ابررسانای کوپرات
اَبَررساناهای کوپرات خانواده‌ای از مواد ابررسانایی دمابالا ساخته شده از لایه‌های اکسید مس (CuO2) متناوب با لایه‌هایی از اکسیدهای فلزی دیگر هستند، که به عنوان مخزن‌های بار عمل‌می‌کنند. در فشار محیط، ابررساناهای کوپرات ابررساناهای شناخته شده با بالاترین دما هستند. با این وجود، سازوکار به‌وجود آمدن ابررسانندگی هنوز شناخته نشده است.
پیشینه[ویرایش]
اولین ابررسانای کوپرات در سال ۱۹۸۶ در اکسید مس باریم لانتانیم کوپرات غیر استوکیومتری توسط محققان IBM بدنوز و مولر یافت شد. دمای بحرانی برای این ماده 35K بود که بسیار بالاتر از ثبت قبلی ۲۳ کلوین بود.[۱] این کشف منجر به افزایش شدید تحقیقات در مورد کوپرات، و در نتیجه انتشار هزاران نشریه بین ۱۹۸۶ و ۲۰۰۱ شد.[۲] بدنوز و مولر تنها یک سال پس از کشف‌شان جایزه نوبل فیزیک را در سال ۱۹۸۷ دریافت کردند.[۳]
جستارهای وابسته[ویرایش]
- اکسید مس کلسیم تالیوم باریم
- اکسید مس باریم باریم
- اکسید مس باریم لانتانیم
- اکسید مس کلسیم بیسموت استرانسیم
- سیم ابررسانایی
- ابررسانای نامتعارف
کتابشناسی - فهرست کتب[ویرایش]
- ربیتسکی و همکاران، چشم‌اندازی در نمودار فاز ابررساناهای دمای بالای کوپرات، دانشگاه لایپزیگ، 2015 doi:10.1038/ncomms11413
منابع[ویرایش]
- ↑ J. G. Bednorz; K. A. Mueller (1986). "Possible high TC superconductivity in the Ba-La-Cu-O system". Z. Phys. B. 64 (2): 189–193. Bibcode:1986ZPhyB..64..189B. doi:10.1007/BF01303701.
- ↑ Mark Buchanan (2001). "Mind the pseudogap". Nature. 409 (6816): 8–11. doi:10.1038/35051238. PMID 11343081.
- ↑ Nobel prize autobiography.