پیری ژاپن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
←‏اثرات: ابرابزار
برچسب: افزودن پیوند وب‌نوشت (وبلاگ) یا انجمن (فروم)
خط ۵۴: خط ۵۴:
== اثرات ==
== اثرات ==
[[پرونده:Japan Age Makeup 1920-2010 with Projection to 2060.png|400px|بندانگشتی|ترکیب سن جمعیتی ژاپن از ۱۹۴۰ تا ۲۰۱۰، با پیش‌بینی‌های مربوط به سال ۲۰۶۰]]
[[پرونده:Japan Age Makeup 1920-2010 with Projection to 2060.png|400px|بندانگشتی|ترکیب سن جمعیتی ژاپن از ۱۹۴۰ تا ۲۰۱۰، با پیش‌بینی‌های مربوط به سال ۲۰۶۰]]

⚫
ترکیب سن جمعیتی ژاپن از ۱۹۴۰ تا ۲۰۱۰، با پیش‌بینی‌های مربوط به سال ۲۰۶۰ روندهای جمعیتی در حال تغییر در روابط بین نسل‌های مختلف و ایجاد مسئولیت‌های جدید دولتی و بسیاری از جنبه‌های زندگی اجتماعی ژاپن تغییر به وجود آورده‌است. پیری و کاهش جمعیتی که در سن کار هستند نگرانی‌هایی را در مورد آینده نیروی کار کشور، پتانسیل رشد اقتصادی و توانایی پرداخت حقوق بازنشستگی و خدمات بهداشتی ملی ایجاد کرده‌است.
روندهای جمعیتی روابط درون و بین نسل‌ها را تغییر می‌دهد، مسئولیت‌های دولتی جدید ایجاد می‌کند و بسیاری از جنبه‌های زندگی اجتماعی ژاپن را تغییر می‌دهد. پیری و کاهش جمعیت در سن کار نگرانی‌هایی را در مورد آینده نیروی کار کشور، رشد اقتصادی بالقوه، و پرداخت بدهی بازنشستگی و خدمات بهداشتی ملی ایجاد کرده‌است.<ref>Hashimoto, Ryutaro (attributed). [http://www.mofa.go.jp/j_info/japan/socsec/aging.html General Principles Concerning Measures for the Aging Society]. Ministry of Foreign Affairs of Japan. Retrieved 2011-3-5.</ref>


=== اجتماعی ===
=== اجتماعی ===
جمعیت کمتر می‌تواند کلان‌شهرهای شلوغ کشور را قابل سکونت‌تر کند و رکود تولید اقتصادی ممکن است همچنان به کاهش نیروی کار کمک کند. با این حال، نرخ پایین زاد و ولد و امید به زندگی بالا نیز هرم استاندارد جمعیت را وارونه کرده‌است، و پایگاه باریکی از جوانان را وادار کرده‌است تا گروهی بزرگ‌تر و بزرگ‌تر را فراهم و از آنها مراقبت کنند، حتی در حالی که سعی می‌کنند خانواده‌های خود را تشکیل دهند.<ref name="soble">{{cite news|last1=Soble|first1=Jonathan|title=Japan Lost Nearly a Million People in 5 Years, Census Says|url=https://www.nytimes.com/2016/02/27/world/asia/japan-confirms-a-decline-in-population.html|access-date=27 February 2016|work=New York Times|date=26 February 2016}}</ref> در سال ۲۰۱۴، نسبت وابستگی سالمندان (نسبت افراد بالای ۶۵ سال به سنین ۱۵ تا ۶۵ سال، که نشان دهنده نسبت جمعیت سالمند وابسته به افراد در سن کار است) ۴۰٪ بود، به این معنی که به ازای هر پنج کارگر، دو فرد سالمند تحت تکفل بودند.<ref name=Nenkan/> انتظار می‌رود این میزان تا سال ۲۰۳۶ به ۶۰ درصد و تا سال ۲۰۶۰ به ۸۰ درصد افزایش یابد.<ref>[http://www.ipss.go.jp/site-ad/index_english/esuikei/ppfj2012.pdf ''Population Projections for Japan (January 2012): 2011 to 2060''], table 1-4 (National Institute of Population and Social Security Research, retrieved 13 January 2016).</ref>
جمعیت کمتر می‌تواند کلانشهرهای شلوغ کشور را قابل زیست تر کند و راکد بودن تولید اقتصادی هنوز هم به نفع نیروی کار رو به کاهش است. با این حال، پایین بودن میزان زاد و ولد و امید به زندگی بالا [[هرم جمعیت]] را برعکس کرده‌است، و باعث می‌شود جوانان با تعدد کم جمعیتشان از گروه پرتعداد پیران مراقبت کنند.


ژاپنی‌های سالخورده به‌طور سنتی خود را به سبب مراقبت از فرزندان بزرگسالشان تحسین می‌کنند، و سیاست‌های دولت هنوز هم ایجاد «سانزدای کازوکو» (三 世代 家族، خانوارهای سه نسلی) را تشویق می‌کند، جایی که یک زوج متأهل هم از فرزندان و هم از والدین مراقبت می‌کنند. در سال ۲۰۱۵، ۱۷۷٬۶۰۰ نفر از سنین ۱۵ تا ۲۹ سال به‌طور مستقیم از یکی از اعضای بزرگتر خانواده مراقبت می‌کردند. با این حال، مهاجرت جوانان به شهرهای بزرگ ژاپن، ورود زنان به نیروی کار و افزایش هزینه‌های مراقبت از افراد پیر و کودکان به راه حل‌های جدیدی نیاز دارد، از جمله خانه‌های سالمندان، مراکز مراقبت از بزرگسالان و برنامه‌های بهداشت خانگی. هر ساله ژاپن ۴۰۰ مدرسه ابتدایی و متوسطه را تعطیل می‌کند و برخی از آنها را به مراکز نگهداری سالمندان تبدیل می‌کند.
سالخوردگان ژاپنی به‌طور سنتی خود را به مراقبت از فرزندان بزرگسال خود ستوده‌اند، و سیاست‌های دولت هنوز هم ایجاد سانصدای کازوکو (三世代家族، "خانوارهای سه نسل") را تشویق می‌کند، جایی که یک زوج متأهل از فرزندان و والدین مراقبت می‌کنند. در سال ۲۰۱۵، ۱۷۷۶۰۰ نفر بین ۱۵ تا ۲۹ سال به‌طور مستقیم از یکی از اعضای خانواده بزرگتر مراقبت می‌کردند.<ref>{{cite news|last1=Oi|first1=Mariko|title=Who will look after Japan's elderly?|url=https://www.bbc.com/news/world-asia-31901943|access-date=23 February 2016|work=BBC|date=16 March 2015}}</ref> با این حال، مهاجرت جوانان به شهرهای بزرگ ژاپن، ورود زنان به نیروی کار، و افزایش هزینه‌های مراقبت برای افراد تحت تکفل جوان و پیر، نیازمند راه حل‌های جدیدی از جمله خانه‌های سالمندان، مهدکودک بزرگسالان، و خانه است. برنامه‌های سلامت<ref name=Kelly>{{cite book |last1=Kelly |chapter=Finding a Place in Metropolitan Japan: Transpositions of Everyday Life |pages=189–238 |chapter-url=https://books.google.com/books?id=4botSGbxZBIC&pg=PA189 |first1=William |editor1-last=Gordon |editor1-first=Andrew |year=1993 |title=Postwar Japan as History |publisher=University of California Press |isbn=978-0-520-07475-0}}</ref>ژاپن هر ساله ۴۰۰ مدرسه ابتدایی و متوسطه را تعطیل می‌کند و برخی از آنها را به مراکز نگهداری از سالمندان تبدیل می‌کند.<ref>{{cite news|last1=McNeill|first1=David|title=Falling Japanese population puts focus on low birth rate|url=https://www.irishtimes.com/news/world/asia-pacific/falling-japanese-population-puts-focus-on-low-birth-rate-1.2450457|access-date=24 February 2016|newspaper=The Irish Times|date=2 December 2015}}</ref>


در ژاپن خانه‌های سالمندان ویژه ای وجود دارد که خدمات و کمک را به بیش از ۳۰ نفر از ساکنان ارائه می‌دهند. در سال ۲۰۰۸، تقریباً ۶۰۰۰ خانه سالمندان ویژه که از ۴۲۰٬۰۰۰ پیر ژاپنی مراقبت می‌کنند، ثبت شده‌است. با وجود خانه‌های سالمندان در ژاپن، تقاضا برای مراقبت‌های بیشتر زیاد است. در ژاپن، مراقبت توسط اعضای خانواده به عنوان مراقب اصلی ترجیح داده می‌شوند، زیرا اگر فرد مسن با مراقب خود در ارتباط باشد، سیستم پشتیبانی بهتری است؛ بنابراین، ممکن است افراد مسن ژاپنی بتوانند فعالیت‌های زندگی روزمره را با کمک کمی انجام دهند و اگر مراقب وی از اعضای خانواده باشد، عمر طولانی‌تری دارند.
خانه‌های سالمندان ویژه ای در ژاپن وجود دارد که به بیش از ۳۰ ساکن خدمات و کمک ارائه می‌دهند. در سال ۲۰۰۸، ثبت شد که تقریباً ۶۰۰۰ آسایشگاه ویژه وجود دارد که از ۴۲۰۰۰۰ سالمند ژاپنی مراقبت می‌کند.<ref name=":2">{{Cite book|title=Trends and Factors in Japan's Long-term Care Insurance System: Japan's 10-year Experience|last=Olivares-Tirado|first=Pedro|publisher=Springer|year=2014|isbn=978-94-007-7874-0|pages=80–130}}</ref> با بسیاری از خانه‌های سالمندان در ژاپن، تقاضا برای مراقبان بیشتر زیاد است. در ژاپن، مراقبان خانواده به عنوان مراقب اصلی ترجیح داده می‌شوند، زیرا اگر یک فرد سالمند با مراقب خود مرتبط باشد، سیستم حمایتی بهتری است؛ بنابراین، این امکان وجود دارد که سالمندان ژاپنی بتوانند فعالیت‌های روزمره زندگی (ADLs) را با کمک کمی انجام دهند و در صورتی که مراقب او یک مراقب خانواده باشد، عمر طولانی تری داشته باشند.<ref name=":2"/>


بسیاری از افراد مسن به تنهایی و منزوی زندگی می‌کنند و هر ساله هزاران مرگ در تنهایی رخ می‌دهد و برای مدت چند روز یا حتی هفته‌ها آشکار نمی‌شود. این پدیده مدرن معروف به «کودوکو شی» (孤独 死، "مرگ انفرادی") است.
بسیاری از افراد مسن تنها و منزوی زندگی می‌کنند و هر سال هزاران مرگ برای روزها یا حتی هفته‌ها بی‌توجه می‌شوند، در پدیده‌ای مدرن که به نام «کودوکو شی» (孤独死، "مرگ در تنهایی") شناخته می‌شود.<ref>{{cite news|last1=Bremner|first1=Matthew|title=The Lonely End|url=http://www.slate.com/articles/news_and_politics/roads/2015/06/kodokushi_in_aging_japan_thousands_die_alone_and_unnoticed_every_year_their.html|access-date=21 February 2016|work=Slate|date=26 June 2015}}</ref>


درآمد قابل استفاده در جمعیت مسن ژاپن باعث افزایش رونق تجارت در زمینه تحقیقات فناوری‌های پزشکی و [[لوازم آرایشی]] و داروها شده‌است.
درآمد قابل تصرف در جمعیت مسن ژاپن باعث افزایش تجارت در تحقیقات فناوری‌های زیست پزشکی در لوازم آرایشی و پزشکی بازساختی شده‌است.<ref name="The Globe and Mail"/>


⚫
ترکیب سن جمعیتی ژاپن از ۱۹۴۰ تا ۲۰۱۰، با پیش‌بینی‌های مربوط به سال ۲۰۶۰ روندهای جمعیتی در حال تغییر در روابط بین نسل‌های مختلف و ایجاد مسئولیت‌های جدید دولتی و بسیاری از جنبه‌های زندگی اجتماعی ژاپن تغییر به وجود آورده‌است. پیری و کاهش جمعیتی که در سن کار هستند نگرانی‌هایی را در مورد آینده نیروی کار کشور، پتانسیل رشد اقتصادی و توانایی پرداخت حقوق بازنشستگی و خدمات بهداشتی ملی ایجاد کرده‌است.
⚫
=== سیاست ===
⚫
[[منطقه کلان‌شهری توکیو]] در واقع تنها محلی در ژاپن است که [[رشد جمعیت]] مثبت در آن می‌بیند، بیشتر به دلیل مهاجرت داخلی از سایر مناطق کشور. بین سالهای ۲۰۰۵ و ۲۰۱۰، ۳۶ استان از ۴۷ [[استان‌های ژاپن]] جمعیت تا ۵٪ کاهش یافته‌است و بسیاری از مناطق روستایی و حومه‌ای با اپیدمی خانه‌های متروکه (۸ میلیون در سراسر ژاپن) دست و پنجه نرم می‌کنند. ماسودا هیرویا، وزیر پیشین امور داخلی و ارتباطات که ریاست اتاق فکر خصوصی ژاپن را بر عهده دارد، تخمین زد که حدود نیمی از شهرداری‌های ژاپن ممکن است از هم‌اکنون تا سال ۲۰۴۰ به علت مهاجرت جوانان، به ویژه زنان جوان، از مناطق روستایی به [[توکیو]]، [[اوساکا]] و [[ناگویا]]، جایی که حدود نیمی از جمعیت ژاپن در حال حاضر متمرکز شده‌است، از بین بروند. دولت در حال ایجاد گروه ویژه احیای منطقه و تمرکز بر توسعه شهرهای‌های منطقه ای، به ویژه [[ساپورو]]، [[سندای]]، [[هیروشیما]] و [[فوکوئوکا]] است.


⚫
=== سیاسی ===
⚫
[[مهاجرت داخلی]] و کاهش جمعیت عدم تعادل شدید منطقه‌ای در قدرت انتخاباتی را ایجاد کرده‌است، جایی که وزن یک رأی منوط به محل انتخاب آن است. برخی از مناطق خالی از سکنه، سه برابر بیشتر از همتایان در حال رشد شهری خود، به ازای هر رای‌دهنده، نمایندگان خود را به [[دایت ملی]]) می‌فرستند. در سال ۲۰۱۴، دادگاه عالی ژاپن اعلام کرد که اختلاف در قدرت رأی ناقض [[قانون اساسی ژاپن]]، اما [[حزب لیبرال دموکرات (ژاپن)]]، که به رای‌دهندگان روستایی و مسن تر متکی است، در تنظیم مجدد قانون اساسی کند عمل می‌کند.
⚫
منطقه بزرگ توکیو عملاً تنها محلی در ژاپن است که شاهد رشد جمعیت است، که بیشتر به دلیل مهاجرت داخلی از سایر نقاط کشور است. بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۰، ۳۶ استان از ۴۷ استان ژاپن تا ۵ درصد کاهش یافتند<ref name=Nenkan/> و بسیاری از مناطق روستایی و حومه شهر با اپیدمی خانه‌های متروکه (۸ میلیون در سراسر ژاپن) دست و پنجه نرم کردند.<ref>{{cite news|last1=Otake|first1=Tomoko|title=Abandoned homes a growing menace|url=http://www.japantimes.co.jp/news/2014/01/07/national/abandoned-homes-a-growing-menace/|access-date=27 February 2016|work=The Japan Times|date=7 January 2014}}</ref><ref>{{cite news|last1=Soble|first1=Jonathan|title=A Sprawl of Ghost Homes in Aging Tokyo Suburbs|url=https://www.nytimes.com/2015/08/24/world/a-sprawl-of-abandoned-homes-in-tokyo-suburbs.html|access-date=27 February 2016|work=New York Times|date=23 August 2015}}</ref> ماسودا هیرویا، وزیر سابق امور داخلی و ارتباطات که ریاست اندیشکده خصوصی شورای سیاست گذاری ژاپن را بر عهده دارد، تخمین زد که حدود نیمی از شهرداری‌های ژاپن از هم‌اکنون تا سال ۲۰۴۰ ممکن است با جابجایی جوانان، به ویژه زنان جوان، ناپدید شوند. از مناطق روستایی به توکیو، اوزاکا، و ناگویا، جایی که حدود نیمی از جمعیت ژاپن در حال حاضر متمرکز شده‌اند.<ref>{{cite news|last1=Tadashi|first1=Hitora|title=Slowing the Population Drain From Japan's Regions|url=http://www.nippon.com/en/column/g00189/|access-date=24 February 2016|work=Nippon.com|date=25 August 2014}}</ref> دولت در حال ایجاد یک کارگروه احیای منطقه ای و تمرکز بر توسعه شهرهای مرکزی منطقه ای، به ویژه ساپورو، سندای، هیروشیما و فوکوئوکا است.<ref>{{cite news|title=Abe to target revitalization at regional level|url=http://www.japantimes.co.jp/news/2014/07/21/national/politics-diplomacy/abe-to-target-revitalization-at-regional-level/|access-date=24 February 2016|work=The Japan Times|agency=Jiji|date=21 July 2014}}</ref>


[[File:Abandoned House Collapsed from snow Hokkaido.jpg|thumb|خانه ای متروک در منطقه یوباری، هوکایدو، منطقه ای که شاهد کاهش جمعیت بوده‌است.]]
⚫
نسبت روزافزون سالمندان تأثیر عمده ای در هزینه‌ها و سیاست‌های دولت دارد. از اوایل دهه ۱۹۷۰، هزینه‌های حقوق بازنشستگی عمومی، خدمات بهداشتی و درمانی و رفاهی برای افراد مسن تنها حدود ۶٪ از درآمد ملی ژاپن [[درآمد ناخالص ملی]] بود. در سال ۱۹۹۲، ۱۸٪ بودجه ملی بود و انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۵، ۲۸٪ از درآمد ملی برای رفاه اجتماعی هزینه شود. از آنجا که بروز بیماری مزمن با افزایش سن افزایش می‌یابد ، انتظار می‌رود سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی و بازنشستگی تحت فشار جدی قرار بگیرند. در اواسط دهه ۱۹۸۰ دولت ارزیابی مجدد بار نسبی دولت و بخش خصوصی در [[مراقبت سلامت|مراقبت‌های بهداشتی]] و [[مزایای بازنشستگی]] را آغاز کرد و سیاست‌هایی را برای کنترل هزینه‌های دولت در این برنامه‌ها وضع کرد.

⚫
مهاجرت داخلی و کاهش جمعیت یک عدم توازن شدید منطقه ای در قدرت انتخاباتی ایجاد کرده‌است، که در آن وزن یک رای واحد بستگی به محل انتخاب آن دارد. برخی از مناطق خالی از سکنه سه برابر بیشتر از همتایان رو به رشد شهری خود به ازای هر رأی دهنده به رژیم ملی می‌فرستند. در سال ۲۰۱۴، دادگاه عالی ژاپن اختلافات در قدرت رای را ناقض قانون اساسی اعلام کرد، اما حزب حاکم لیبرال دموکرات، که به رای‌دهندگان روستایی و مسن‌تر متکی است، در انجام مجدد هماهنگی‌های لازم کند بوده‌است.<ref name=soble/><ref>{{cite news|last1=Masunaga|first1=Hidetoshi|title=The Quest for Voting Equality in Japan|url=http://www.nippon.com/en/in-depth/a02303/|access-date=27 February 2016|work=Nippon.com|date=12 December 2013}}</ref><ref>{{cite news|last1=Takenaka|first1=Harukata|title=Weighing Vote Disparity in Japan's Upper House|url=http://www.nippon.com/en/in-depth/a04401/|access-date=27 February 2016|work=Nippon.com|date=30 July 2015}}</ref>

⚫
افزایش نسبت سالمندان تأثیر عمده ای بر مخارج و سیاست‌های دولت دارد. در اوایل دهه ۱۹۷۰، هزینه بازنشستگی عمومی، مراقبت‌های بهداشتی و خدمات رفاهی برای سالمندان تنها حدود ۶ درصد از درآمد ملی ژاپن بود. در سال ۱۹۹۲ این بخش از بودجه ملی ۱۸ درصد بود و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۵، ۲۸ درصد از درآمد ملی صرف رفاه اجتماعی شود.<ref name="WP">{{cite news|last1=Faiola|first1=Anthony|title=The Face of Poverty Ages In Rapidly Graying Japan|url=https://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2006/07/27/AR2006072701856.html|access-date=21 February 2016|newspaper=The Washington Post|date=28 July 2006}}</ref> از آنجا که بروز بیماری‌های مزمن با افزایش سن افزایش می‌یابد، انتظار می‌رود سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی و بازنشستگی تحت فشار شدید قرار گیرند. در اواسط دهه ۱۹۸۰، دولت شروع به ارزیابی مجدد بار نسبی دولت و بخش خصوصی در مراقبت‌های بهداشتی و بازنشستگی کرد. و سیاست‌هایی را برای کنترل هزینه‌های دولت در این برنامه‌ها وضع کرد.

سهم بزرگی از رای‌دهندگان سالخورده گریز از تورم نیز ممکن است مانع از جذابیت سیاسی دنبال کردن تورم بالاتر شود، مطابق با شواهدی که نشان می‌دهد پیری ممکن است منجر به کاهش تورم شود. با افزایش جمعیت مسن تر و کاهش جمعیت جوان، ۳۸ درصد از جمعیت تا سال ۲۰۶۵ افراد ۶۵ ساله و بالاتر خواهند بود. این نتیجه می‌گیرد که ژاپن به دلیل نرخ پایین باروری و پیری جمعیت، بالاترین میزان بدهی عمومی را در جهان دارد.<ref name=":02">{{Cite news|url=https://www.independent.co.uk/news/world/asia/japan-population-drop-39-million-2065-birth-rate-plummet-children-demographic-timebomb-a7678116.html |archive-url=https://web.archive.org/web/20170413024834/http://www.independent.co.uk/news/world/asia/japan-population-drop-39-million-2065-birth-rate-plummet-children-demographic-timebomb-a7678116.html |archive-date=2017-04-13 |url-access=limited |url-status=live|title=Japan's population set to plummet by 40 million in a generation|date=2017-04-11|work=The Independent|access-date=2018-03-13|language=en-GB}}</ref> دولت ژاپن تقریباً نیمی از درآمد مالیاتی خود را برای بازیابی بدهی خود هزینه کرده‌است. طبق گزارش صندوق بین‌المللی پول، ژاپن دارای ۲۴۶٫۱۴ درصد بدهی از تولید ناخالص داخلی است که بالاترین بدهی عمومی را به خود اختصاص می‌دهد.<ref name=":52">{{Cite web|url=https://www.weforum.org/agenda/2015/07/the-20-countries-with-the-greatest-public-debt/|title=The 20 countries with the greatest public debt|website=World Economic Forum|access-date=2018-04-04}}</ref>


=== اقتصادی ===
=== اقتصادی ===
خط ۷۸: خط ۸۵:
مقاله اصلی: [[اقتصاد ژاپن]]
مقاله اصلی: [[اقتصاد ژاپن]]


[[اداره آمار ایالات متحده آمریکا]] در سال ۲۰۰۲ تخمین زده‌است که ژاپن با کاهش ۱۸ درصدی نیروی کار جوان و ۸ درصدی کاهش در جمعیت [[مصرف‌کننده]] خود تا سال ۲۰۳۰ روبرو خواهد شد. بازار کار ژاپن در حال حاضر است تحت فشار برای تأمین خواسته‌های کارگران، با داشتن ۱۲۵ شغل برای هر ۱۰۰ [[متقاضی کار]] در پایان سال ۲۰۱۵، به دلیل بازنشستگی نسل‌های قدیمی و کم شدن نسل‌های جوان مواجه است.
از دهه ۱۹۸۰ به بعد، افزایش کارگران در سنین بالاتر و کمبود کارگران جوان در نیروی کار ژاپن، از شیوه‌های اشتغال گرفته تا مزایا و مشارکت زنان وجود داشت. اداره سرشماری ایالات متحده در سال ۲۰۰۲ تخمین زد که ژاپن با کاهش ۱۸ درصدی نیروی کار جوان در ژاپن و کاهش ۸ درصدی جمعیت مصرف‌کننده خود تا سال ۲۰۳۰ مواجه خواهد شد. به ازای هر ۱۰۰ جویای کار در پایان سال ۲۰۱۵، زیرا نسل‌های قدیمی بازنشسته می‌شوند و نسل‌های جوان از نظر کمیت کوچکتر می‌شوند.<ref>{{cite news|last1=Warnock|first1=Eleanor|title=Japan consumer prices up, but spending sluggish|url=http://www.marketwatch.com/story/japan-consumer-prices-up-but-spending-sluggish-2015-12-24|access-date=21 February 2016|work=Market Watch|date=24 December 2015}}</ref>

⚫
ژاپن با ارائه بیمه مراقبت‌های طولانی مدت در سال ۲۰۰۰ تغییری اساسی در نحوه تنظیم سیستم مراقبت‌های بهداشتی خود ایجاد کرد.<ref name="The Globe and Mail"/> نسبت شهروندان قدیمی ژاپنی به زودی کاهش می‌یابد. با این حال، کاهش در جمعیت جوان به دلیل رشد صفر، مرگ بیش از تولد وجود دارد. به عنوان مثال، تعداد جوانان زیر ۱۹ سال در ژاپن در سال ۲۰۶۰ تنها ۱۳ درصد خواهد بود که در سال ۱۹۶۰ به ۴۰ درصد می‌رسید.<ref name="The Globe and Mail"/>

کاهش جمعیت شاغل بر اقتصاد ملی تأثیر می‌گذارد. باعث کوچک شدن ارتش کشور می‌شود.<ref name="The Globe and Mail"/> دولت بر روی فناوری‌های پزشکی مانند داروهای احیاکننده و سلول درمانی تمرکز کرده‌است تا تعداد بیشتری از جمعیت مسن را در نیروی کار جذب و حفظ کند.<ref name="The Globe and Mail"/> طیفی از شرکت‌های کوچک و متوسط (SMEs) همچنین شیوه‌های جدیدی را برای حفظ کارگران فراتر از سن بازنشستگی اجباری، از جمله از طریق بهبود محل کار برای ایجاد محیط‌های کاری مناسب‌تر برای کارگران مسن‌تر و همچنین وظایف شغلی جدید به‌ویژه کارگران مسن تر<ref>{{cite journal|title=Prolonging working life in Japan: Issues and practices for elderly employment in an aging society|journal=Contemporary Japan |date=2018 |volume=30 |issue=2 |pages=227–242 |doi = 10.1080/18692729.2018.1504530|last1 = Martine|first1 = Julien|last2=Jaussaud |first2=Jacques |s2cid=169746160 |url=https://hal-univ-pau.archives-ouvertes.fr/hal-02140252}}</ref>

⚫
کمبود نیروی کار فزاینده در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۹۰ باعث شد بسیاری از شرکت‌های ژاپنی سن بازنشستگی اجباری را از ۵۵ به ۶۰ یا ۶۵ سال افزایش دهند و امروزه بسیاری از آنها به کارمندان خود اجازه می‌دهند پس از بازنشستگی رسمی به کار خود ادامه دهند. افزایش تعداد افراد در سن بازنشستگی بر سیستم بازنشستگی ملی فشار وارد کرده‌است. در سال ۱۹۸۶، دولت سن شروع مزایای بازنشستگی را از ۶۰ سال به ۶۵ سال افزایش داد و کمبود در سیستم بازنشستگی، بسیاری از افراد در سن بازنشستگی را تشویق کرد که در نیروی کار باقی بمانند و برخی دیگر را به فقر کشاند.<ref name="WP"/>


سن بازنشستگی ممکن است در آینده حتی بالاتر رود اگر ژاپن همچنان جمعیت سنی بالاتری را در کل جمعیت خود داشته باشد. یک مطالعه توسط بخش جمعیت سازمان ملل که در سال ۲۰۰۰ منتشر شد، نشان داد که ژاپن برای حفظ نسبت کارگر به بازنشستگی خود باید سن بازنشستگی خود را به ۷۷ سال (یا اجازه مهاجرت خالص ۱۷ میلیون نفر تا سال ۲۰۵۰) را افزایش دهد.<ref name="c">{{cite web|author=<!-- Unknown -->|year=2000|url=http://www.globalaging.org/health/world/overall.htm|title=Aging Populations in Europe, Japan, Korea, Require Action|publisher=India Times|access-date=2007-12-15|archive-url=https://web.archive.org/web/20071201192143/http://www.globalaging.org/health/world/overall.htm|archive-date=2007-12-01|url-status=dead}}</ref><ref>{{Cite web |url=https://www.un.org/esa/population/publications/migration/japan.pdf |title=Archived copy |access-date=2017-06-28 |archive-date=2017-06-23 |archive-url=https://web.archive.org/web/20170623041246/http://www.un.org/esa/population/publications/migration/japan.pdf |url-status=dead}}</ref> مهاجرت مداوم به ژاپن ممکن است از کاهش بیشتر جمعیت جلوگیری کند؛ بنابراین، تشویق می‌شود که ژاپن سیاست‌هایی را ایجاد کند که از هجوم بزرگ مهاجران جوان حمایت کند.<ref>{{Cite journal|last=Schlesinger|first=Jacob M.|year=2015|title=Aging Gracefully: entrepreneurs and exploring robotics and other innovations to unleash the potential of the elderly.|journal=WSJ|pages=1–15}}</ref><ref name=":0"/>
⚫
ژاپن با معرفی بیمه مراقبت‌های طولانی مدت در سال ۲۰۰۰ تغییر اساسی در نحوه تنظیم سیستم مراقبت‌های بهداشتی خود ایجاد کرد. نسبت شهروندان قدیمی ژاپن به زودی کاهش می‌یابد؛ کاهش جمعیت جوان به دلیل رشد منفی و مرگ بیش از تولد وجود دارد. به عنوان مثال، تعداد جوانان زیر ۱۹ سال در ژاپن فقط ۱۳ درصد در سال ۲۰۶۰ را تشکیل می‌دهد، که در گذشته در سال ۱۹۶۰ ۴۰ درصد بود.


صنایع کمتر مطلوب، مانند کشاورزی و ساخت و ساز، بیش از سایرین در معرض تهدید هستند. کشاورزان ژاپنی به‌طور متوسط ۷۰ سال سن دارند،<ref>{{cite news|last1=Harding|first1=Robin|title=Japan seeks to bank on global appetite for sushi and wagyu beef|url=http://www.ft.com/intl/cms/s/0/dbc2adb2-d85a-11e5-a72f-1e7744c66818.html|access-date=23 February 2016|work=Financial Times|date=21 February 2016}}</ref> و در حالی که حدود یک سوم کارگران ساختمانی ۵۵ سال یا بیشتر هستند، از جمله بسیاری از کسانی که انتظار دارند در ده سال آینده بازنشسته شوند، تنها یک نفر از هر ۱۰ سال کمتر از ۳۰ سال دارد.<ref>{{cite news|title=Builders face lack of young workers|url=http://www.japantimes.co.jp/news/2013/10/23/national/builders-face-lack-of-young-workers/|access-date=23 February 2016|work=The Japan Times|agency=Kyodo|date=23 October 2013}}</ref><ref>{{cite news|last1=Takami|first1=Kosuke|last2=Wamoto|first2=Takako|last3=Itsuki|first3=Kotaro|title=Young laborer shortage growing dire on Japan's construction sites|url=http://asia.nikkei.com/Business/Trends/Young-laborer-shortage-growing-dire-on-Japan-s-construction-sites|date=22 February 2014}}</ref>
⚫
کمبود نیروی کار در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۹۰ باعث شد بسیاری از شرکت‌های ژاپنی سن بازنشستگی اجباری را از ۵۵ به ۶۰ یا ۶۵ سال افزایش دهند و امروزه بسیاری از آنها به کارمندان خود اجازه ادامه کار پس از بازنشستگی رسمی را می‌دهند. افزایش روزافزون افراد در سن بازنشستگی، سیستم مستمری بازنشستگی را تحت فشار قرار داده‌است. در سال ۱۹۸۶، دولت سن شروع مزایای بازنشستگی را از ۶۰ به ۶۵ سال افزایش داد و کمبود سیستم بازنشستگی بسیاری از افراد در سن بازنشستگی را به ماندن در نیروی کار ترغیب کرده و برخی دیگر را به فقر سوق داده‌است.


اگر بهره‌وری سریعتر از نرخ نیروی کار رو به کاهش ژاپن افزایش نیابد، کاهش در گروه‌های در سن کار ممکن است منجر به کاهش اقتصاد شود.<ref>{{cite news |id={{ProQuest|807974249}} |title=Into the unknown |newspaper=The Economist |volume=397 |issue=8709 |date=20 Nov 2010 |pages=SS3–SS4 }}</ref>OECD [[سازمان همکاری و توسعه اقتصادی]] تخمین می‌زند که کمبود نیروی کار مشابه در [[اتریش]]، [[آلمان]]، [[یونان]]، [[ایتالیا]]، [[اسپانیا]] و [[سوئد]] د رشد اقتصادی [[اتحادیه اروپا]] را سالانه ۰٫۴ درصد از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۵ کاهش می‌دهد و پس از آن کمبود ۰٫۹ برای اتحادیه اروپا هزینه خواهد داشت. درصد در رشد در ژاپن، کمبود نیروی کار تا سال ۲۰۲۵ سالانه ۰٫۷ واحد درصد از رشد را کاهش می‌دهد و پس از آن ژاپن نیز کاهش ۰٫۹ درصدی در رشد را تجربه خواهد کرد.<ref name=f>{{cite web|author=Paul S. Hewitt |year=2002 |url=http://www.globalaging.org/health/world/depopulationeuropejapan.htm |title=Depopulation and Ageing in Europe and Japan: The Hazardous Transition to a Labor Shortage Economy |publisher=International Politics and Society |access-date=2007-12-15 |archive-url=https://web.archive.org/web/20071227192352/http://www.globalaging.org/health/world/depopulationeuropejapan.htm |archive-date=27 December 2007 |url-status=dead}}</ref>
در صورت ادامه روند کنونی کاهش جمعیت ژاپن، سن بازنشستگی ممکن است در آینده حتی بیشتر شود. یک مطالعه توسط بخش جمعیت [[سازمان ملل متحد]] که در سال ۲۰۰۰ منتشر شد نشان داد که ژاپن برای حفظ کار باید سن بازنشستگی خود را به ۷۷ سال افزایش دهد.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۲۵

پیری ژاپن ژاپن بالاترین نسبت شهروندان مسن را در بین کشورهای جهان دارد. این کشور در مناطق روستایی و شهری جامعه‌ای بسیار پیر را تجربه می‌کند.[۱] برآوردهای سال ۲۰۱۴ نشان داد که حدود ۳۸ درصد از جمعیت ژاپن بالای ۶۰ سال و ۲۵٫۹ درصد بالای ۶۵ سال سن داشتند که این رقم تا سال ۲۰۲۲ به ۲۹٫۱ درصد افزایش یافت.[۲] افراد ۶۵ سال به بالا در ژاپن یک چهارم کل جمعیت آن را تشکیل می‌دهند که تخمین زده می‌شود تا سال ۲۰۵۰ به یک سوم کل جمعیت برسد.[۳]

پیری جامعه ژاپن با میزان باروری کل زیر سطح جایگزینی و بالا بودن امید به زندگی انتظار می‌رود ادامه یابد. ژاپن بین سال‌های ۱۹۴۷ و ۱۹۴۹ یک دوره بمب بچه پس از جنگ و یک دروه باروری زیر سطح جایگزینی را تجربه کرده‌است.[۴] این روندها منجر به کاهش جمعیت ژاپن از سال ۲۰۱۱ شد.[۵] در سال ۲۰۱۴، جمعیت ژاپن ۱۲۷ میلیون نفر تخمین زده شد. پیش‌بینی می‌شود در صورت ادامه روند فعلی، این رقم تا سال ۲۰۴۰ به ۱۰۷ میلیون (۱۶٪) و در سال ۲۰۵۰ به ۹۷ میلیون (۲۴٪) کاهش یابد.[۶] یک تحلیل جهانی اخیر نشان داد که ژاپن یکی از ۲۳ کشوری است که می‌تواند تا سال ۲۱۰۰ شاهد کاهش کل جمعیت ۵۰ درصد یا بیشتر باشد.[۷] این روندها باعث شده‌است که برخی از محققان ادعا کنند که ژاپن در حال تبدیل شدن به یک جامعه «فوق سالخورده» در مناطق روستایی و شهری است.[۸]

شهروندان ژاپنی عمدتاً ژاپن را راحت و مدرن می‌دانند و در نتیجه حس خاصی نسبت به بحران جمعیت ندارند.[۵] دولت ژاپن با سیاست‌هایی که برای بازگرداندن میزان باروری کل در اقتصاد ژاپن و افزایش خدمات اجتماعی است به نگرانی‌ها پاسخ داده‌است و همچنین باعث شده‌است که سالمندان در جامعه فعال تر شوند.[۹]

پویایی پیری

مقالهٔ اصلی: جمعیت‌شناسی ژاپن
ژاپن گذار جمعیتی ۱۸۸۸–۲۰۱۹

تعداد مردمان ژاپنی ۶۵ سال یا بیشتر در یک دوره ۴۰ ساله تقریباً چهار برابر شد و در سال ۲۰۱۴ به ۳۳ میلیون نفر رسید که ۲۶٪ از جمعیت ژاپن را تشکیل می‌دهد. در همین دوره، تعداد کودکان ۱۴ ساله و کمتر از ۲۴٫۳ درصد جمعیت در سال ۱۹۷۵ به ۱۲٫۸ درصد در سال ۲۰۱۴ کاهش یافت.[۲] تعداد سالمندان از تعداد کودکان در سال ۱۹۹۷ و فروش پوشک بزرگسالان از پوشک نوزادان در سال ۲۰۱۴ پیشی گرفت.[۱۰] این تغییر در ساختار جمعیتی جامعه ژاپن، به نام سالخوردگی جمعیت (kōreikashakai,[۱۱] 高齢化社会) در مدت زمان کوتاه تری نسبت به هر کشور دیگری رخ داده است.

طبق پیش‌بینی‌های جمعیتی بر اساس نرخ باروری فعلی، افراد بالای ۶۵ سال تا سال ۲۰۶۰، ۴۰ درصد از جمعیت را تشکیل خواهند داد.[۱۲][۱۳] و کل جمعیت از ۱۲۸ میلیون نفر در سال ۲۰۱۰ به ۸۷ میلیون تا سال ۲۰۶۰ یک سوم کاهش خواهد یافت.[۱۴] اقتصاددانان در دانشگاه توهوکو شمارش معکوس برای انقراض ملی ایجاد کردند که پیش‌بینی می‌کند ژاپن در سال ۴۲۰۵ تنها یک فرزند باقی خواهد ماند.[۱۵] این پیش‌بینی‌ها وعده نخست‌وزیر شینزو آبه برای متوقف کردن کاهش جمعیت و نگهداری جمعیت در حدود ۱۰۰ میلیون نفر را در پی داشت.[۹][۱۰]

علل

ژاپن نرخ زاد ولد و میزان مرگ‌ومیر از سال ۱۹۵۰. (کاهش در سال ۱۹۶۶ به دلیل hinoe uma' بودن آن بود. سالی که در بروج ژاپنی بد تلقی می‌شود)[۱۶]
مقالهٔ اصلی: ازدواج در ژاپن

پیری جمعیت ژاپن نتیجه یکی از کمترین نرخ باروری در جهان همراه با بالاترین امید به زندگی است.

بالا بودن امید به زندگی

امید به زندگی ژاپن در سال ۲۰۱۶ ۸۵ سال بود.[۱۷] ۸۱٫۷ سال برای مردان و ۸۸٫۵ سال برای زنان.[۱۸] با کاهش جمعیت کلی ژاپن به دلیل نرخ پایین باروری، نسبت سالمندان افزایش می‌یابد.[۱۹]

امید به زندگی در بدو تولد از اواخر جنگ اقیانوس آرام به سرعت افزایش یافت، زمانی که میانگین آن برای زنان ۵۴ سال و برای مردان ۵۰ سال بود و درصد جمعیت ۶۵ سال و بالاتر از دهه ۱۹۵۰ به‌طور پیوسته افزایش یافته‌است. افزایش امید به زندگی تا دهه ۱۹۸۰ به نرخ مرگ و میر کمتر تبدیل شد، اما مرگ و میر دوباره به ۱۰٫۱ در هر ۱۰۰۰ نفر در سال ۲۰۱۳ افزایش یافت که بالاترین میزان از سال ۱۹۵۰ بود.[۲]

عواملی مانند بهبود تغذیه، فناوری‌های پیشرفته پزشکی و دارویی، و بهبود شرایط زندگی، همگی در طول عمر بیشتر از حد متوسط نقش داشته‌اند. علاوه بر این، صلح و رفاه به دنبال جنگ جهانی دوم همگام با معجزه اقتصادی ژاپن بعد از ژاپن بعد از اشغال بود، که همچنین به طول عمر جمعیت کمک کرد.[۱۹] نسبت هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی نیز به‌طور چشمگیری افزایش یافته‌است زیرا جمعیت مسن ژاپن زمان بیشتری را در بیمارستانها و مراجعه به پزشکان می‌گذرانند. در هر روز معین در سال ۲۰۱۱، ۲٫۹٪ از افراد ۷۵–۷۹ ساله در بیمارستان بودند و ۱۳٫۴٪ به پزشک مراجعه می‌کردند.[۲۰]

نرخ باروری پایین

درصد تولد فرزند در زنان مجرد در کشورهای منتخب، ۱۹۸۰ و 2007.[۲۱] همان‌طور که در شکل مشاهده می‌شود، ژاپن به همان میزان از روند کشورهای غربی کودکان خارج از ازدواج پیروی نکرده‌است.

میزان کلی باروری ژاپن (تعداد کودکانی که در طول زندگی هر زن به دنیا آمده‌است) از ۱۹۷۴ زیر آستانه ۲٫۱ بوده و در سال ۲۰۰۵ به پایین‌ترین سطح ۱٫۲۶ رسیده.[۲] کارشناسان بر این باورند که نشانه‌های بهبودی جزئی نشان‌دهنده انقضای «باروری زیر سطح جایگزینی» است، زیرا نرخ‌های باروری به جای هرگونه تغییر مثبت، یک تغییر عمده در زمان و تعداد فرزندان را در بر می‌گیرد.[۲۲] تا سال ۲۰۱۶، میزان کلی باروری ۱٫۴۱ فرزند به ازای هر زن بود.[۱۸]

اقتصاد و فرهنگ

طیفی از عوامل اقتصادی و فرهنگی به کاهش زایمان در اواخر قرن بیستم کمک کردند: کم‌تر شدن ازدواج در ژاپن، آموزش عالی، شهرنشینی، افزایش در خانواده هسته‌ای (به جای نسبت به خانواده گسترده)، ضعف تعادل کار و زندگی، افزایش مشارکت زنان در ژاپن در نیروی کار، کاهش دستمزدها و اشتغال مادام العمر، مسکن‌های کوچک و بالا بودن هزینه تربیت کودک.[۲۳][۲۴][۲۵][۲۶]

بسیاری از جوانان به دلیل عدم اشتغال منظم با ناامنی اقتصادی روبرو هستند. حدود ۴۰٪ نیروی کار ژاپن غیر منظم است، از جمله کارگران نیمه‌وقت و کار موقت.[۲۷] بر اساس وزارت بهداشت، کار و رفاه کارمندان غیرعادی در مقایسه با کارمندان عادی در مقایسه با ماهانه حدود ۵۳ درصد کمتر درآمد دارند.[۲۸] مردان جوان این گروه کمتر به فکر ازدواج یا متأهل شدن هستند.[۲۹][۳۰] بسیاری از جوانان ژاپنی نیز گزارش می‌دهند که خستگی ناشی از کار زیاد مانع از انگیزه آنها برای دنبال کردن روابط عاشقانه می‌شود.[۳۱][۳۲]

اگرچه بیشتر زوج‌های متأهل دارای دو یا چند فرزند هستند،[۳۳] تعداد فزاینده ای از جوانان ازدواج و والد شدن را به تعویق می‌اندازند یا آن را به‌طور کامل رد می‌کنند. نقش‌های محافظه کارانه جنسیتی معمولاً به این معنی است که انتظار می‌رود زنان به جای کار در خانه با فرزندان بمانند.[۳۴][۳۵] بین سال‌های ۱۹۸۰ و ۲۰۱۰، درصد جمعیتی که هرگز ازدواج نکرده‌اند از ۲۲ درصد به تقریباً ۳۰ درصد افزایش یافته‌است، حتی با ادامه پیری جمعیت،[۲]و تا سال ۲۰۳۵ از هر چهار مرد، یک نفر در طول سالهای اولیه والدین خود ازدواج نخواهد کرد.[۳۶]

جامعه‌شناس ژاپنی ماساهیرو یامادا اصطلاح انگل مجرد (به ژاپنی: パラサイトシングル، parasaito shinguru) را برای زنان مجرد در اواخر دهه ۲۰ تا ۳۰ سالگی که با والدینشان زندگی می‌کنند ابداع کرد.[۳۷]

نتایج نظرسنجی دولتی منتشر شده در ۱۴ ژوئن ۲۰۲۲ نشان داد که از هر ۴ مجرد در ۳۰ سالگی، ۱ نفر تمایلی به ازدواج ندارد.[۳۸]دلایل از دست دادن آزادی، بار مالی و کارهای خانه است.[۳۸] در سال ۲۰۲۱ ازدواج‌ها به ۵۱۴۰۰۰ کاهش یافت.[۳۸] تنوع خانواده‌ها مانند روابط معمولی، مجرد و مطلقه وجود دارد.[۳۸] تنها ۴۶٫۴ درصد از مردان و زنان در ۳۰ سالگی امیدوار به ازدواج هستند، در حالی که ۲۶٫۵ درصد از مردان و ۲۵٫۴ درصد از زنان ترجیح می‌دهند مجرد بمانند.[۳۸] در میان افرادی که هرگز ازدواج نکرده‌اند: زنان بیشتری گفتند که نمی‌خواهند بار کارهای خانه، مراقبت از کودکان و پرستاری را به دوش بکشند.[۳۸] مردان بیشتری گفتند که بی‌ثباتی مالی و شغلی دلایل اصلی برای اجتناب از ازدواج است.[۳۸]زنان بیشتر از مردان تمایلی به تغییر نام خانوادگی خود ندارند.[۳۸]

میزان باکرگی و پرهیز جنسی

همچنین نگاه کنید به: سندرم تجرد

در سال ۲۰۱۵، ۱ نفر از هر ۱۰ بزرگسال ژاپنی در ۳۰ سالگی گزارش داد که هیچ تجربه جنسی دگرجنس گرا نداشته‌است. حتی زمانی که محققان تخمین زدند افرادی که رابطه جنسی دگرجنس‌گرایانه نداشتند اما ممکن است آمیزش همجنس‌گرا داشته باشند، حدود ۵ درصد از افراد یا از هر ۲۰ نفر یک نفر در سنین ۳۰ تا ۳۹ سال هنوز فاقد تجربه جنسی هستند.[۳۹] درصد زنان ۱۸ تا ۳۹ ساله بدون میل جنسی در انسان در سال ۲۰۱۵ ۲۴٫۶ درصد بوده‌است که نسبت به ۲۱٫۷ درصد در سال ۱۹۹۲ افزایش داشته‌است. به همین ترتیب، درصد مردان ۱۸ تا ۳۹ ساله بدون تجربه جنسی. در سال ۲۰۱۵، ۲۵٫۸ درصد بود که نسبت به ۲۰ درصد در سال ۱۹۹۲ افزایش داشت. مردانی که شغل ثابت و درآمد بالایی دارند، بیشتر احتمال دارد که رابطه جنسی داشته باشند، در حالی که مردان کم درآمد ۱۰ تا ۲۰ برابر بیشتر احتمال دارد که هیچ تجربه جنسی نداشته باشند. . برعکس، زنان با درآمد کمتر احتمال بیشتری داشت که رابطه جنسی داشته باشند.[۴۰] مردانی که بیکار بودند هشت برابر بیشتر احتمال دارد باکره باشند و مردانی که به صورت پاره وقت یا موقت مشغول به کار هستند چهار برابر بیشتر از مردان باکره بودند. این نشان می‌دهد که پول و موقعیت اجتماعی برای مردان در قرار گذاشتن مهم است.[۴۱]

بر اساس یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۰، ۶۱ درصد از مردان مجرد ژاپنی در ۲۰ سالگی، و ۷۰ درصد از مردان مجرد ژاپنی در ۳۰ سالگی خود را «مردان گیاه‌خوار» (sōshoku danshi می‌نامند، به این معنی که آنها هستند. علاقه ای به ازدواج یا داشتن دوست دختر ندارم.[۴۲] یک نظرسنجی در سال ۲۰۲۲ توسط دفتر کابینه ژاپن نشان داد که تقریباً ۴۰٪ از مردان ژاپنی مجرد در دهه ۲۰ زندگی خود هرگز در یک قرار ملاقات نبوده‌اند.[۴۳] در مقایسه، ۲۵ درصد از زنان بالغ جوان گفتند که هرگز قرار ملاقاتی نداشتند.[۴۳]۵ درصد از مردان و زنان متأهل هیچ شریک قرار ملاقاتی نداشتند و احتمالاً از «کونکاتسو» (مخفف «kekkon katsudo» یا شکار ازدواج، مجموعه‌ای از استراتژی‌ها و رویدادهای مشابه یافتن شغل) برای یافتن همسر استفاده می‌کردند.[۴۳]

اثرات

ترکیب سن جمعیتی ژاپن از ۱۹۴۰ تا ۲۰۱۰، با پیش‌بینی‌های مربوط به سال ۲۰۶۰

روندهای جمعیتی روابط درون و بین نسل‌ها را تغییر می‌دهد، مسئولیت‌های دولتی جدید ایجاد می‌کند و بسیاری از جنبه‌های زندگی اجتماعی ژاپن را تغییر می‌دهد. پیری و کاهش جمعیت در سن کار نگرانی‌هایی را در مورد آینده نیروی کار کشور، رشد اقتصادی بالقوه، و پرداخت بدهی بازنشستگی و خدمات بهداشتی ملی ایجاد کرده‌است.[۴۴]

اجتماعی

جمعیت کمتر می‌تواند کلان‌شهرهای شلوغ کشور را قابل سکونت‌تر کند و رکود تولید اقتصادی ممکن است همچنان به کاهش نیروی کار کمک کند. با این حال، نرخ پایین زاد و ولد و امید به زندگی بالا نیز هرم استاندارد جمعیت را وارونه کرده‌است، و پایگاه باریکی از جوانان را وادار کرده‌است تا گروهی بزرگ‌تر و بزرگ‌تر را فراهم و از آنها مراقبت کنند، حتی در حالی که سعی می‌کنند خانواده‌های خود را تشکیل دهند.[۴۵] در سال ۲۰۱۴، نسبت وابستگی سالمندان (نسبت افراد بالای ۶۵ سال به سنین ۱۵ تا ۶۵ سال، که نشان دهنده نسبت جمعیت سالمند وابسته به افراد در سن کار است) ۴۰٪ بود، به این معنی که به ازای هر پنج کارگر، دو فرد سالمند تحت تکفل بودند.[۲] انتظار می‌رود این میزان تا سال ۲۰۳۶ به ۶۰ درصد و تا سال ۲۰۶۰ به ۸۰ درصد افزایش یابد.[۴۶]

سالخوردگان ژاپنی به‌طور سنتی خود را به مراقبت از فرزندان بزرگسال خود ستوده‌اند، و سیاست‌های دولت هنوز هم ایجاد سانصدای کازوکو (三世代家族، "خانوارهای سه نسل") را تشویق می‌کند، جایی که یک زوج متأهل از فرزندان و والدین مراقبت می‌کنند. در سال ۲۰۱۵، ۱۷۷۶۰۰ نفر بین ۱۵ تا ۲۹ سال به‌طور مستقیم از یکی از اعضای خانواده بزرگتر مراقبت می‌کردند.[۴۷] با این حال، مهاجرت جوانان به شهرهای بزرگ ژاپن، ورود زنان به نیروی کار، و افزایش هزینه‌های مراقبت برای افراد تحت تکفل جوان و پیر، نیازمند راه حل‌های جدیدی از جمله خانه‌های سالمندان، مهدکودک بزرگسالان، و خانه است. برنامه‌های سلامت[۴۸]ژاپن هر ساله ۴۰۰ مدرسه ابتدایی و متوسطه را تعطیل می‌کند و برخی از آنها را به مراکز نگهداری از سالمندان تبدیل می‌کند.[۴۹]

خانه‌های سالمندان ویژه ای در ژاپن وجود دارد که به بیش از ۳۰ ساکن خدمات و کمک ارائه می‌دهند. در سال ۲۰۰۸، ثبت شد که تقریباً ۶۰۰۰ آسایشگاه ویژه وجود دارد که از ۴۲۰۰۰۰ سالمند ژاپنی مراقبت می‌کند.[۵۰] با بسیاری از خانه‌های سالمندان در ژاپن، تقاضا برای مراقبان بیشتر زیاد است. در ژاپن، مراقبان خانواده به عنوان مراقب اصلی ترجیح داده می‌شوند، زیرا اگر یک فرد سالمند با مراقب خود مرتبط باشد، سیستم حمایتی بهتری است؛ بنابراین، این امکان وجود دارد که سالمندان ژاپنی بتوانند فعالیت‌های روزمره زندگی (ADLs) را با کمک کمی انجام دهند و در صورتی که مراقب او یک مراقب خانواده باشد، عمر طولانی تری داشته باشند.[۵۰]

بسیاری از افراد مسن تنها و منزوی زندگی می‌کنند و هر سال هزاران مرگ برای روزها یا حتی هفته‌ها بی‌توجه می‌شوند، در پدیده‌ای مدرن که به نام «کودوکو شی» (孤独死، "مرگ در تنهایی") شناخته می‌شود.[۵۱]

درآمد قابل تصرف در جمعیت مسن ژاپن باعث افزایش تجارت در تحقیقات فناوری‌های زیست پزشکی در لوازم آرایشی و پزشکی بازساختی شده‌است.[۴]

ترکیب سن جمعیتی ژاپن از ۱۹۴۰ تا ۲۰۱۰، با پیش‌بینی‌های مربوط به سال ۲۰۶۰ روندهای جمعیتی در حال تغییر در روابط بین نسل‌های مختلف و ایجاد مسئولیت‌های جدید دولتی و بسیاری از جنبه‌های زندگی اجتماعی ژاپن تغییر به وجود آورده‌است. پیری و کاهش جمعیتی که در سن کار هستند نگرانی‌هایی را در مورد آینده نیروی کار کشور، پتانسیل رشد اقتصادی و توانایی پرداخت حقوق بازنشستگی و خدمات بهداشتی ملی ایجاد کرده‌است.

سیاسی

منطقه بزرگ توکیو عملاً تنها محلی در ژاپن است که شاهد رشد جمعیت است، که بیشتر به دلیل مهاجرت داخلی از سایر نقاط کشور است. بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۰، ۳۶ استان از ۴۷ استان ژاپن تا ۵ درصد کاهش یافتند[۲] و بسیاری از مناطق روستایی و حومه شهر با اپیدمی خانه‌های متروکه (۸ میلیون در سراسر ژاپن) دست و پنجه نرم کردند.[۵۲][۵۳] ماسودا هیرویا، وزیر سابق امور داخلی و ارتباطات که ریاست اندیشکده خصوصی شورای سیاست گذاری ژاپن را بر عهده دارد، تخمین زد که حدود نیمی از شهرداری‌های ژاپن از هم‌اکنون تا سال ۲۰۴۰ ممکن است با جابجایی جوانان، به ویژه زنان جوان، ناپدید شوند. از مناطق روستایی به توکیو، اوزاکا، و ناگویا، جایی که حدود نیمی از جمعیت ژاپن در حال حاضر متمرکز شده‌اند.[۵۴] دولت در حال ایجاد یک کارگروه احیای منطقه ای و تمرکز بر توسعه شهرهای مرکزی منطقه ای، به ویژه ساپورو، سندای، هیروشیما و فوکوئوکا است.[۵۵]

خانه ای متروک در منطقه یوباری، هوکایدو، منطقه ای که شاهد کاهش جمعیت بوده‌است.

مهاجرت داخلی و کاهش جمعیت یک عدم توازن شدید منطقه ای در قدرت انتخاباتی ایجاد کرده‌است، که در آن وزن یک رای واحد بستگی به محل انتخاب آن دارد. برخی از مناطق خالی از سکنه سه برابر بیشتر از همتایان رو به رشد شهری خود به ازای هر رأی دهنده به رژیم ملی می‌فرستند. در سال ۲۰۱۴، دادگاه عالی ژاپن اختلافات در قدرت رای را ناقض قانون اساسی اعلام کرد، اما حزب حاکم لیبرال دموکرات، که به رای‌دهندگان روستایی و مسن‌تر متکی است، در انجام مجدد هماهنگی‌های لازم کند بوده‌است.[۴۵][۵۶][۵۷]

افزایش نسبت سالمندان تأثیر عمده ای بر مخارج و سیاست‌های دولت دارد. در اوایل دهه ۱۹۷۰، هزینه بازنشستگی عمومی، مراقبت‌های بهداشتی و خدمات رفاهی برای سالمندان تنها حدود ۶ درصد از درآمد ملی ژاپن بود. در سال ۱۹۹۲ این بخش از بودجه ملی ۱۸ درصد بود و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۵، ۲۸ درصد از درآمد ملی صرف رفاه اجتماعی شود.[۵۸] از آنجا که بروز بیماری‌های مزمن با افزایش سن افزایش می‌یابد، انتظار می‌رود سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی و بازنشستگی تحت فشار شدید قرار گیرند. در اواسط دهه ۱۹۸۰، دولت شروع به ارزیابی مجدد بار نسبی دولت و بخش خصوصی در مراقبت‌های بهداشتی و بازنشستگی کرد. و سیاست‌هایی را برای کنترل هزینه‌های دولت در این برنامه‌ها وضع کرد.

سهم بزرگی از رای‌دهندگان سالخورده گریز از تورم نیز ممکن است مانع از جذابیت سیاسی دنبال کردن تورم بالاتر شود، مطابق با شواهدی که نشان می‌دهد پیری ممکن است منجر به کاهش تورم شود. با افزایش جمعیت مسن تر و کاهش جمعیت جوان، ۳۸ درصد از جمعیت تا سال ۲۰۶۵ افراد ۶۵ ساله و بالاتر خواهند بود. این نتیجه می‌گیرد که ژاپن به دلیل نرخ پایین باروری و پیری جمعیت، بالاترین میزان بدهی عمومی را در جهان دارد.[۵۹] دولت ژاپن تقریباً نیمی از درآمد مالیاتی خود را برای بازیابی بدهی خود هزینه کرده‌است. طبق گزارش صندوق بین‌المللی پول، ژاپن دارای ۲۴۶٫۱۴ درصد بدهی از تولید ناخالص داخلی است که بالاترین بدهی عمومی را به خود اختصاص می‌دهد.[۶۰]

اقتصادی

تغییر واقعی تولید ناخالص داخلی در ژاپن (۱۹۵۶ تا ۲۰۰۸)

مقاله اصلی: اقتصاد ژاپن

از دهه ۱۹۸۰ به بعد، افزایش کارگران در سنین بالاتر و کمبود کارگران جوان در نیروی کار ژاپن، از شیوه‌های اشتغال گرفته تا مزایا و مشارکت زنان وجود داشت. اداره سرشماری ایالات متحده در سال ۲۰۰۲ تخمین زد که ژاپن با کاهش ۱۸ درصدی نیروی کار جوان در ژاپن و کاهش ۸ درصدی جمعیت مصرف‌کننده خود تا سال ۲۰۳۰ مواجه خواهد شد. به ازای هر ۱۰۰ جویای کار در پایان سال ۲۰۱۵، زیرا نسل‌های قدیمی بازنشسته می‌شوند و نسل‌های جوان از نظر کمیت کوچکتر می‌شوند.[۶۱]

ژاپن با ارائه بیمه مراقبت‌های طولانی مدت در سال ۲۰۰۰ تغییری اساسی در نحوه تنظیم سیستم مراقبت‌های بهداشتی خود ایجاد کرد.[۴] نسبت شهروندان قدیمی ژاپنی به زودی کاهش می‌یابد. با این حال، کاهش در جمعیت جوان به دلیل رشد صفر، مرگ بیش از تولد وجود دارد. به عنوان مثال، تعداد جوانان زیر ۱۹ سال در ژاپن در سال ۲۰۶۰ تنها ۱۳ درصد خواهد بود که در سال ۱۹۶۰ به ۴۰ درصد می‌رسید.[۴]

کاهش جمعیت شاغل بر اقتصاد ملی تأثیر می‌گذارد. باعث کوچک شدن ارتش کشور می‌شود.[۴] دولت بر روی فناوری‌های پزشکی مانند داروهای احیاکننده و سلول درمانی تمرکز کرده‌است تا تعداد بیشتری از جمعیت مسن را در نیروی کار جذب و حفظ کند.[۴] طیفی از شرکت‌های کوچک و متوسط (SMEs) همچنین شیوه‌های جدیدی را برای حفظ کارگران فراتر از سن بازنشستگی اجباری، از جمله از طریق بهبود محل کار برای ایجاد محیط‌های کاری مناسب‌تر برای کارگران مسن‌تر و همچنین وظایف شغلی جدید به‌ویژه کارگران مسن تر[۶۲]

کمبود نیروی کار فزاینده در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۹۰ باعث شد بسیاری از شرکت‌های ژاپنی سن بازنشستگی اجباری را از ۵۵ به ۶۰ یا ۶۵ سال افزایش دهند و امروزه بسیاری از آنها به کارمندان خود اجازه می‌دهند پس از بازنشستگی رسمی به کار خود ادامه دهند. افزایش تعداد افراد در سن بازنشستگی بر سیستم بازنشستگی ملی فشار وارد کرده‌است. در سال ۱۹۸۶، دولت سن شروع مزایای بازنشستگی را از ۶۰ سال به ۶۵ سال افزایش داد و کمبود در سیستم بازنشستگی، بسیاری از افراد در سن بازنشستگی را تشویق کرد که در نیروی کار باقی بمانند و برخی دیگر را به فقر کشاند.[۵۸]

سن بازنشستگی ممکن است در آینده حتی بالاتر رود اگر ژاپن همچنان جمعیت سنی بالاتری را در کل جمعیت خود داشته باشد. یک مطالعه توسط بخش جمعیت سازمان ملل که در سال ۲۰۰۰ منتشر شد، نشان داد که ژاپن برای حفظ نسبت کارگر به بازنشستگی خود باید سن بازنشستگی خود را به ۷۷ سال (یا اجازه مهاجرت خالص ۱۷ میلیون نفر تا سال ۲۰۵۰) را افزایش دهد.[۶۳][۶۴] مهاجرت مداوم به ژاپن ممکن است از کاهش بیشتر جمعیت جلوگیری کند؛ بنابراین، تشویق می‌شود که ژاپن سیاست‌هایی را ایجاد کند که از هجوم بزرگ مهاجران جوان حمایت کند.[۶۵][۵]

صنایع کمتر مطلوب، مانند کشاورزی و ساخت و ساز، بیش از سایرین در معرض تهدید هستند. کشاورزان ژاپنی به‌طور متوسط ۷۰ سال سن دارند،[۶۶] و در حالی که حدود یک سوم کارگران ساختمانی ۵۵ سال یا بیشتر هستند، از جمله بسیاری از کسانی که انتظار دارند در ده سال آینده بازنشسته شوند، تنها یک نفر از هر ۱۰ سال کمتر از ۳۰ سال دارد.[۶۷][۶۸]

اگر بهره‌وری سریعتر از نرخ نیروی کار رو به کاهش ژاپن افزایش نیابد، کاهش در گروه‌های در سن کار ممکن است منجر به کاهش اقتصاد شود.[۶۹]OECD سازمان همکاری و توسعه اقتصادی تخمین می‌زند که کمبود نیروی کار مشابه در اتریش، آلمان، یونان، ایتالیا، اسپانیا و سوئد د رشد اقتصادی اتحادیه اروپا را سالانه ۰٫۴ درصد از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۵ کاهش می‌دهد و پس از آن کمبود ۰٫۹ برای اتحادیه اروپا هزینه خواهد داشت. درصد در رشد در ژاپن، کمبود نیروی کار تا سال ۲۰۲۵ سالانه ۰٫۷ واحد درصد از رشد را کاهش می‌دهد و پس از آن ژاپن نیز کاهش ۰٫۹ درصدی در رشد را تجربه خواهد کرد.[۷۰]

جستارهای وابسته

منابع

  1. ↑ "Elderly citizens accounted for record 28.4% of Japan's population in 2018, data show". The Japan Times. 15 September 2019. Retrieved 7 June 2020.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ Ministry of Internal Affairs and Communication, Statistics Bureau. "Japan Statistical Yearbook, Chapter 2: Population and Households". Retrieved 13 January 2016.
  3. ↑ "Aging in Japan｜ILC-Japan". www.ilcjapan.org. Retrieved 2017-03-21.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ ۴٫۵ "Bold steps: Japan's remedy for a rapidly aging society". The Globe and Mail (به انگلیسی). Retrieved 2017-04-05.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ Armstrong, Shiro (May 16, 2016). "Japan's Greatest Challenge (And It's Not China): Massive Population Decline". The National Interest. Archived from the original on March 21, 2017. Retrieved June 22, 2020.
  6. ↑ Johnston, Eric (16 May 2015). "Is Japan becoming extinct?". The Japan Times Online. Retrieved 13 September 2018.
  7. ↑ Vollset SE, Goren E, Yuan CW, Cao J, Smith AE, et al. (October 2020). "Fertility, mortality, migration, and population scenarios for 195 countries and territories from 2017 to 2100: a forecasting analysis for the Global Burden of Disease Study". Lancet. 396 (10258): 1285–1306. doi:10.1016/S0140-6736(20)30677-2. PMC 7561721. PMID 32679112.
  8. ↑ Muramatsu, N.; Akiyama, H. (1 August 2011). "Japan: Super-Aging Society Preparing for the Future". The Gerontologist. 51 (4): 425–432. doi:10.1093/geront/gnr067. PMID 21804114.
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Yoshida, Reiji (29 October 2015). "Abe convenes panel to tackle low birthrate, aging population". The Japan Times. Retrieved 21 February 2016.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ "Fighting Population Decline, Japan Aims to Stay at 100 Million". Nippon.com. 26 August 2014. Retrieved 21 February 2016.
  11. ↑ Traphagan, John W. (2003). Demographic Change and the Family in Japan's Aging Society. Suny Series in Japan in Transition, SUNY Series in Aging and Culture, Suny Series in Japan in Transition and Suny Series in Aging and Culture. SUNY Press. p. 16. ISBN 978-0-7914-5649-1.
  12. ↑ "Japan population to shrink by a third by 2060". The Guardian. 30 January 2014. Retrieved 14 January 2016.
  13. ↑ International Futures. "Population of Japan, Aged 65 and older". Retrieved 2012-12-05.
  14. ↑ Population Projections for Japan (January 2012): 2011 to 2060, table 1-1 (National Institute of Population and Social Security Research, retrieved 13 January 2016).
  15. ↑ Yoshida, Hiroshi; Ishigaki, Masahiro. "Web Clock of Child Population in Japan". Mail Research Group, Graduate School of Economics and Management, Tohoku University. Retrieved 14 March 2017.
  16. ↑ Clyde Haberman (1987-01-15). "Japan's Zodiac: '66 was a very odd year". نیویورک تایمز. Retrieved 2018-05-14.
  17. ↑ "The World Factbook — Central Intelligence Agency". Archived from the original on 2015-11-16. Retrieved 2017-04-06.
  18. ↑ ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ "East Asia/Southeast Asia :: Japan — the World Factbook - Central Intelligence Agency". 22 September 2022.
  19. ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ "Population Aging and Aged Society: Population Aging and Life Expectancy" (PDF). International Longevity Center Japan. Archived (PDF) from the original on March 21, 2017. Retrieved March 21, 2017.
  20. ↑ "Health Status: Utilization of Health Care" (PDF). International Longevity Center Japan. Retrieved March 21, 2017.
  21. ↑ "Changing Patterns of Nonmarital Childbearing in the United States". CDC/National Center for Health Statistics. May 13, 2009. Retrieved September 24, 2011.
  22. ↑ Harding, Robin (4 February 2016). "Japan birth rate recovery questioned". Financial Times. Retrieved 21 February 2016.
  23. ↑ Statistics Bureau, Ministry of Internal Affairs and Communications, Japan. "Chapter 5". Statistical Handbook of Japan 2014. Retrieved 18 January 2016.
  24. ↑ Yamada, Masahiro (3 August 2012). "Japan's Deepening Social Divides: Last Days for the "Parasite Singles"". Nippon.com. Retrieved 14 January 2016.
  25. ↑ "Why the Japanese are having so few babies". The Economist. 23 July 2014. Retrieved 14 January 2016.
  26. ↑ http://www.demogr.mpg.de/papers/working/wp-2013-004.pdf [نشانی وب عریان]
  27. ↑ "1 in 4 men, 1 in 7 women in Japan still unmarried at age 50: Report". The Japan Times Online. 2017-04-05.
  28. ↑ Nohara, Yoshiaki (1 May 2017). "Japan Labor Shortage Prompts Shift to Hiring Permanent Workers". Bloomberg. Retrieved 12 January 2018.
  29. ↑ IPSS, "Attitudes toward Marriage and Family among Japanese Singles" (2011), p. 4.
  30. ↑ Hoenig, Henry; Obe, Mitsuru (8 April 2016). "Why Japan's Economy Is Laboring". Wall Street Journal.
  31. ↑ Ishimura, Sawako (October 24, 2017). "お疲れ女子の6割は恋愛したくない!?「疲労の原因」2位は仕事内容、1位は？(60% of tired women do not want to love!? "Cause of fatigue" second place work content, first place?)". Cocoloni Inc. Archived from the original on January 7, 2018. Retrieved April 21, 2019.
  32. ↑ Shoji, Kaori (December 2, 2017). "Women in Japan too tired to care about dating or searching for a partner". The Japan Times. Archived from the original on January 7, 2019. Retrieved April 21, 2019.
  33. ↑ National Institute of Population and Social Security Research (IPSS). "Marriage Process and Fertility of Japanese Married Couples." (2011). pp. 9–14.
  34. ↑ Soble, Jonathan (January 1, 2015). "The New York Times". Retrieved March 20, 2017.
  35. ↑ Yoshida, Reiji (31 December 2015). "Japan's population dilemma, in a single-occupancy nutshell". The Japan Times. Retrieved 14 January 2016.
  36. ↑ Yoshida, Reiji (31 December 2015). "Japan's population dilemma, in a single-occupancy nutshell". The Japan Times. Retrieved 14 January 2016.
  37. ↑ Wiseman, Paul (2 June 2004). "No sex please we're Japanese". USA Today. Retrieved May 10, 2012.
  38. ↑ ۳۸٫۰ ۳۸٫۱ ۳۸٫۲ ۳۸٫۳ ۳۸٫۴ ۳۸٫۵ ۳۸٫۶ ۳۸٫۷ "1 in 4 singles aged in 30s in Japan unwilling to marry: gov't survey". Mainichi. June 14, 2022. Archived from the original on June 16, 2022.
  39. ↑ Cyrus Ghaznavi, Haruka Sakamoto, Daisuke Yoneoka, Shuhei Nomura, Kenji Shibuya, Peter Ueda. 2019. Trends in heterosexual inexperience among young adults in Japan: analysis of national surveys, 1987-2015. BMC Public Health. DOI: 10.1186/s12889-019-6677-5
  40. ↑ Shibuya, Kenji (8 April 2019). "First national estimates of virginity rates in Japan". The University of Tokyo. Archived from the original on April 8, 2019. Retrieved April 20, 2019.
  41. ↑ Shibuya, Kenji (8 April 2019). "Let's Talk About (No) Sex: A Closer Look at Japan's 'Virginity Crisis'". The Diplomat. Archived from the original on April 19, 2019. Retrieved April 21, 2019.
  42. ↑ Harney, Alexandra (15 June 2009). "Japan panics about the rise of "herbivores"—young men who shun sex, don't spend money, and like taking walks. - Slate Magazine". Slate.com. Retrieved 20 August 2012.
  43. ↑ ۴۳٫۰ ۴۳٫۱ ۴۳٫۲ "Roughly 40 percent of single Japanese men in their 20s have never been on a date, survey says". June 15, 2022. Archived from the original on June 15, 2022.
  44. ↑ Hashimoto, Ryutaro (attributed). General Principles Concerning Measures for the Aging Society. Ministry of Foreign Affairs of Japan. Retrieved 2011-3-5.
  45. ↑ ۴۵٫۰ ۴۵٫۱ Soble, Jonathan (26 February 2016). "Japan Lost Nearly a Million People in 5 Years, Census Says". New York Times. Retrieved 27 February 2016.
  46. ↑ Population Projections for Japan (January 2012): 2011 to 2060, table 1-4 (National Institute of Population and Social Security Research, retrieved 13 January 2016).
  47. ↑ Oi, Mariko (16 March 2015). "Who will look after Japan's elderly?". BBC. Retrieved 23 February 2016.
  48. ↑ Kelly, William (1993). "Finding a Place in Metropolitan Japan: Transpositions of Everyday Life". In Gordon, Andrew (ed.). Postwar Japan as History. University of California Press. pp. 189–238. ISBN 978-0-520-07475-0.
  49. ↑ McNeill, David (2 December 2015). "Falling Japanese population puts focus on low birth rate". The Irish Times. Retrieved 24 February 2016.
  50. ↑ ۵۰٫۰ ۵۰٫۱ Olivares-Tirado, Pedro (2014). Trends and Factors in Japan's Long-term Care Insurance System: Japan's 10-year Experience. Springer. pp. 80–130. ISBN 978-94-007-7874-0.
  51. ↑ Bremner, Matthew (26 June 2015). "The Lonely End". Slate. Retrieved 21 February 2016.
  52. ↑ Otake, Tomoko (7 January 2014). "Abandoned homes a growing menace". The Japan Times. Retrieved 27 February 2016.
  53. ↑ Soble, Jonathan (23 August 2015). "A Sprawl of Ghost Homes in Aging Tokyo Suburbs". New York Times. Retrieved 27 February 2016.
  54. ↑ Tadashi, Hitora (25 August 2014). "Slowing the Population Drain From Japan's Regions". Nippon.com. Retrieved 24 February 2016.
  55. ↑ "Abe to target revitalization at regional level". The Japan Times. Jiji. 21 July 2014. Retrieved 24 February 2016.
  56. ↑ Masunaga, Hidetoshi (12 December 2013). "The Quest for Voting Equality in Japan". Nippon.com. Retrieved 27 February 2016.
  57. ↑ Takenaka, Harukata (30 July 2015). "Weighing Vote Disparity in Japan's Upper House". Nippon.com. Retrieved 27 February 2016.
  58. ↑ ۵۸٫۰ ۵۸٫۱ Faiola, Anthony (28 July 2006). "The Face of Poverty Ages In Rapidly Graying Japan". The Washington Post. Retrieved 21 February 2016.
  59. ↑ "Japan's population set to plummet by 40 million in a generation". The Independent (به انگلیسی). 2017-04-11. Archived from the original on 2017-04-13. Retrieved 2018-03-13.
  60. ↑ "The 20 countries with the greatest public debt". World Economic Forum. Retrieved 2018-04-04.
  61. ↑ Warnock, Eleanor (24 December 2015). "Japan consumer prices up, but spending sluggish". Market Watch. Retrieved 21 February 2016.
  62. ↑ Martine, Julien; Jaussaud, Jacques (2018). "Prolonging working life in Japan: Issues and practices for elderly employment in an aging society". Contemporary Japan. 30 (2): 227–242. doi:10.1080/18692729.2018.1504530. S2CID 169746160.
  63. ↑ "Aging Populations in Europe, Japan, Korea, Require Action". India Times. 2000. Archived from the original on 2007-12-01. Retrieved 2007-12-15.
  64. ↑ "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2017-06-23. Retrieved 2017-06-28.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  65. ↑ Schlesinger, Jacob M. (2015). "Aging Gracefully: entrepreneurs and exploring robotics and other innovations to unleash the potential of the elderly". WSJ: 1–15.
  66. ↑ Harding, Robin (21 February 2016). "Japan seeks to bank on global appetite for sushi and wagyu beef". Financial Times. Retrieved 23 February 2016.
  67. ↑ "Builders face lack of young workers". The Japan Times. Kyodo. 23 October 2013. Retrieved 23 February 2016.
  68. ↑ Takami, Kosuke; Wamoto, Takako; Itsuki, Kotaro (22 February 2014). "Young laborer shortage growing dire on Japan's construction sites".
  69. ↑ "Into the unknown". The Economist. Vol. 397, no. 8709. 20 Nov 2010. pp. SS3–SS4. ProQuest 807974249.
  70. ↑ Paul S. Hewitt (2002). "Depopulation and Ageing in Europe and Japan: The Hazardous Transition to a Labor Shortage Economy". International Politics and Society. Archived from the original on 27 December 2007. Retrieved 2007-12-15.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=پیری_ژاپن&oldid=36561716»