نیلوتامید: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ایجاد شده به‌واسطهٔ ترجمهٔ صفحهٔ «Nilutamide»
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۶ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۳۰


نیلوتامید که با نام های تجاری Nilandron و Anandron فروخته می شود، یک آنتی آندروژن غیر استروئیدی (NSAA) است که در درمان سرطان پروستات استفاده می شود.[۱][۲][۳][۴][۵][۶]همچنین به عنوان بخشی از هورمون درمانی زنانه برای زنان تراجنسیتی و برای درمان آکنه و سبوره در زنان مورد مطالعه قرار گرفته است.[۷][۸][۹][۱۰] شکل تجویز آن به صورت خوراکی است.

عوارض جانبی در مردان شامل حساس شدن و بزرگ شدن سینه‌ها، زنانه شدن، اختلال در عملکرد جنسی و گرگرفتگی است.[۱۱][۱۲][۱۳][۱۴] تهوع، استفراغ، اختلالات بینایی، عدم تحمل الکل، افزایش آنزیم های کبدی و بیماری ریوی می تواند در هر دو جنس رخ دهد.[۱۵][۱۶][۱۷][۱۸][۱۹][۲۰] به ندرت، نیلوتامید می تواند باعث نارسایی تنفسی و آسیب کبدی شود.[۲۱][۲۲] این عوارض جانبی نامطلوب، همراه با تعدادی از موارد مرتبط با مرگ، استفاده از نیلوتامید را محدود کرده است.[۲۳][۲۴][۲۵]

نیلوتامید به عنوان یک آنتاگونیست انتخابی گیرنده آندروژن (AR) عمل می کند و از اثرات آندروژن‌هایی مانند تستوسترون و دی‌هیدروتستوسترون (DHT) در بدن جلوگیری می کند.[۲۶][۲۷] از آنجایی که بیشتر سلول‌های سرطانی پروستات برای رشد و بقا به این هورمون‌ها متکی هستند، نیلوتامید می تواند پیشرفت سرطان پروستات را کند کرده و عمر مردان مبتلا به این بیماری را افزایش دهد.[۲۸]

نیلوتامید در سال 1977 کشف شد و برای اولین بار در سال 1987 برای استفاده پزشکی معرفی گردید.[۲۹][۳۰][۳۱] در سال 1996 در ایالات متحده در دسترس قرار گرفت.[۳۲][۳۳][۳۴] این دارو به دلیل اثربخشی، تحمل و ایمنی بهتر، تا حد زیادی با NSAAهای جدیدتر و بهبود یافته، یعنی بیکالوتامید و انزالوتامید جایگزین شده است و اکنون به ندرت استفاده می شود.[۳۵]

نیلوتامید در فهرست داروهای ضروری سازمان جهانی بهداشت قرار دارد.[۳۶]

منابع

  1. https://www.accessdata.fda.gov/drugsatfda_docs/label/2017/020169s008lbl.pdf
  2. J. Elks (14 November 2014). The Dictionary of Drugs: Chemical Data: Chemical Data, Structures and Bibliographies. Springer. pp. 873–. ISBN 978-1-4757-2085-3.
  3. Index Nominum 2000: International Drug Directory. Taylor & Francis. 2000. pp. 737–. ISBN 978-3-88763-075-1.
  4. I.K. Morton; Judith M. Hall (6 December 2012). Concise Dictionary of Pharmacological Agents: Properties and Synonyms. Springer Science & Business Media. pp. 199–. ISBN 978-94-011-4439-1.
  5. "Nilutamide".
  6. Louis J Denis; Keith Griffiths; Amir V Kaisary; Gerald P Murphy (1 March 1999). Textbook of Prostate Cancer: Pathology, Diagnosis and Treatment: Pathology, Diagnosis and Treatment. CRC Press. pp. 280–. ISBN 978-1-85317-422-3.
  7. Louis Denis (6 December 2012). Antiandrogens in Prostate Cancer: A Key to Tailored Endocrine Treatment. Springer Science & Business Media. pp. 194–210. ISBN 978-3-642-45745-6.
  8. Baudewijntje P.C. Kreukels; Thomas D. Steensma; Annelou L.C. de Vries (1 July 2013). Gender Dysphoria and Disorders of Sex Development: Progress in Care and Knowledge. Springer Science & Business Media. pp. 280–. ISBN 978-1-4614-7441-8.
  9. Couzinet B, Thomas G, Thalabard JC, Brailly S, Schaison G (1989). "Effects of a pure antiandrogen on gonadotropin secretion in normal women and in polycystic ovarian disease". Fertil. Steril. 52 (1): 42–50. doi:10.1016/s0015-0282(16)60786-0. PMID 2744186.
  10. Namer M (1988). "Clinical applications of antiandrogens". J. Steroid Biochem. 31 (4B): 719–29. doi:10.1016/0022-4731(88)90023-4. PMID 2462132.
  11. Dole EJ, Holdsworth MT (1997). "Nilutamide: an antiandrogen for the treatment of prostate cancer". Ann Pharmacother. 31 (1): 65–75. doi:10.1177/106002809703100112. PMID 8997470. S2CID 20347526.
  12. Richard C. Dart (2004). Medical Toxicology. Lippincott Williams & Wilkins. pp. 521–. ISBN 978-0-7817-2845-4.
  13. Lisa M DeAngelis MD; Jerome B Posner MD (12 September 2008). Neurologic Complications of Cancer. Oxford University Press, USA. pp. 479–. ISBN 978-0-19-971055-3.
  14. Richard A. Lehne (2013). Pharmacology for Nursing Care. Elsevier Health Sciences. pp. 1297–. ISBN 978-1-4377-3582-6.
  15. Richard A. Lehne (2013). Pharmacology for Nursing Care. Elsevier Health Sciences. pp. 1297–. ISBN 978-1-4377-3582-6.
  16. Kenneth L. Becker (2001). Principles and Practice of Endocrinology and Metabolism. Lippincott Williams & Wilkins. pp. 1196–. ISBN 978-0-7817-1750-2.
  17. Richard C. Dart (2004). Medical Toxicology. Lippincott Williams & Wilkins. pp. 521–. ISBN 978-0-7817-2845-4.
  18. Alan J. Wein; Louis R. Kavoussi; Andrew C. Novick; Alan W. Partin; Craig A. Peters (25 August 2011). Campbell-Walsh Urology: Expert Consult Premium Edition: Enhanced Online Features and Print, 4-Volume Set. Elsevier Health Sciences. pp. 2939–. ISBN 978-1-4160-6911-9.
  19. Jafri, Syed-Mohammed R. (2014). "Bicalutamide-induced hepatotoxicity: A rare adverse effect". American Journal of Case Reports. 15: 266–270. doi:10.12659/AJCR.890679. ISSN 1941-5923. PMC 4068966. PMID 24967002.
  20. Michael Boarder; David Newby; Phyllis Navti (25 March 2010). Pharmacology for Pharmacy and the Health Sciences: A Patient-centred Approach. OUP Oxford. pp. 632–. ISBN 978-0-19-955982-4.
  21. Dole EJ, Holdsworth MT (1997). "Nilutamide: an antiandrogen for the treatment of prostate cancer". Ann Pharmacother. 31 (1): 65–75. doi:10.1177/106002809703100112. PMID 8997470.
  22. {{cite book}}: Empty citation (help)
  23. Louis J Denis; Keith Griffiths; Amir V Kaisary; Gerald P Murphy (1 March 1999). Textbook of Prostate Cancer: Pathology, Diagnosis and Treatment: Pathology, Diagnosis and Treatment. CRC Press. pp. 280–. ISBN 978-1-85317-422-3.
  24. Vincent T. DeVita; Theodore S. Lawrence; Steven A. Rosenberg (18 March 2016). Prostate and Other Genitourinary Cancers: Cancer: Principles & Practice of Oncology. Wolters Kluwer Health. pp. 1006–. ISBN 978-1-4963-5421-1.
  25. Chawnshang Chang (1 January 2005). Prostate Cancer: Basic Mechanisms and Therapeutic Approaches. World Scientific. pp. 11–. ISBN 978-981-256-920-2.
  26. Singh, Shankar; Gauthier, Sylvain; Labrie, Fernand (2000). "Androgen Receptor Antagonists (Antiandrogens) Structure-Activity Relationships". Current Medicinal Chemistry. 7 (2): 211–247. doi:10.2174/0929867003375371. ISSN 0929-8673. PMID 10637363.
  27. Louis Denis (6 December 2012). Antiandrogens in Prostate Cancer: A Key to Tailored Endocrine Treatment. Springer Science & Business Media. pp. 194–210. ISBN 978-3-642-45745-6.
  28. {{cite book}}: Empty citation (help)
  29. J. Elks (14 November 2014). The Dictionary of Drugs: Chemical Data: Chemical Data, Structures and Bibliographies. Springer. pp. 873–. ISBN 978-1-4757-2085-3.
  30. Labrie, Fernand; Lagacé, Lisette; Ferland, Louise; Kelly, Paul A.; Drouin, Jacques; Massicotte, Jocelyne; Bonne, Claude; Raynaud, Jean-Pierre; Dorrington, Jennifer H. (1978). "Interactions Between LHRH, Sex Steroids and "Inhibin" in the Control of LH and FSH Secretion". International Journal of Andrology. 1 (s2a): 81–101. doi:10.1111/j.1365-2605.1978.tb00008.x. ISSN 0105-6263.
  31. Raynaud JP, Bonne C, Bouton MM, Lagace L, Labrie F (1979). "Action of a non-steroid anti-androgen, RU 23908, in peripheral and central tissues". J. Steroid Biochem. 11 (1A): 93–9. doi:10.1016/0022-4731(79)90281-4. PMID 385986.
  32. Edward J. Pavlik (6 December 2012). Estrogens, Progestins, and Their Antagonists: Health Issues. Springer Science & Business Media. pp. 167–. ISBN 978-1-4612-4096-9.
  33. Bohl, C. E.; Gao, W.; Miller, D. D.; Bell, C. E.; Dalton, J. T. (2005). "Structural basis for antagonism and resistance of bicalutamide in prostate cancer". Proceedings of the National Academy of Sciences. 102 (17): 6201–6206. Bibcode:2005PNAS..102.6201B. doi:10.1073/pnas.0500381102. ISSN 0027-8424. PMC 1087923. PMID 15833816.
  34. "Nilutamide - AdisInsight".
  35. James Leonard Gulley (2011). Prostate Cancer. Demos Medical Publishing. pp. 81–. ISBN 978-1-935281-91-7.
  36. World Health Organization (2021). World Health Organization model list of essential medicines: 22nd list (2021). Geneva: World Health Organization. hdl:10665/345533. WHO/MHP/HPS/EML/2021.02.

مطالعه بیشتر