بحران هویت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بحران هویت[۱] وضعیتی توأم با تردید نسبت به خود و پرس‌وجوی فعالانه دربارهٔ تعریف خود است که نوعاً در نوجوانی پیدا می‌شود. این اصطلاح توسط روانشناس آلمانی اریک اریکسون ابداع شده‌است. اریکسون معتقد است که عمده‌ترین تکلیف یک نوجوان حل بحران هویت در برابر سردرگمی نقش است و برای رسیدن به هویتی کم و بیش باثبات نوجوان باید نیازها و آرزوها و توانایی‌های خود را به شکل تازه ای سازماندهی کند تا از طریق آن بتواند خود را با انتظارات موجود در جامعه وفق دهد.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «بحران هویت» [روان‌شناسی] هم‌ارزِ «identity crisis»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر چهارم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۵۹-۱ (ذیل سرواژهٔ بحران هویت)
  2. علی رضایی (۶ حوت ۱۳۹۶). «بحران هویت ازدیدگاه روانشناسی». افغانستان ما. دریافت‌شده در ۶ مارس ۲۰۲۰.