ اجتماعی با هم اختلاف نظر زیادی دارند. برخی بر این باورند که تاریخ اجتماعی در برگیرندهٔ تمام گونه‌های مختلف زندگی و فرهنگ در جوامعی است که در دورهٔ تاریخی وجود داشته‌اند. برخی دیگر مصرّانه بر این باورند که حوزهٔ توجه تاریخ اجتماعی به نتایج جداسازی حکومت، اقتصاد و حوزه‌های وسیعی از فرهنگ، مانند اعتقادات مذهبی و فن‌آوری محدود است و گروهی دیگر آن را از این هم محدودتر کرده و به مجموعه‌ای ناهمگون از نهادهای اجتماعی و محلی، آداب و رسوم و نگرش‌ها منحصر کرده‌اند.[۳]

منابع تاریخ اجتماعی بسیار متنوع و گوناگون است و مطالب متنوعی همچون گزارش‌های رسمی، اسناد حقوقی، روزنامه‌ها، کتابچه‌ها، موضوع‌های هنری، پوسترها، آثار ادبی و کالاهای دست‌ساز بشر را در برمی‌گیرد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • «تاریخ اجتماعی». دانشنامهٔ جهان اسلام. ۱۳۹۵. دریافت‌شده در ۱۳ بهمن ۱۳۹۵.
  • زندیه، حسن (بهار و تابستان ۱۳۹۰). «تاریخ اجتماعی». تاریخ اسلام. دانشگاه باقرالعلوم. ۱۲ (۱ و ۲): ۱۶۱–۱۸۲.

پیوند به بیرون[ویرایش]