باروری و هوش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

باروری و هوش (انگلیسی: Fertility and intelligence) رابطه بین باروری و هوش در بسیاری از مطالعات جمعیت‌شناسی مورد بررسی قرار گرفته‌است. شواهدی وجود دارد که در سطح جمعیت، معیارهای هوش مانند پیشرفت تحصیلی و سواد با نرخ باروری در برخی زمینه‌ها همبستگی منفی دارد.[۱] با این حال، مطالعات ژنتیکی شواهدی برای اثرات تبه‌ژن‌شناسی (دیسژنیک) در جمعیت‌های انسانی نشان نداده‌است.[۲][۳][۴][۵] نظریه‌های مربوط به اثرات تبه‌ژن‌شناسی و اصلاح نژاد در جمعیت‌های انسانی از لحاظ تاریخی با نژادگرایی علمی مرتبط بوده‌است.[۶][۷]

دیدگاه‌ها و تحقیقات اولیه[ویرایش]

استدلال شده‌است که همبستگی منفی بین باروری و هوش (که با IQ اندازه‌گیری می‌شود) در بسیاری از نقاط جهان وجود داشته‌است. با این حال، مطالعات اولیه «سطحی و توهم‌آمیز» بودند و به وضوح توسط داده‌های محدودی که جمع‌آوری کردند پشتیبانی نمی‌شدند.[۱]

برخی از اولین مطالعات در مورد این موضوع بر روی افرادی انجام شد که قبل از ظهور تست IQ، در اواخر قرن نوزدهم، با بررسی باروری مردان فهرست شده در او چه کسی است؟ (شرح حال شخصیت‌ها و نخبگان جهان) است، این افراد احتمالاً از هوش بالایی برخوردار بودند. این مردان، در مجموع، فرزندان کمی داشتند که دلالت بر یک همبستگی دارد.[۸][۹]

مطالعات دقیق‌تری که بر روی آمریکایی‌های زنده پس از جنگ جهانی دوم انجام شد، نتایج متفاوتی را نشان داد که نشان‌دهنده یک همبستگی مثبت جزئی با توجه به هوش است. یافته‌های این تحقیقات برای آزبورن و باجما که در اواخر سال ۱۹۷۲ نوشتند، به اندازه‌ای سازگار بود که به این نتیجه رسیدند که الگوهای باروری اصلاح نژاد است و روند تولیدمثلی به سمت افزایش فراوانی ژن‌های مرتبط با ضریب هوشی بالاتر. احتمالاً در آینده قابل پیش‌بینی در ایالات متحده ادامه خواهد یافت و در سایر دموکراسی‌های دولتی رفاه صنعتی نیز یافت خواهد شد.[۱۰] چندین بازبینی یافته‌ها را زودهنگام دانستند و استدلال می‌کردند که نمونه‌ها در سطح ملی غیرنماینده هستند، و عموماً محدود به سفیدپوستان متولد شده بین سال‌های ۱۹۱۰ و ۱۹۴۰ در ایالت‌های دریاچه‌های بزرگ هستند.[۱۱][۱۲]سایر محققان در دهه ۱۹۶۰ پس از دو دهه باروری خنثی یا مثبت شروع به گزارش یک همبستگی منفی کردند.[۱۳]

در سال ۱۹۸۲، دانیل وینینگ جونیور در یک مطالعه بزرگ در مورد باروری بیش از ۱۰۰۰۰ فرد در سراسر ایالات آمریکا که در آن زمان ۲۵ تا ۳۴ سال داشتند، به دنبال این مسائل بود. باروری در مطالعه او ۰٫۸۶- با بهره هوشی برای زنان سفیدپوست و ۰٫۹۶- برای زنان سیاه‌پوست همبستگی داشت. وینینگ استدلال کرد که این نشان دهنده کاهش میانگین بهره هوشی ۱٫۶ در هر نسل برای جمعیت سفیدپوست و ۲٫۴ امتیاز در هر نسل برای جمعیت سیاه‌پوست است.[۱۴]

وینینگ با در نظر گرفتن این نتایج همراه با نتایج محققان قبلی نوشت که در دوره‌های افزایش نرخ زاد و ولد، افراد با هوش بالاتر تمایل به باروری دارند، اگر نگوییم بیشتر از باروری کل جمعیت، اما بنابراین به نظر می‌رسد کاهش اخیر در باروری روند دیسژنیک مشاهده شده برای دوره مشابه کاهش باروری بین سال‌های ۱۸۵۰ و ۱۹۴۰ را احیا کرده‌است. برای رفع این نگرانی مبنی بر اینکه باروری این نمونه نمی‌تواند کامل در نظر گرفته شود، وینینگ یک مطالعه بعدی را برای همان نمونه ۱۸ سال بعد انجام داد و همبستگی منفی یکسان، هرچند اندکی کاهش یافته، را بین IQ و باروری گزارش کرد.[۱۵] منتقدان به مشارکت وینینگ با مجله برترپنداری نژاد سفید فصلنامه بشریت و پذیرش کمک‌های مالی از صندوق پایونیر اشاره می‌کنند.[۱۶][۱۷][۱۸]

پژوهش‌های بعدی[ویرایش]

در مطالعه ای در سال ۱۹۸۸، رترفورد و سیول ارتباط بین هوش اندازه‌گیری شده و باروری بیش از ۹۰۰۰ فارغ‌التحصیل دبیرستان در ویسکانسین را در سال ۱۹۵۷ مورد بررسی قرار دادند و رابطه معکوس بین IQ و باروری را برای هر دو جنس تأیید کردند، اما در مورد زنان این رابطه معکوس بسیار بیشتر بود. اگر کودکان به‌طور متوسط همان ضریب هوشی والدین خود را داشتند، ضریب هوشی، ۰/۸۱ در هر نسل کاهش می‌یافت. با در نظر گرفتن ۰٫۷۱ برای وراثت پذیری افزایشی IQ که توسط جینکس و فولکر ارائه شده‌است،[۱۹] آنها کاهش دیسژنیک ۰٫۵۷ امتیاز IQ در هر نسل را محاسبه کردند.[۲۰]

روان‌شناس جنجالی ریچارد لین از طرفداران قوی نظریه‌های تبه‌ژن‌شناسی (دیسژنیک) بوده‌است. در مطالعه‌ای در سال ۱۹۹۹، ریچارد لین رابطه بین هوش بزرگسالان ۴۰ سال به بالا و تعداد فرزندان و خواهر و برادرشان را بررسی کرد. داده‌ها از نظرسنجی مرکز ملی تحقیقات افکار در سال ۱۹۹۴ در میان نمونه‌ای نماینده از ۲۹۹۲ فرد ۱۸ ساله انگلیسی‌زبان جمع‌آوری شد. او بین هوش بزرگسالان آمریکایی و تعداد فرزندان و خواهر و برادرهایی که داشتند، همبستگی منفی پیدا کرد، اما فقط برای زنان. او همچنین گزارش داد که عملاً هیچ ارتباطی بین هوش زنان و تعداد فرزندانی که آنها کمال مطلوب می‌دانستند وجود ندارد. در سال ۲۰۰۴، لین و ماریان ون کورت تلاش کردند تا کار وینینگ را به‌طور مستقیم تکرار کنند. مطالعه آنها نتایج مشابهی را نشان داد، با کاهش ضریب هوشی ۰٫۹ در هر نسل برای کل نمونه و ۰٫۷۵ امتیاز IQ فقط برای سفیدپوستان.[۲۱]

با این حال، تحقیقات ریچارد لین به‌عنوان شبه‌علم و عملکرد ضعیف تحقیقاتی و همچنین به دلیل ترویج نژادگرایی علمی و برترپنداری نژاد سفید به‌طور گسترده مورد انتقاد قرار گرفته‌است.[۲۲][۲۳] به ویژه با توجه به وضعیت لین به عنوان سردبیر مجله فصلنامه بشریت که با لغو عنوان استاد بازنشستگی افتخاری روان‌شناسی در دانشگاه اولستر در سال ۲۰۱۸ به اوج خود رسید.[۲۴]

بوتول و همکاران (۲۰۱۳) یک ارتباط منفی قوی بین IQ در سطح شهرستان و نرخ باروری در سطح شهرستان در ایالات متحده گزارش کردند.[۲۵]

مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۴ توسط ساتوشی کانازاوا با استفاده از داده‌های مطالعه ملی رشد کودک نشان داد که زنان و مردان باهوش‌تر تمایل بیشتری به بی‌فرزندی دارند، اما تنها زنان باهوش‌تر – نه مردان – احتمال بیشتری دارد که واقعاً و در عمل بدون فرزند بمانند.[۲۶]

پژوهش‌های بین‌المللی[ویرایش]

نقشه کشورها بر اساس نرخ باروری (۲۰۲۰)، با توجه به دفتر مرجع جمعیت

اگرچه بسیاری از تحقیقات در مورد هوش و باروری به افراد در یک کشور (معمولا ایالات متحده) محدود شده‌است، استیون شاتز (۲۰۰۸) این تحقیق را در سطح بین‌المللی گسترش داد. او دریافت که «کشورهایی با نمرات هوش ملی پایین‌تر تمایل زیادی به نرخ باروری بالاتر و برای کشورهایی با نمرات هوش ملی بالاتر (هوش و نژاد) به نرخ باروری پایین‌تر وجود دارد.[۲۷]

لین و هاروی (۲۰۰۸) همبستگی ۰٫۷۳- را بین IQ ملی و باروری پیدا کردند. آنها تخمین زدند که این اثر کاهش ضریب هوشی ژنوتیپی جهان به میزان ۰٫۸۶ امتیاز ضریب هوشی برای سال‌های ۱۹۵۰–۲۰۰۰ بوده‌است. کاهش بیشتر ۱٫۲۸ امتیازی در IQ ژنوتیپ جهان برای سال‌های ۲۰۰۰–۲۰۵۰ پیش‌بینی شده‌است. در دوره اول، این اثر با اثر فلین که باعث افزایش ضریب هوشی فنوتیپ شد جبران شد، اما مطالعات اخیر در چهار کشور توسعه‌یافته نشان داده‌است که این جبران اکنون متوقف شده یا معکوس شده‌است. آنها احتمال می‌دادند که ضریب هوشی ژنوتیپی و فنوتیپی به تدریج شروع به کاهش برای کل جهان کنند.[۲۸]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Graff HJ (March 1979). "Literacy, education, and fertility, past and present: A critical review". Population and Development Review. 5 (1): 105–40. doi:10.2307/1972320. JSTOR 1972320.
  2. ↑ Fischbach, Karl-Friedrich; Niggeschmidt, Martin (2022). "Do the Dumb Get Dumber and the Smart Get Smarter?". Heritability of Intelligence. Springer. pp. 37–39. doi:10.1007/978-3-658-35321-6_9. ISBN 978-3-658-35321-6. S2CID 244640696. Since the nineteenth century, a 'race deterioration' has been repeatedly predicted as a result of the excessive multiplication of less gifted people (Galton 1869; see also Fig. 9.1). Nevertheless, the educational and qualification level of people in the industrialized countries has risen strongly. The fact that the 'test intelligence' has also significantly increased (Flynn 2013), is difficult to explain for supporters of the dysgenic thesis: they suspect that the 'phenotypic intelligence' has increased for environmental reasons, while the 'genotypic quality' secretly decreases (Lynn 1996, p. 111). There is neither evidence nor proof for this theory.
  3. ↑ Conley, Dalton; Laidley, Thomas; Belsky, Daniel W.; Fletcher, Jason M.; Boardman, Jason D.; Domingue, Benjamin W. (14 June 2016). "Assortative mating and differential fertility by phenotype and genotype across the 20th century". Proceedings of the National Academy of Sciences. 113:24 (24): 6647–6652. doi:10.1073/pnas.1523592113. PMC 4914190. PMID 27247411.
  4. ↑ Bratsberg, Bernt; Rogeberg, Ole (26 June 2018). "Flynn effect and its reversal are both environmentally caused". Proceedings of the National Academy of Sciences. 115:26 (26): 6674–6678. doi:10.1073/pnas.1718793115. PMC 6042097. PMID 29891660.
  5. ↑ Neisser, Ulric (1998). The Rising Curve: Long-Term Gains in IQ and Related Measures. American Psychological Association. pp. xiii–xiv. ISBN 978-1-55798-503-3. There is no convincing evidence that any dysgenic trend exists. . . . It turns out, counterintuitively, that differential birth rates (for groups scoring high and low on a trait) do not necessarily produces changes in the population mean.
  6. ↑ Carlson, Elof Axel (2001). The unfit: a history of a bad idea. Cold Spring Harbor, N.Y.: Cold Spring Harbor Laboratory Press. ISBN 0-87969-658-3. OCLC 46959597.
  7. ↑ Devlin, Bernie (1997). Intelligence, genes, and success: scientists respond to The bell curve. New York: Springer. ISBN 0-387-98234-5. OCLC 36590694.
  8. ↑ Huntington E, Whitney L (1927). The Builders of America. New York: Morrow.
  9. ↑ Kirk D (1957). "The fertility of a gifted group: A study of the number of children of men in WHO'S WHO.". The Nature and Transmission of the Genetic and Cultural Characteristics of Human Populations. New York: Milbank Memorial Fund. pp. 78–98.
  10. ↑ Osborn F, Bajema CJ (December 1972). "The eugenic hypothesis". Social Biology. 19 (4): 337–45. doi:10.1080/19485565.1972.9988006. PMID 4664670. S2CID 5348999.
  11. ↑ Osborne RT (December 1975). "Fertility, IQ and school achievement". Psychological Reports. 37 (3 PT 2): 1067–73. doi:10.2466/pr0.1975.37.3f.1067. PMID 1208722. S2CID 31954683.
  12. ↑ Cattell RB (1974). "Differential fertility and normal selection for IQ: some required conditions in their investigation". Social Biology. 21 (2): 168–77. doi:10.1080/19485565.1974.9988103. PMID 4439031.
  13. ↑ Kirk D (November 1969). "The biological effects of family planning. B. The genetic implications of family planning". Journal of Medical Education. 44 (11): Suppl 2:80–3. doi:10.1097/00001888-196911000-00031. PMID 5357924.
  14. ↑ Vining Jr DR (1982). "On the possibility of the reemergence of a dysgenic trend with respect to intelligence in American fertility differentials". Intelligence. 6 (3): 241–64. doi:10.1016/0160-2896(82)90002-2. PMID 12265416.
  15. ↑ Vining, Daniel (1995). "On the possibility of the reemergence of a dysgenic trend with respect to intelligence in American fertility differentials: an update". Personality and Individual Differences. 19 (2): 259–263. doi:10.1016/0191-8869(95)00038-8.
  16. ↑ Miller, Adam (1994). "The Pioneer Fund: Bankrolling the Professors of Hate". The Journal of Blacks in Higher Education (6): 58–61. doi:10.2307/2962466. JSTOR 2962466.
  17. ↑ "Pioneer Fund". Southern Poverty Law Center (به انگلیسی). Retrieved 2022-04-29.
  18. ↑ Lane, Charles. "The Tainted Sources of 'The Bell Curve' | Charles Lane". New York Review of Books (به انگلیسی). ISSN 0028-7504. Retrieved 2022-04-29.
  19. ↑ Jinks JL, Fulker DW (May 1970). "Comparison of the biometrical genetical, MAVA, and classical approaches to the analysis of human behavior". Psychological Bulletin. 73 (5): 311–49. doi:10.1037/h0029135. PMID 5528333. S2CID 319948. closed access publication – behind paywall
  20. ↑ Retherford RD, Sewell WH (1988). "Intelligence and family size reconsidered" (PDF). Social Biology. 35 (1–2): 1–40. doi:10.1080/19485565.1988.9988685. PMID 3217809.
  21. ↑ Lynn R (2004). "New evidence of dysgenic fertility for intelligence in the United States". Intelligence. 32 (2): 193–201. doi:10.1016/j.intell.2003.09.002. PMID 10842506.
  22. ↑ Jackson, John P.; Winston, Andrew S. (March 2021). "The Mythical Taboo on Race and Intelligence". Review of General Psychology (به انگلیسی). 25 (1): 3–26. doi:10.1177/1089268020953622. ISSN 1089-2680. S2CID 225143131.
  23. ↑ Leech, Kenneth (2005). Race. Church Pub. p. 14. ISBN 0-89869-495-7. OCLC 61724759.
  24. ↑ "Ulster University withdraws status from Prof Richard Lynn". BBC News (به انگلیسی). 2018-04-14. Retrieved 2022-10-23.
  25. ↑ Boutwell BB, Franklin TW, Barnes JC, Beaver KM, Deaton R, Lewis RH, et al. (2013-09-01). "County-level IQ and fertility rates: A partial test of Differential-K theory". Personality and Individual Differences. 55 (5): 547–552. doi:10.1016/j.paid.2013.04.018. ISSN 0191-8869.
  26. ↑ Kanazawa S (November 2014). "Intelligence and childlessness". Social Science Research. 48: 157–70. doi:10.1016/j.ssresearch.2014.06.003. PMID 25131282.
  27. ↑ Shatz S (2008). "IQ and fertility: A cross-national study". Intelligence. 36 (2): 109–111. doi:10.1016/j.intell.2007.03.002.
  28. ↑ Lynn R, Harvey J (2008). "The decline of the world's IQ". Intelligence. 36 (2): 112–120. doi:10.1016/j.intell.2007.03.004.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=باروری_و_هوش&oldid=38059601»