اثر میان‌تراش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دستبند طلای روم باستان از هاکسن هورد که در بریتانیا یافت شد و پس از سال ۴۰۷ پس از میلاد مدفون شده بود، نام ژولیان بر آن نوشته شده‌است.
دستبند طلای روم باستان از هاکسن هورد که در بریتانیا یافت شد و پس از سال ۴۰۷ پس از میلاد مدفون شده بود، نام ژولیان بر آن نوشته شده‌است.[۱]

اثر میان‌تراش (به انگلیسی: Opus Interrasile) مشخص شده که «کار تراشیده یا خراشیده شده در میان»[۲] یک تکنیک فلزکاری مشبک‌کار سوراخ‌دار است که از قرن سوم پس از میلاد یافت شده‌است و محبوبیت خود را در جواهرات بیزانسی حفظ کرده‌است. این روش در رُم توسعه یافته و متداول شد، جایی که فلزکاران از آن برای ساختن اسلیمی‌ها و سایر طرح‌های مشابه استفاده کردند. این تکنیک شامل سوراخ کردن فلز برای شبیه‌سازی الگوهای مشبک، جواهرات مشبک‌کار طلا و غیره است. اغلب بر روی فلز الگوها کشیده می‌شد و سپس از ابزارهای مختلفی برای برداشتن قطعات مورد نظر استفاده می‌شد.

این تکنیک ممکن است به‌طور کلی به عنوان مشبک‌کار یا سوراخ‌دار شناخته شود. تکنیکی مشابه در ژاپن، سوکاشیبوری نامیده می‌شود و در هنر بودایی نیز یافت می‌شود. در جواهرسازی، سفالگری و معماری ایران (مثلا در اُرُسی‌ها) نیز از تکنیک مشابهی برای مشبک‌کاری استفاده می‌شود.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. "British Museum Ref:1994,0408.29" (به انگلیسی).
  2. "Lewis & Short: A Latin Dictionary - Rasilis". Perseus Project. Retrieved 12 March 2012. (به انگلیسی).
  3. «آشنایی با معماری اسلامی ایران»، پیرنیا، محمد کریم و معماریان، غلامحسین، ویراستار: علی‌محمد رنجبرکرمانی، ناشر: غلامحسین معماریان، نوبت چاپ: ۲۴، سال ۱۳۹۶ خورشیدی، تهران. شابک ۹۷۸۶۰۰۰۴۴۱۲۵۸.