بیس (صدا)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محدودهٔ صدای بیس.[۱]

بیس (انگلیسی: Bass) نواکی را توصیف می‌کند (که «عمیق» نیز خوانده می‌شود) که بسامد، نواک و محدوده صوتی آن از ۱۶-۲۵۶ هرتز (نت «دو»ی اکتاو صفر تا اکتاو چهار) است. در ساخت موسیقی، چنین ترانه و قطعاتی پایین‌ترین قسمت هارمونی هستند. در گروه کر بدون همراهی ساز، بیس توسط خواننده‌های بیس بالغ مذکر فراهم می‌شود.

منابع[ویرایش]

  1. Benward & Saker (2003). Music in Theory and Practice, Vol. I, p.168. شابک ‎۹۷۸−۰−۰۷−۲۹۴۲۶۲−۰.

پیوند به بیرون[ویرایش]