اتاق سیاه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اتاق سیاه بخشی از مرکز ارتباطی (مانند اداره پست) است که مقام‌های دولتی از آن برای انجام عملیات سری رهگیری و نظارت ارتباطی استفاده می‌کنند[۱][۲] معمولاً نامه‌ها یا ارتباطات، پیش از فرستاده شدن به گیرنده، از این اتاق می‌گذرند.[۳]

تاریخچه[ویرایش]

رهگیری پستی از هنگام آغاز به کار پست انجام می‌شده است. در دوران لوئی سیزدهم فرانسه، رهگیری پستی برای وزیران و پیروان او که به نام کابینه سیاه شناخته می‌شدند کاری عادی بود.[۳]

آمریکا[ویرایش]

در ایالات متحده آمریکا در مراکز عملیات شبکه، تقسیم‌کننده‌های پرتو، بخشی از نور لیزری را که از کابل‌های فیبر نوری می‌گذرد به اتاق مخفی می‌تابانند. نمونه آن، اتاق ۶۴۱ای در ساختمان اس‌بی‌اس کامیونیکیشنز در شهر سان فرانسیسکو است.[۴]

کاربردهای دیگر[ویرایش]

اصطلاح «اتاق سیاه» برای جاها یا سازمان‌های تحلیل رمز نیز بکار می‌رود.[نیازمند منبع]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. «Black Chamber at espionageinfo». بایگانی‌شده از اصلی در 8 ژانویه 2010. دریافت‌شده در 4 اكتبر 2019. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
  2. Kahn, David (2006-01-13). "Back When Spies Played by the Rules". The New York Times. Retrieved 21 May 2010. London's was in Abchurch Lane, near St Paul's Cathedral. Black chambers resembled laboratories.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Cabinet Noir" . Encyclopædia Britannica (به انگلیسی). Vol. 4 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 920.
  4. Mark Klein (31 December 2005). "AT&T's Implementation of NSA Spying on American Citizens" (PDF). Wired. Archived from the original (PDF) on 2006-06-03.

منابع[ویرایش]