پرش به محتوا

گورگای تپه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گورگای تپه (تپه شهر کهنه)
نامگورگای تپه (تپه شهر کهنه)
کشورایران
استاناستان چهارمحال و بختیاری
شهرستانشهرستان شهرکرد
اطلاعات اثر
کاربریتپه
دیرینگیتاریخ ایران پیش از اسلام، هزاره هفتم (پیش از میلاد)
دورهٔ ساخت اثردوران پیش از تاریخ ایران باستان، هزاره هفتم (پیش از میلاد)
اطلاعات ثبتی
شمارهٔ ثبت۸۸۷
تاریخ ثبت ملی۱ دی ۱۳۴۸

گورگای تپه(تپه شهر کهنه)، تپه ای هفت هزار ساله در شهرکیان شهرک و استان چهارمحال و بختیاری است. این تپه باستانی، درتاریخ ۱ دی ۱۳۴۸ با شماره ۸۸۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده است. پیشینه این محوطه متعلق به دوره پیش از تاریخ و خصوصا دوره نوسنگی به بعد است. آثار هفت هزار ساله این تپه بیانگر قدمت فراوان و اهمیت ثبت ملی این تپه می‌باشد. این تپه باستانی برای اولین بار در سال ۱۳۵۶ خورشیدی توسط آلن زاگارل، باستان‌شناس شهیر آلمانی مورد بررسی و گمانه زنی باستان شناختی قرار گرفت.[۱]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Zagarell, A. (1982). The Prehistory of the Northeast Bakhtiari Mountains, Iran “The Rise of a Highland Way of Life