اعلامیه استقلال فیلیپین
| اعلامیه استقلال فیلیپین | |
|---|---|
 | |
| تاریخ تصویب | ۱۲ ژوئن ۱۸۹۸ (Enacted) September 29, 1898 (Ratified by Malolos Congress) |
| جای ایجاد سند | National Library of the Philippines[۱] |
| نویسنده(گان) | Ambrosio Rianzares Bautista امیلیو آگوینالدو |
| امضاء‌کننده(گان) | 98 delegates |
| آرمان | To proclaim the sovereignty and independence of the فیلیپین from the colonial rule of اسپانیا |
اعلامیه استقلال فیلیپین (اسپانیایی: Acta de la proclamación de independencia del pueblo Filipino) در ۱۲ ژوئن ۱۸۹۸ در شهر کاویت از استان کاویته فیلیپین قرائت شد. این اعلامیه به عنوان پایان انقلاب فیلیپین و استقلال این کشور از استعمار اسپانیا محسوب می‌شود و در پی مبارزات نیروهای انقلابی به رهبری امیلیو آگوینالدو قرائت شد و بر اساس آن فیلیپین به عنوان کشور مستقل اعلام استقلال کرد. این اعلام استقلال هیچگاه رسماً مورد قبول اسپانیا و آمریکا قرار نگرفت.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Rufo, Aries (2008-05-26). "Court set to decide on National Library pilferage of historical documents". Abs-cbnNEWS.com/Newsbreak. Retrieved 29 January 2013.
Around 8,183 documents, mostly classified as Philippine Revolutionary Papers, were returned to the National Library. One University of the Philippines professor returned more than 6,000 documents. Among the retrieved documents were the manuscript of Andres Bonifacio’s trial, the Declaration of Independence, the Pact of Biac-na-Bato and Leonor Rivera’s letter to Rizal’s parents dated Dec. 10,1893.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Philippine Declaration of Independence». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ اکتبر ۲۰۱۶.