پرش به محتوا

زنان در مهندسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۱۶: خط ۱۶:


در نتیجه، نقش‌های کلیشه‌ای جنسیتی به دلیل وضوح [[صنعتی شدن]] تغییر کرده‌است.
در نتیجه، نقش‌های کلیشه‌ای جنسیتی به دلیل وضوح [[صنعتی شدن]] تغییر کرده‌است.

== عوامل مؤثر در کاهش مشارکت زنان ==
=== کلیشه‌های جنسیتی ===
تهدید کلیشه ای ممکن است به کمبود نمایندگی زنان در مهندسی کمک کند.<ref>{{Cite book|last=Carter|first=Ruth|url=https://books.google.com/books?id=HEZdDwAAQBAJ&q=women+in+engineering&pg=PP7|title=Women in Engineering: A Good Place To Be?|date=1989-12-01|publisher=Macmillan International Higher Education|isbn=978-1-349-20409-0|language=en}}</ref> از آنجا که مهندسی یک رشته سنتی تحت سلطه مردان است، زنان حتی در هنگام عملکرد برابر نیز ممکن است از توانایی‌های خود اطمینان کمتری داشته باشند.<ref>{{cite journal|last2=Ruff|first2=Chloe|last3=Paretti|first3=Marie C.|date=2013|title=The impact of engineering identification and stereotypes on undergraduate women's achievement and persistence in engineering|journal=Social Psychology of Education |last1=Jones|first1=Brett D.|volume=16|issue=3|pages=471–493|doi=10.1007/s11218-013-9222-x|s2cid=144031559}}</ref> در سنین جوانی، دختران علاقه وافر خود را به مهندسی همانند پسران ابراز نمی‌کنند، که ممکن است بخشی از آن به کلیشه‌های جنسیتی مربوط باشد.<ref name=":0">{{Cite document|last1=Hill|first1=Catherine|last2=Corbett|first2=Christine|last3=St. Rose|first3=Andresse|year=2010|title=Why So Few?: Women in Science, Technology, Engineering and Mathematics|url=http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED509653.pdf|publisher=[[AAUW]]}}</ref> همچنین شواهد قابل توجهی مبنی بر وجود تعصب ضمنی باقیمانده در برابر مهندسان زن وجود دارد، زیرا این اعتقاد وجود دارد که مردان از نظر ریاضی برتری دارند و برای کارهای مهندسی مناسب ترند. بر اساس نتایج بیش از نیم میلیون نفر در سراسر جهان بین سالهای ۱۹۹۸ و ۲۰۱۰، آزمون الزامی اتحادیه (IAT) نشان می‌دهد که افراد به‌طور ناخودآگاه مردان را با علم و زنان را با هنر مرتبط می‌کنند. این کلیشه ناخودآگاه همچنین تأثیر منفی بر عملکرد زنان دارد.<ref>{{Cite web|url=https://www.aauw.org/research/why-so-few/|title=Why So Few? Women in Science, Technology, Engineering, and Mathematics|website=AAUW: Empowering Women Since 1881|language=en-US|access-date=2019-10-03}}</ref> زنانی که پافشاری می‌کنند قادر به غلبه بر این مشکلات هستند و آنها را قادر می‌سازند تجربیات رضایت بخش و ارزشمندی را در حرفه مهندسی پیدا کنند.<ref>{{cite journal|last2=Bilimoria|first2=Diana|last3=Perelli|first3=Sheri|date=2013|title=Why they stay: women persisting in US engineering careers|journal=Career Development International|volume=18|issue=2|pages=139–154|last1=Buse|first1=Kathleen|doi=10.1108/CDI-11-2012-0108}}</ref>
با توجه به این سوگیری جنسیتی ، انتخاب زنان در ورود به رشته‌های مهندسی برای کالج نیز بسیار با سابقه و مواجهه آنها با ریاضیات و سایر دروس علوم در دوران دبیرستان ارتباط دارد. بیشتر زنانی که تحصیل در رشته مهندسی را انتخاب می‌کنند خود را در این نوع دوره‌ها بهتر می‌دانند و در نتیجه فکر می‌کنند که توانایی تحصیل در یک رشته مردسالار را دارند.<ref name="Blaisdell"/>

خودکارآمدی زنان همچنین در کلیشه‌های جنسیتی نقش دارد که در نمایندگی کم زنان در مهندسی نقش دارد. توانایی زنان در تصور اینکه می‌توانند موفق باشند و عملکرد خوبی دارند با انتخاب‌هایی که در هنگام انتخاب شغل دانشگاهی انجام می‌دهند ارتباط دارد. زنانی که دارای شخصیت خودکارآمدی بالایی هستند، بیشتر تمایل به تحصیل در رشته مهندسی را دارند. خودکارآمدی با نقش‌های جنسیتی نیز ارتباط دارد زیرا مردان اغلب خودکارآمدی بالاتری نسبت به زنان نشان می‌دهند، به همین دلیل نیز در هنگام انتخاب رشته بیشتر زنان ترجیح می‌دهند رشته مهندسی را انتخاب نکنند.<ref name="Blaisdell">{{cite journal|last1=Blaisdell|first1=Stephanie|title=Factors In The Underrepresentation Of Women In Science and Engineering: A Review Of The Literature|journal=Penn State University|date=1994|pages=167–168|url=https://journals.psu.edu/wepan/article/viewFile/57727/57415|access-date=17 November 2017}}</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۱۹ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۲۸

یک مهندس زن که در حال آزمایش سیستم ارتباطات نوری است.

زنان غالباً در زمینه‌های علمی و حرفه ای مهندسی کم نماینده هستند، با این حال زنان زیادی در زمینه‌های مختلف مهندسی از نظر تاریخی و فعلی مشارکت داشته‌اند.[۱] تعدادی سازمان و برنامه برای ایجاد و غلبه بر این سنت نابرابری جنسیتی ایجاد شده‌است. برخی این شکاف جنسیتی را نکوهش کرده و گفته‌اند که این نشانگر عدم وجود استعداد بالقوه است.[۱] اگرچه شکاف جنسیتی به‌طور کلی در حال کاهش است، اما هنوز یک اختلاف فزاینده با زنان اقلیت در مقایسه با همتایان سفیدپوست آنها وجود دارد.[۱] کلیشه‌های جنسیتی، میزان پایین دانشجویان دختر مهندسی و فرهنگ مهندسی عواملی هستند که می‌توانند به شرایط فعلی که مردان در حوزه مهندسی تحت سلطه هستند، کمک کنند.

تاریخچه

جلسه هیئت مدیره انجمن مهندسین زن در سال ۱۹۵۳.

تاریخچه زنان به عنوان طراح و سازنده ماشین آلات و سازه‌ها پیش از پیشرفت مهندسی به عنوان یک حرفه است. پیش از ایجاد اصطلاح «مهندس» در قرن یازدهم، زنان به پیشرفت تکنولوژیکی جوامع در سراسر جهان کمک کرده بودند. تا قرن نوزدهم، زنانی که در کارهای مهندسی شرکت می‌کردند، غالباً آموزش ریاضی یا علمی می‌دیدند. آدا لاولایس قبل از شروع همکاری با چارلز بابیج در موتور تحلیلی وی که به عنوان «اولین برنامه‌نویس رایانه» به وی اعطا می‌شود، در ریاضیات تحصیل کرده‌است. در سالهای اولیه قرن ۲۰، تعداد بیشتری از زنان در برنامه‌های مهندسی پذیرفته می‌شدند، اما مردان در بخش‌های خود به‌طور کلی به آن‌ها به عنوان ناهنجاری نگاه می‌کردند.

اولین دانشگاهی که لیسانس مهندسی برای زنان در دانشگاه اعطا کرد، دانشگاه کالیفرنیا، برکلی بود. الیزابت براگ در سال ۱۸۷۶ لیسانس مهندسی عمران شد و به عنوان اولین مهندس زن در ایالات متحده درآمد.[۲] پیش از قرن نوزدهم، بسیار نادر بود که زنان در هر رشته‌ای مدرک لیسانس بگیرند زیرا به دلیل اختلاف جنسیت، فرصت ثبت نام در دانشگاه‌ها را نداشتند. برخی از دانشگاه‌ها از اوایل دهه ۱۸۰۰ پذیرش زنان را در کالج‌های خود آغاز کردند و از اواسط دهه ۱۸۰۰ آنها را در کلیه برنامه‌های دانشگاهی از جمله مهندسی پذیرفتند.[۲]

در ایالات متحده، ورود به جنگ جهانی دوم کمبود جدی استعداد مهندسی را ایجاد کرد، زیرا مردان به نیروهای مسلح اعزام شدند. برای رفع این کمبود، ابتکاراتی مانند آموزش مهندسی جنرال الکتریک برای زنان دارای مدرک ریاضی و فیزیک و برنامه مهندسی کرتیس-رایت در میان سایر فرصت‌های جدیدی را برای زنان در مهندسی ایجاد کرد. کورتیس-رایت با کورنل، پن ایالت، پوردو، دانشگاه مینه سوتا، دانشگاه تگزاس، مؤسسه پلی تکنیک رنسلر و دانشگاه ایالتی آیووا برای ایجاد یک برنامه درسی مهندسی که ده ماه به طول انجامید و بیشتر روی طراحی و تولید هواپیما تمرکز داشت، همکاری کرد.[۳] در این مدت، حملات عمومی به مهندسین زن کم بوده‌است. به‌طور عمده، این حملات در داخل مؤسسات مسکوت مانده بود، زیرا زنان برای تغییر شکاف جنسیتی بین مردان و زنان در زمینه مهندسی، فشارهای تهاجمی فشار نمی‌آوردند. دلیل دیگر محرمانه ماندن این «حملات» به این دلیل است که مردان معتقد بودند غیرممکن است مهندسی به عنوان یک رشته مردسالار متوقف شود.[۴]

نقش زنان در نیروی کار، به ویژه در زمینه‌های مهندسی، در دوره پس از جنگ جهانی دوم بسیار تغییر کرد. از آنجا که زنان در سنین بعدی ازدواج کردند، فرزندان کمتری داشتند، بیشتر طلاق می‌گرفتند و وابسته به نان آور برای حمایت اقتصادی نبودند، علی‌رغم اینکه حقوقشان کمتر از مردان بود، در نیروی کار مهندسی نیز فعال‌تر می‌شدند.[۵]

زنان همچنین نقش مهمی در برنامه‌نویسی ENIAC از زمان ساخت آن در طول جنگ جهانی دوم تا چند دهه آینده داشتند. برنامه نویسان زن ENIAC که در ابتدا در سال ۱۹۴۳ توسط ارتش استخدام شدند، پیشرفت‌های چشمگیری در تکنیک‌های برنامه‌نویسی، مانند اختراع نقاط شکست، که اکنون یک ابزار رفع اشکال استاندارد است، داشتند.[۶] علاوه بر کمبود مهندس در زمان جنگ، تعداد زنان در رشته‌های مهندسی به دلیل افزایش تدریجی دانشگاه‌های دولتی که دانشجوی دختر می‌پذیرند، افزایش یافت.[۷] به عنوان مثال، جورجیا تک در سال ۱۹۵۲ شروع به پذیرش دانشجویان دانشجوی مهندسی می‌کند، در حالی که École Polytechnique در پاریس، یک مؤسسه برتر مهندسی فرانسه، در سال ۱۹۷۲ دانشجویان زن را پذیرش می‌کند.

در نتیجه، نقش‌های کلیشه‌ای جنسیتی به دلیل وضوح صنعتی شدن تغییر کرده‌است.

عوامل مؤثر در کاهش مشارکت زنان

کلیشه‌های جنسیتی

تهدید کلیشه ای ممکن است به کمبود نمایندگی زنان در مهندسی کمک کند.[۸] از آنجا که مهندسی یک رشته سنتی تحت سلطه مردان است، زنان حتی در هنگام عملکرد برابر نیز ممکن است از توانایی‌های خود اطمینان کمتری داشته باشند.[۹] در سنین جوانی، دختران علاقه وافر خود را به مهندسی همانند پسران ابراز نمی‌کنند، که ممکن است بخشی از آن به کلیشه‌های جنسیتی مربوط باشد.[۱۰] همچنین شواهد قابل توجهی مبنی بر وجود تعصب ضمنی باقیمانده در برابر مهندسان زن وجود دارد، زیرا این اعتقاد وجود دارد که مردان از نظر ریاضی برتری دارند و برای کارهای مهندسی مناسب ترند. بر اساس نتایج بیش از نیم میلیون نفر در سراسر جهان بین سالهای ۱۹۹۸ و ۲۰۱۰، آزمون الزامی اتحادیه (IAT) نشان می‌دهد که افراد به‌طور ناخودآگاه مردان را با علم و زنان را با هنر مرتبط می‌کنند. این کلیشه ناخودآگاه همچنین تأثیر منفی بر عملکرد زنان دارد.[۱۱] زنانی که پافشاری می‌کنند قادر به غلبه بر این مشکلات هستند و آنها را قادر می‌سازند تجربیات رضایت بخش و ارزشمندی را در حرفه مهندسی پیدا کنند.[۱۲] با توجه به این سوگیری جنسیتی ، انتخاب زنان در ورود به رشته‌های مهندسی برای کالج نیز بسیار با سابقه و مواجهه آنها با ریاضیات و سایر دروس علوم در دوران دبیرستان ارتباط دارد. بیشتر زنانی که تحصیل در رشته مهندسی را انتخاب می‌کنند خود را در این نوع دوره‌ها بهتر می‌دانند و در نتیجه فکر می‌کنند که توانایی تحصیل در یک رشته مردسالار را دارند.[۱۳]

خودکارآمدی زنان همچنین در کلیشه‌های جنسیتی نقش دارد که در نمایندگی کم زنان در مهندسی نقش دارد. توانایی زنان در تصور اینکه می‌توانند موفق باشند و عملکرد خوبی دارند با انتخاب‌هایی که در هنگام انتخاب شغل دانشگاهی انجام می‌دهند ارتباط دارد. زنانی که دارای شخصیت خودکارآمدی بالایی هستند، بیشتر تمایل به تحصیل در رشته مهندسی را دارند. خودکارآمدی با نقش‌های جنسیتی نیز ارتباط دارد زیرا مردان اغلب خودکارآمدی بالاتری نسبت به زنان نشان می‌دهند، به همین دلیل نیز در هنگام انتخاب رشته بیشتر زنان ترجیح می‌دهند رشته مهندسی را انتخاب نکنند.[۱۳]

جستارهای وابسته

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ MentorNet (2003). The Underrepresentation of Women in Engineering and Related Sciences: Pursuing Two Complementary Paths to Parity (به انگلیسی). National Academies Press (US).
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Society of Women Engineers Blog. "History of Women Engineers". All Together Society Of Women Engineers. Society of Women Engineers. Archived from the original on 1 December 2017. Retrieved 10 November 2017.
  3. Bix, Amy Sue, "'Engineeresses' Invade Campus: Four decades of debate over technical coeducation." IEEE Technology and Society Magazine, Vol. 19 Nr. 1 (Spring 2000), 21.
  4. Bix, Amy Sue (2013). Girls coming to tech!: a history of American engineering education for women. Cambridge, Mass.: MIT Press. pp. 14–43. ISBN 978-0-262-01954-5.
  5. Yang, Juemei (2016). The impact of power status on gender stereotypes, sexism, and gender discrimination toward women in the workplace and the career identity development of women. The University of North Dakota: The University of North Dakota. pp. 1–20.
  6. Abbate, Janet. "Recoding Gender: Women's Changing Participation in Computing". MIT Press.
  7. Thompson, Clive (2019-02-13). "The Secret History of Women in Coding". New York Times. Retrieved 2019-02-13.
  8. Carter, Ruth (1989-12-01). Women in Engineering: A Good Place To Be? (به انگلیسی). Macmillan International Higher Education. ISBN 978-1-349-20409-0.
  9. Jones, Brett D.; Ruff, Chloe; Paretti, Marie C. (2013). "The impact of engineering identification and stereotypes on undergraduate women's achievement and persistence in engineering". Social Psychology of Education. 16 (3): 471–493. doi:10.1007/s11218-013-9222-x. S2CID 144031559.
  10. Hill, Catherine; Corbett, Christine; St. Rose, Andresse (2010). "Why So Few?: Women in Science, Technology, Engineering and Mathematics" (PDF). AAUW. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  11. "Why So Few? Women in Science, Technology, Engineering, and Mathematics". AAUW: Empowering Women Since 1881 (به انگلیسی). Retrieved 2019-10-03.
  12. Buse, Kathleen; Bilimoria, Diana; Perelli, Sheri (2013). "Why they stay: women persisting in US engineering careers". Career Development International. 18 (2): 139–154. doi:10.1108/CDI-11-2012-0108.
  13. ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ Blaisdell, Stephanie (1994). "Factors In The Underrepresentation Of Women In Science and Engineering: A Review Of The Literature". Penn State University: 167–168. Retrieved 17 November 2017.