موتنوفسکی

مختصات: ۴۲°۲۷′۴۷″شمالی ۱۵۸°۱۱′۴۲″شرقی / ۴۲٫۴۶۳°شمالی ۱۵۸٫۱۹۵°شرقی / 42.463; 158.195
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از آتشفشان موتنوفسکی)
موتنوفسکی
نمایی از آتشفشان موتنوفسکی در ژوئیهٔ ۲۰۰۶
Map
مرتفع‌ترین نقطه
ارتفاع۲۳۲۲ متر[۱]
برجستگی۱٬۷۵۰ متر (۵٬۷۴۰ فوت) ویرایش این در ویکی‌داده
فهرست‌بندی
مختصات۴۲°۲۷′۴۷″شمالی ۱۵۸°۱۱′۴۲″شرقی / ۴۲٫۴۶۳°شمالی ۱۵۸٫۱۹۵°شرقی / 42.463; 158.195
جغرافیا
موقعیتکامچاتکا، روسیه

موتنوفسکی (به روسی: Мутновский) آتشفشان مختلطی به ارتفاع ۲۳۲۲ متر واقع در شبه‌جزیرهٔ کامچاتکا در خاور دور روسیه است. این آتشفشان یکی از فعالترین آتشفشان‌های کامچاتکای جنوبی به شمار می‌رود.[۱]

مشخصات[ویرایش]

آتشفشان موتنوفسکی در ۷۰ کیلومتری جنوب پتروپاولوفسک-کامچاتسکی در کمربند آتشفشانی کامچاتکای جنوبی قرار دارد.[۲] این آتشفشان مختلط که یکی از فعالترین آتشفشان‌های منطقه است خود از چهار آتشفشان چینه‌ای درهم‌آمیخته با ساختاری عمدتاً بازالتی تشکیل شده و چندین دهانهٔ آتشفشانی بر فراز آن قرار دارند.[۱]

جوانترین مخروط آتشفشانی این کوه، موتونوفسکی ۴ نام دارد و از اوایل دورهٔ هولوسن شروع به رشد کرده است. مخروطی درون‌دهانه‌ای نیز در امتداد دیوارهٔ شمالی دهانهٔ ۱٬۳ کیلومتری آتشفشان به وجود آمده است و در دامنهٔ جنوب غربی کوه، مخروط‌های خاکستر فراوانی متمرکز شده‌اند.[۱] یخچالها و چشمه‌های آب گرم کمی دورتر از دهانه‌های فعال آتشفشان قرار دارند.[۲]

موتنوفسکی بالاترین ظرفیت گرمایی را در مقایسه با سایر آتشفشان‌های واقع در قوس کوریل-کامچاتکا دارد و همین موضوع سبب برنامه‌ریزی‌هایی برای توسعهٔ استفاده از انرژی زمین‌گرمایی آتشفشان شده است.[۱]

فعالیت‌های آتشفشانی[ویرایش]

آتشفشان موتنوفسکی تاریخچه‌ای از فوران‌های انفجاری دارد[۱] چنانچه در سال ۱۸۴۸ به دلیل شدت فوران فرو ریخت.[۲] با وجود این تنها در فوران سال ۱۹۰۴ بود که جریان‌هایی از گدازه نیز تولید شد.[۱]

هر فوران متنوفسکی می‌تواند سبب تولید جریان‌های گلی شود که به دلیل سرعت بالا و طبیعت ویرانگرشان تهدیدی برای منطقه محسوب می‌شود.[۲] این آتشفشان آخرین بار در سال ۲۰۰۰ فوران کرد.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ ۱٫۷ ۱٫۸ «Mutnovsky». Global Volcanism Program - Smithsonian Institution. دریافت‌شده در ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۲.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ «Mutnovsky volcano». tokamchatka.ru. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۲.