پرش به محتوا

مار زنگی: تفاوت میان نسخه‌ها

مختصات: ۲۴°۵۸′ جنوبی ۵۳°۲۶′ غربی / ۲۴٫۹۶۷°جنوبی ۵۳٫۴۳۳°غربی / -24.967; -53.433
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز added gallery
جز added important facts+ref
خط ۱۷: خط ۱۷:
''[[مارهای زنگی کوتوله]]'' <small>[[ساموئل گارمان|Garman]], 1883</small>
''[[مارهای زنگی کوتوله]]'' <small>[[ساموئل گارمان|Garman]], 1883</small>
}}
}}
'''مار زنگی''' یا '''مار زنگوله‌ای''' سرده‌ای از [[مار]]های سمی است، این مار هنگام خطر با تکان دادن دم صدایی ایجاد می‌کند که شباهت زیادی به صدای زنگ و زنگوله دارد. به همین علت به مار زنگی یا زنگوله‌ای معروف گردیده است.
'''مار زنگی''' یا '''مار زنگوله‌ای''' سرده‌ای از [[مار]]های سمی است، این مار هنگام خطر با تکان دادن دم صدایی ایجاد می‌کند که شباهت زیادی به صدای زنگ و زنگوله دارد. به همین علت به مار زنگی یا زنگوله‌ای معروف گردیده است. مارها، همان گونه که به علت وجود اختلافات ظاهری یا ویژگی‌های باطنی به گروه‌های مختلفی تقسیم می‌شوند. هر گروه از آن‌ها نیز دارای گونه‌ها و تیره‌های متعددی هستند. در میان مارهای زهری مار زنگی الماسی از همه کوتاه‌تر است. ۳۶ گونه مار زنگی شناسایی شده که همگی آن‌ها بومی قاره آمریکا (از کانادا تا آرژانتین) هستند.

== گزش مارهای زنگی ==
گزش مارهای زنگی، دارای نخستین رتبه در میان انواع گزش‌های مختلف گزارش‌شده در آمریکای شمالی است و مهم ترین آنها در آمریکای مرکزی و جنوبی هم محسوب می گردد.<ref name="luch-267">{{cite book|editor=Luch, Andreas|title=Molecular, Clinical and Environmental Toxicology|volume=2|publisher=Springer|year=2010|isbn=978-3-7643-8337-4|page=267|url=https://books.google.com/books?id=Q_2TslBNPa8C&pg=PA267}}</ref><ref>{{cite book|editor=Mackessy, Stephen P.|title=Handbook of venoms and toxins of reptiles|publisher=CRC Press|year=2009|isbn=978-0-8493-9165-1|page=476|url=https://books.google.com/books?id=x_vME799de4C&pg=PA476}}</ref> این دسته از مارها به طور معمول از حضور در مناطق باز و گسترده به جهت عدم توانایی در پنهان شدن از دست شکارچیان درنده ، خودداری می‌ورزند و به طور کلی اگر انسان‌ها مزاحمتی برای ایشان ایجاد نکنند، بالقوه نمی‌توانند خطرناک باشند.<ref>{{cite book|editors=Phillips, Steven J.|title=A natural history of the Sonoran Desert|publisher=University of California Press|year=2009|isbn=978-0-520-21980-9|page=577|url=https://books.google.com/books?id=Lb5I0tcnYNkC&pg=PA577|display-editors=etal}}</ref> مار زنگی به ندرت نیش می‌زند مگر آنکه تحریک شود و یا احساس خطر نماید. بالغ بر ۷۲٪ قربانبان گزش این دسته از مارها مردان و جوانان هستند.<ref>{{cite journal |vauthors=O'Neil ME, Mack KA, Gilchrist J, Wozniak EJ |title=Snakebite injuries treated in United States emergency departments, 2001-2004 |journal=Wilderness Environ Med |volume=18 |issue=4 |pages=281–7 |year=2007 |pmid=18076294 |doi=10.1580/06-WEME-OR-080R1.1 }}</ref> حدود نیمی از گزش‌ها در مواردی اتفاق افتاده که قربانی، مار را مشاهده کرده، اما هیچ اقدامی برای جابجایی انجام نداده است.<ref name="cetaruk-1075">{{cite book|author=Cetaruk, Edward W.|chapter=Rattlesnakes and Other Crotalids|editor=Brent, Jeffrey|title=Critical care toxicology: diagnosis and management of the critically poisoned patient|publisher=Elsevier Health Sciences|year=2005|isbn=978-0-8151-4387-1|page=1075|chapter-url=https://books.google.com/books?id=WuA4LsWXXWEC&pg=PA1075}}</ref> توصیه‌شده است که حتا در صورتی که مشاهده کردید و گمان بردید که یک مار، مرده است از نزدیکی به آن خودداری نمایید. مارهای زنگی حتا زمانی که سر از بدنشان جدا شود، تا حدود یک ساعت می‌توانند ببینند، زبانشان را تکان دهند و حتا نیش زهر‌آلود بزنند.<ref>{{cite book|editors=Werler, John E. & Dixon, James Ray|title=Texas snakes: identification, distribution, and natural history|publisher=University of Texas Press|year=2000|isbn=978-0-292-79130-5|page=3|url=https://books.google.com/books?id=7jKuAWavrUkC&pg=PA3}}</ref><ref>Barceloux, 2008: [https://books.google.com/books?id=CpqzhHc072AC&pg=PA1027 p. 1027]</ref>


مارها، همان گونه که به علت وجود اختلافات ظاهری یا ویژگی‌های باطنی به گروه‌های مختلفی تقسیم می‌شوند. هر گروه از آن‌ها نیز دارای گونه‌ها و تیره‌های متعددی هستند. در میان مارهای زهری مار زنگی الماسی از همه کوتاه‌تر است. ۳۶ گونه مار زنگی
شناسایی شده که همگی آن‌ها بومی قاره آمریکا (از کانادا تا آرژانتین) هستند.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۱ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۱۹

مار زنگی
Crotalus cerastes
رده‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: خزندگان
راسته: پولک‌داران
زیرراسته: مار
تیره: افعی‌ها
زیرخانواده: مارهای زنگی
جنس

مار زنگی (سرده) Linnaeus, 1758
مارهای زنگی کوتوله Garman, 1883

مار زنگی یا مار زنگوله‌ای سرده‌ای از مارهای سمی است، این مار هنگام خطر با تکان دادن دم صدایی ایجاد می‌کند که شباهت زیادی به صدای زنگ و زنگوله دارد. به همین علت به مار زنگی یا زنگوله‌ای معروف گردیده است. مارها، همان گونه که به علت وجود اختلافات ظاهری یا ویژگی‌های باطنی به گروه‌های مختلفی تقسیم می‌شوند. هر گروه از آن‌ها نیز دارای گونه‌ها و تیره‌های متعددی هستند. در میان مارهای زهری مار زنگی الماسی از همه کوتاه‌تر است. ۳۶ گونه مار زنگی شناسایی شده که همگی آن‌ها بومی قاره آمریکا (از کانادا تا آرژانتین) هستند.

گزش مارهای زنگی

گزش مارهای زنگی، دارای نخستین رتبه در میان انواع گزش‌های مختلف گزارش‌شده در آمریکای شمالی است و مهم ترین آنها در آمریکای مرکزی و جنوبی هم محسوب می گردد.[۱][۲] این دسته از مارها به طور معمول از حضور در مناطق باز و گسترده به جهت عدم توانایی در پنهان شدن از دست شکارچیان درنده ، خودداری می‌ورزند و به طور کلی اگر انسان‌ها مزاحمتی برای ایشان ایجاد نکنند، بالقوه نمی‌توانند خطرناک باشند.[۳] مار زنگی به ندرت نیش می‌زند مگر آنکه تحریک شود و یا احساس خطر نماید. بالغ بر ۷۲٪ قربانبان گزش این دسته از مارها مردان و جوانان هستند.[۴] حدود نیمی از گزش‌ها در مواردی اتفاق افتاده که قربانی، مار را مشاهده کرده، اما هیچ اقدامی برای جابجایی انجام نداده است.[۵] توصیه‌شده است که حتا در صورتی که مشاهده کردید و گمان بردید که یک مار، مرده است از نزدیکی به آن خودداری نمایید. مارهای زنگی حتا زمانی که سر از بدنشان جدا شود، تا حدود یک ساعت می‌توانند ببینند، زبانشان را تکان دهند و حتا نیش زهر‌آلود بزنند.[۶][۷]


جستارهای وابسته

نگارخانه

منابع

  1. Luch, Andreas, ed. (2010). Molecular, Clinical and Environmental Toxicology. Vol. 2. Springer. p. 267. ISBN 978-3-7643-8337-4.
  2. Mackessy, Stephen P., ed. (2009). Handbook of venoms and toxins of reptiles. CRC Press. p. 476. ISBN 978-0-8493-9165-1.
  3. A natural history of the Sonoran Desert. University of California Press. 2009. p. 577. ISBN 978-0-520-21980-9. {{cite book}}: Unknown parameter |editors= ignored (|editor= suggested) (help)
  4. O'Neil ME, Mack KA, Gilchrist J, Wozniak EJ (2007). "Snakebite injuries treated in United States emergency departments, 2001-2004". Wilderness Environ Med. 18 (4): 281–7. doi:10.1580/06-WEME-OR-080R1.1. PMID 18076294.
  5. Cetaruk, Edward W. (2005). "Rattlesnakes and Other Crotalids". In Brent, Jeffrey (ed.). Critical care toxicology: diagnosis and management of the critically poisoned patient. Elsevier Health Sciences. p. 1075. ISBN 978-0-8151-4387-1.
  6. Texas snakes: identification, distribution, and natural history. University of Texas Press. 2000. p. 3. ISBN 978-0-292-79130-5. {{cite book}}: Unknown parameter |editors= ignored (|editor= suggested) (help)
  7. Barceloux, 2008: p. 1027