بستر گفت‌وگوی برخط
بستر گفت‌وگوی برخط یک بستر برخط (آنلاین) است که به‌طور خاص برای بحث برخط ساخته شده‌است یا بحث برخط را ممکن می‌کند.
تاریخچه[ویرایش]
در سال ۱۹۷۹ دانشجویان دانشگاه دوک اولین بستر گفتگوی برخط را با استفاده از یوزنت ایجاد کردند.
کاربردها[ویرایش]
بسترهای گفتگوی برخط می‌توانند افراد را در تفکر جمعی و تبادل دیدگاه‌ها و ایجاد درک بین‌فرهنگی مشارکت دهند.[۱]
نمایش عمومی ایده‌ها می‌تواند معناسازی بین الاذهانی را تقویت کند.
بسترهای گفتگوی برخط ممکن است ابزار ساختاری مهمی برای مشارکت مؤثر در مقیاس بزرگ باشند.[۲]
کاربردهای آموزشی[ویرایش]
بسترهای گفتگوی آنلاین می‌توانند در آموزش نقش داشته باشند. در سال‌های اخیر، بسترهای گفتگوی آنلاین نه تنها به بخش مهمی از آموزش از راه دور تبدیل شده‌اند بلکه در محیط‌های فیزیکی دانشگاهی نیز همین کاربرد را پیدا کرده‌اند.
برای مثال، جامعه آموزش الکترونیکی تعاملی پیشنهادی (iELC) بستری است که دانشجویان فیزیک را در وظایف یادگیری برخط و کلاس درس درگیر می‌کند. در بحث‌های مختصر کلاس درس، ابتدا فرمول‌ها، تعاریف و مفاهیم بنیادی فیزیک مطرح می‌شوند، پس از آن دانش‌آموزان در بحث رسمی iELC شرکت می‌کنند و از ابزارهای چت و گفتگو برای بهبود درک خود از موضوع استفاده می‌کنند. سپس معلم در جلسه کلاس بعدی در مورد پست‌های منتخب انجمن بحث می‌کند.[۳]
بسترهای بحث آنلاین کلاسِ درس یک نوع دیگر از این بسترها هستند.[۴]
رز استدلال می‌کند که انگیزه اساسی برای توسعه بسترهای یادگیری الکترونیکی به صرفه بودن مقیاس‌پذیری آن هاست - آموزش دانش‌آموزان بیشتر با پول کمتر.[۵]
یک مطالعه نشان داد که زمانی که بستر آموزش الکترونیکی مکانیزم پاداش‌دهی در برنامه درسی را به فعالیت‌های یادگیری می‌افزاید، فراگیران میزان بحث در دروس را افزایش داده و به‌طور فعال با بستر آموزش الکترونیکی تعامل خواهند داشت.
کاربرد در شهرهای هوشمند[ویرایش]
ساختمان «سیتی تاون‌هال» در روتردام شامل یک بستر مشارکتی برای سیاست‌گذاری عمومی است.[۶]
ساده‌سازی[ویرایش]
پلتفرم‌های گفتگوی آنلاین ممکن است بر اساس ساده‌کردن بحث‌ها برای کارایی، سودمندی و کیفیت بیشتر طراحی شوند و بهبود یابند. برای مثال ویژگی‌هایی مانند رای‌گیری، اعلان‌های هدفمند، تعریف سطوح کاربر، بازی‌وارسازی، اشتراک‌های الکترونیکی، استفاده از ربات‌ها، الزامات بحث، ساختاربندی، طرح‌بندی، مرتب‌سازی، پیونددهی، سازوکارهای بازخورددهی، ویژگی‌های شهرت‌مندی، ویژگی‌های سیگنال‌دهی تقاضا، ویژگی‌های درخواست‌کردن، برجسته‌سازی بصری، جداسازی، ابزارهای همکاری بلادرنگ، ابزارهایی برای بسیج انسان و منابع، استانداردسازی، پردازش داده‌ها، تقسیم‌بندی، خلاصه‌سازی، تعدیل، فواصل زمانی، طبقه‌بندی/برچسب گذاری خودکار، قوانین و نمایه سازی را می‌توان به صورت هم‌افزا برای ارتقای بسترهای بحث و گفتگو استفاده کرد.[نیازمند منبع]
در سال ۲۰۱۳ سارا پرز ادعا کرد که بهترین بستر برای بحث آنلاین هنوز ایجاد نشده‌است، و خاطرنشان کرد که بخش‌های نظرات می‌توانند مفیدتر باشند اگر نشان دهند «کدام نظرات یا اشتراک‌گذاری‌ها طنین‌انداز شده‌اند و چرا» به طوری که «فهمیده شود چه کسی سزاوار شنیده‌شدن است».[۷]
بسترهای آنلاین ذاتاً انحصار ورودی از شهروندان آگاه را تضمین نمی‌کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که چنین فضاهایی حتی می‌توانند مشارکت ژرف‌اندیشانه را تضعیف کنند، زمانی که اجازه داده می‌شود که محتوای خصمانه، سطحی و نادرست بر گفتگو غالب شود (همچنین رجوع کنید به: ترول اینترنتی، پست‌های مزخرف). یک سازوکار ضروری که این بسترها را قادر می‌سازد تا بحث و و مشارکت در سیاست‌ها از شهروندان آگاه را ارائه کنند، ژرف‌اندیشی است. ادعا می‌شود که چالش اصلی در ایجاد یک زمینه آنلاین در این نهفته‌است که صرفاً ورودی‌های عمومی را جمع نکند، بلکه بحث عمومی آگاهانه را ترویج کند که ممکن است برای فرایند سیاست‌گذاری مفید باشد.[۲]
ارتباطات برخط شهروندی در زمینه ارزیابی میزان ژرف‌اندیشانه بودن محتوای آنها و اینکه چگونه ادراک انتخابی و تکه‌تکه شدن ایدئولوژیک در آنها نقش دارد مورد مطالعه قرار گرفته‌است (همچنین نگاه کنید به: حباب فیلتر). یکی از زیرشاخه‌های تحقیقات ژرف‌اندیشی آنلاین به امکان توسعه بسترهای جدید اختصاص دارد که «گونه ای از تجارب ژرف اندیشانه‌ای را که از گزینه‌های موجود فعلی پیشی می‌گیرند، تسهیل می‌کنند».[۸]
منابع[ویرایش]
- ↑ Deng, Liping; Chen, Yang-Hsueh; Li, Sandy C. (23 January 2017). "Supporting cross-cultural online discussion with formal and informal platforms: a case between Hong Kong and Taiwan". Research and Practice in Technology Enhanced Learning (به انگلیسی). 12 (1): 5. doi:10.1186/s41039-017-0050-z. ISSN 1793-7078. PMC 6302850. PMID 30613254.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Manosevitch, Edith; Steinfeld, Nili; Lev-On, Azi (26 November 2014). "Promoting online deliberation quality: cognitive cues matter". Information, Communication & Society. 17 (10): 1177–1195. doi:10.1080/1369118X.2014.899610. ISSN 1369-118X. خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «mano» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Wong, Su Luan; Abu Bakar, Kamariah (1 August 2009). "Qualitative findings of students' perception on practice of self-regulated strategies in online community discussion" (PDF). Computers & Education. 53 (1): 94–103. doi:10.1016/j.compedu.2008.12.021.
- ↑ Zheng, Binbin; Warschauer, Mark (2015). "Participation, interaction, and academic achievement in an online discussion environment". Computers & Education (به انگلیسی). 84: 78–89. doi:10.1016/j.compedu.2015.01.008. Retrieved 27 July 2017.
- ↑ Coopman, Stephanie J. (17 May 2009). "A critical examination of Blackboard's e-learning environment". First Monday (به انگلیسی). 14 (6). doi:10.5210/fm.v14i6.2434. Retrieved 26 July 2017.
- ↑ Janssen, Marijn; Kuk, George; Wagenaar, René W. (1 April 2008). "A survey of Web-based business models for e-government in the Netherlands". Government Information Quarterly. 25 (2): 202–220. doi:10.1016/j.giq.2007.06.005.
- ↑ Perez, Sarah. "The Best Platform For Online Discussion Doesn't Exist Yet". TechCrunch. Retrieved 27 July 2017.
- ↑ Freelon, Deen (1 May 2015). "Discourse architecture, ideology, and democratic norms in online political discussion". New Media & Society (به انگلیسی). 17 (5): 772–791. doi:10.1177/1461444813513259. ISSN 1461-4448.