کینون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کینون یا کوئینون (به انگلیسی: Quinone) طبقه‌ای از ترکیب‌های آلی هستند که به‌صورت مرسوم از اکسایش ترکیب‌های آروماتیک (مانند بنزن یا نفتالن) از طریق تبدیل پیوند -CH= به پیوند -C(=O)- تهیه می‌شوند. ساختار کینون‌ها یک ساختار حلقوی مزدوج و دی‌انونی است.[۱] برخی از ترکیبات ناجورحلقه در خانواده کینون‌ها قرار می‌گیرند.

عضو قدیمی و شناخته شده‌تر این خانواده، ترکیب ۱٬۴-بنزوکینون یا همان سیکلوهگزادی‌انون است که اغلب از آن به‌عنوان با نام «کینون» یاد می‌شود. ۱٬۴-بنزوکینون در کنار ۱٬۲-بنزوکینون (ارتو-کینون) ساده‌ترین کینون‌ها محسوب می‌شوند. از اعضای دیگر این خانواده می‌توان به ۱٬۴-نفتاکینون و ۹٬۱۰-آنتراکینون اشاره کرد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. IUPAC, Compendium of Chemical Terminology, 2nd ed. (the "Gold Book") (1997). Online corrected version:  (2006–) "Quinones".

پیوند به بیرون[ویرایش]