پرش به محتوا

دویچه وله: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏لید: ابرابزار
خط ۳۰: خط ۳۰:


در سال ۲۰۱۸، حدود ۱۵۰۰ کارمند و ۱۵۰۰ کارمند آزاد از ۶۰ کشور در دفاتر خود در بن و برلین برای دویچه وله کار می‌کردند.<ref name="German profile">{{cite web |title=Profil DW |url=https://www.bundesregierung.de/Webs/Breg/DE/Bundesregierung/BeauftragtefuerKulturundMedien/medien/deutscheWelle/_node.html |publisher=Deutsche Welle |access-date=6 November 2017 |language=de |archive-url=https://web.archive.org/web/20171019042346/https://www.bundesregierung.de/Webs/Breg/DE/Bundesregierung/BeauftragtefuerKulturundMedien/medien/deutscheWelle/_node.html |archive-date=19 October 2017 |url-status=dead}}</ref> مدیر کل دویچه وله پیتر لیمبورگ است.
در سال ۲۰۱۸، حدود ۱۵۰۰ کارمند و ۱۵۰۰ کارمند آزاد از ۶۰ کشور در دفاتر خود در بن و برلین برای دویچه وله کار می‌کردند.<ref name="German profile">{{cite web |title=Profil DW |url=https://www.bundesregierung.de/Webs/Breg/DE/Bundesregierung/BeauftragtefuerKulturundMedien/medien/deutscheWelle/_node.html |publisher=Deutsche Welle |access-date=6 November 2017 |language=de |archive-url=https://web.archive.org/web/20171019042346/https://www.bundesregierung.de/Webs/Breg/DE/Bundesregierung/BeauftragtefuerKulturundMedien/medien/deutscheWelle/_node.html |archive-date=19 October 2017 |url-status=dead}}</ref> مدیر کل دویچه وله پیتر لیمبورگ است.

== تاریخچه ==
اولین پخش دویچه وله در ۳ مه ۱۹۵۳ با سخنرانی رئیس‌جمهور وقت آلمان غربی، تئودور هوس انجام شد. در ۱۱ ژوئن ۱۹۵۳، پخش کنندگان عمومی ARD توافق‌نامه ای را برای تقسیم مسئولیت دویچه وله امضا کردند. در سال ۱۹۶۰، دویچه وله پس از آنکه دادگاه رای داد که در حالی که پخش برنامه به آلمان موضوعی ایالتی است، پخش از آلمان بخشی از وظایف امور خارجه دولت فدرال است، به یک نهاد عمومی مستقل تبدیل شد.<ref name="Sjurts 2010 p. 43">{{cite book |last=Sjurts |first=I. |title=Gabler Kompakt-Lexikon Medien: 1.000 Begriffe nachschlagen, verstehen und anwenden |publisher=Gabler Verlag |year=2010 |isbn=978-3-8349-9180-5 |url=https://books.google.com/books?id=T3EpBAAAQBAJ&pg=PA43 |language=de |access-date=10 January 2021 |page=43}}</ref> در ۷ ژوئن ۱۹۶۲، دویچه وله به عنوان ایستگاه پخش ملی به ARD پیوست.<ref>{{cite web |date=24 February 2014 |title=Ausarbeitung: Vergleich der Sender CNN, Deutsche Welle, BBC und CCTV |trans-title=Elaboration: Comparison of the channels CNN, Deutsche Welle, BBC and CCTV |url=https://www.bundestag.de/blob/410184/fb231184dbeb8473b6ce405adec4274f/wd-10-012-14-pdf-data.pdf |website=[[Bundestag]] |language=de}}</ref> دفتر مرکزی دویچه وله در اصل در شهر کلن آلمان غربی بود. پس از اتحاد مجدد، هنگامی که بیشتر دولت به برلین نقل مکان شد، مقر ایستگاه به بن منتقل شد.


== جوایز ==
== جوایز ==

نسخهٔ ‏۱۷ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۴:۳۴

دویچه وله
نوعپخش عمومی بین‌المللی
کشور
آلمان
بنیان‌گذاری۳ مه ۱۹۵۳
ستادبرلین/بن، آلمان
گستره پخش
ملی و بین‌المللی
مالکآ.ار.د
آغازبه‌کار
۳ مه ۱۹۵۳
وابستگیWorld Radio Network
وبگاه رسمی
ساختمان دویچه وله در شهر بُن، آلمان

دویچه وِله (به آلمانی: Deutsche Welle) (مخفف: DW) یک بنگاه خبر رسانی بین‌المللی آلمان است که به پخش برنامه‌های رادیویی، تلویزیونی و اینترنتی می‌پردازد. این شبکه به غیر از زبان آلمانی به ۳۰ زبان دیگر برنامه‌هایی اجرا می‌کند. عبارت دویچه وله به فارسی به معنی «موج آلمانی» است.

پخش سراسری دویچه وله رسماً از سال ۱۹۵۳ آغاز شده‌است. تا سال ۲۰۰۳ پایگاه آن در کلن قرار داشت که به ساختمان جدید آن در بن منتقل شد. بخش فارسی دویچه وله از سال ۱۹۶۲ شامل برنامه رادیویی و یک وبگاه می‌شود و ریاست این بخش تا سال ۲۰۲۰ برعهدهٔ جمشید برزگر بود.[۱][۲]

دویچه وِله مقالاتی را که به‌طور مرتب در وب سایت خبری خود به روز می‌شود، ارائه می‌دهد و مرکز اختصاصی خود برای توسعه رسانه‌های بین‌المللی را اداره می‌کند. اهداف اعلام شده رسانه دویچه وِله تولید پوشش خبری معتبر، دسترسی به زبان آلمانی و ارتقا تفاهم بین مردم است.[۳] دویچه وِله یک استراتژی دو لایه برای خدمات رسانی به مخاطبان خود در سال‌های آینده ایجاد کرده‌است: «یک رویکرد جهانی با هدف انتشار اطلاعات برای مخاطبان بیشتر در سراسر جهان از طریق گسترش خدمات تلویزیونی بین‌المللی به انگلیسی، زبان اسپانیایی، عربی و زبان آلمانی و یک رویکرد منطقه ای متمرکز در مورد ارائه اطلاعات متناسب با نیازهای مناطق خاص، در درجه اول از طریق اینترنت.»[۴]

دویچه وله از سال ۱۹۵۳ پخش می‌شود و دفتر مرکزی آن در بن است، جایی که برنامه‌های رادیویی آن تولید می‌شود. با این حال، پخش تلویزیونی تقریباً به‌طور کامل در برلین تولید می‌شود. هر دو مکان برای وب سایت خبری دویچه وله محتوا ایجاد می‌کنند.

دویچه وله همچنین یک ارائه دهنده جریان مستقیم اخبار جهان است که از طریق وب سایت، یوتیوب و دستگاه‌های مختلف تلفن همراه و رسانه‌های دیجیتال و صوتی قابل مشاهده است.

در سال ۲۰۱۸، حدود ۱۵۰۰ کارمند و ۱۵۰۰ کارمند آزاد از ۶۰ کشور در دفاتر خود در بن و برلین برای دویچه وله کار می‌کردند.[۵] مدیر کل دویچه وله پیتر لیمبورگ است.

تاریخچه

اولین پخش دویچه وله در ۳ مه ۱۹۵۳ با سخنرانی رئیس‌جمهور وقت آلمان غربی، تئودور هوس انجام شد. در ۱۱ ژوئن ۱۹۵۳، پخش کنندگان عمومی ARD توافق‌نامه ای را برای تقسیم مسئولیت دویچه وله امضا کردند. در سال ۱۹۶۰، دویچه وله پس از آنکه دادگاه رای داد که در حالی که پخش برنامه به آلمان موضوعی ایالتی است، پخش از آلمان بخشی از وظایف امور خارجه دولت فدرال است، به یک نهاد عمومی مستقل تبدیل شد.[۶] در ۷ ژوئن ۱۹۶۲، دویچه وله به عنوان ایستگاه پخش ملی به ARD پیوست.[۷] دفتر مرکزی دویچه وله در اصل در شهر کلن آلمان غربی بود. پس از اتحاد مجدد، هنگامی که بیشتر دولت به برلین نقل مکان شد، مقر ایستگاه به بن منتقل شد.

جوایز

در سال ۲۰۱۳ میلادی، دویچه وله به عنوان کارفرمای نمونه توان‌خواهان و اسکندر آبادی از بخش فارسی دویچه وله به عنوان توان‌خواه برجسته آلمان از سوی «مجمع هم‌پیوندی توان‌خواهان» معرفی شدند.[۸]

منابع

  1. https://twitter.com/JamshidBarzegar/status/1235300785522651136
  2. «دویچه وله فارسی در پی تقویت آزادی بیان و جلب مخاطب بیشتر در ایران است - 07.02.2018». DW.COM. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۸-۱۳.
  3. "Profile DW". Deutsche Welle. Retrieved 5 July 2015.
  4. Masayuki, Saito (March 2014). "International Broadcasters Confronted with Great Changes: Their Strategies amid Streamlining Part II: Deutsche Welle (Germany)1" (PDF).
  5. "Profil DW" (به آلمانی). Deutsche Welle. Archived from the original on 19 October 2017. Retrieved 6 November 2017.
  6. Sjurts, I. (2010). Gabler Kompakt-Lexikon Medien: 1.000 Begriffe nachschlagen, verstehen und anwenden (به آلمانی). Gabler Verlag. p. 43. ISBN 978-3-8349-9180-5. Retrieved 10 January 2021.
  7. "Ausarbeitung: Vergleich der Sender CNN, Deutsche Welle, BBC und CCTV" [Elaboration: Comparison of the channels CNN, Deutsche Welle, BBC and CCTV] (PDF). Bundestag (به آلمانی). 24 February 2014.
  8. خبرنگار بخش فارسی دویچه وله برنده جایزه توان‌خواه توانمند آلمان، دویچه وله فارسی

جستارهای وابسته

پیوند به بیرون