ابراهیم بن عیسی زاهد اصفهانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ابواسحاق ابراهیم بن عیسی زاهد اصفهانی ، از عرفاء و متصوّفه قرن سوم هجری در اصفهان است. او از مصاحبان معروف کرخی است، و کراماتی از او نقل شده‌است. وی در سال ۲۴۷ق وفات یافت. از ابی داوود و شبابه بن سوار و مروان بن محمّد مقری روایت حدیث نموده، و احمد بن محمّد مدینی بزاز و نصر بن هشام از او روایت می‌کنند.[۱][۲][۳][۴]

پانویس[ویرایش]

  1. دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج1، ص263.
  2. اصفهانی، حافظ ابونعیم، ذکر اخبار اصفهان، ج1، ص180.
  3. امین احمد، رازی بن خواجه، هفت اقلیم، ج2، ص343.
  4. جابری انصاری، حسن خان، تاریخ اصفهان و ری، ص373.

منابع[ویرایش]

مهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۱۲۱.