پرش به محتوا

کارل گوتفرید وید

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کارل گوتفرید وُید
زادهٔ۴ ژوئیهٔ ۱۷۲۵
درگذشت۹ مهٔ ۱۷۹۰
لندن، موزهٔ بریتانیا
دیگر نام‌هاچارلز گودفری وُید
پیشه(ها)کشیش و پژوهشگر

کارل گوتفرید وُید (آلمانی: Karl Gottfried Woide) (۴ ژوئیه ۱۷۲۵–۹ مه ۱۷۹۰)، همچنین در انگلستان به عنوان Charles Godfrey Woide شناخته می‌شود، یک خاورشناس، پژوهشگر کتاب مقدس و یک کشیش آلمانی-انگلیسی بود.

حرفه

[ویرایش]

وُید کار خود را به عنوان کشیش در کلیسای پروتستان در لزنو، لهستان آغاز کرد.[۱] در سال ۱۷۵۰ او نسخه خطی واژگان مصری-لاتین ماتورین ویسییر د لا کروز را در لیدن رونویسی کرد که کلمات ساهیدیک کریستین شولتز را در آن گنجانده بود. وید زبان قبطی را آموخت و در زبان ساهیدی متخصص شد.[۱]

وید از سال ۱۷۶۸ تا زمان مرگش در سال ۱۷۹۰ در بریتانیا زندگی کرد و به عنوان کشیش کلیسای پروتستان آلمان در ساووی و کلیسای کوچک هلندی اصلاح‌شده در کاخ سنت جیمز خدمت کرد. او بعداً در موزه بریتانیا، ابتدا در دپارتمان تاریخ طبیعی، سپس در دپارتمان کتاب‌های چاپی، مسئول نسخه‌های خطی شرقی آن، کتابدار شد.[۲][۳] او یکی از اولین دانشمندانی بود که بر روی متون ساهیدی مصر کار کرد.[۴] او کدکس الکساندرینوس و متن منتشر شده عهد جدید را از این کد در سال ۱۷۸۶بررسی کرد.

وید در سال ۱۷۸۲ توسط سی‌پی موریتز توصیف شد که «در فاصله‌ای نه چندان دور از پدینگتون، در محله‌ای بسیار سرسبز در حاشیه شهر زندگی می‌کند، جایی که او هوای تمیزتر و تازه‌تری نسبت به شهر تنفس می‌کند. اگرچه او به عنوان یک مرجع دانش‌آموخته در زبان‌های شرقی شناخته شده‌است، اما با این حال مردی معاشرتی بود و تارک دنیا نبود.»[۵]

وید دارای چند برگ از نسخه خطی دو زبانه یونانی-قبطی عهد جدید معروف به Fragmentum Woideanum بود. که بخشی از کتاب لوقا را پوشش می‌دهند. وید پیشنهاد کرد که این قطعه در قرن هفتم ایجاد شده‌است.[۶] برگ‌ها متعلق به Uncial 070 است و برگ‌های دیگر این نسخه خطی در مکان‌های مختلف نگهداری می‌شود.

زندگی شخصی و میراث

[ویرایش]

وید در فرانکفورت آندر اودر و لیدن تحصیل کرد و دکترای الاهیات از دانشگاه کپنهاگ گرفت. او در سال ۱۷۸۵به عنوان عضو انجمن سلطنتی انگلستان انتخاب شد، DCL توسط دانشگاه آکسفورد در سال ۱۷۸۶ایجاد شد و عضو بسیاری از انجمن‌های خارجی منصوب شد. او و همسرش دو دختر داشتند. او در سال ۱۷۹۰ هنگام مکالمه در خانه سر جوزف بنکس دچار افسردگی شد و بعداً در اتاق‌های خود در موزه بریتانیا درگذشت.[۱]

آثار

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲  Sidney Lee, ed. (1900). "Woide, Charles Godfrey" . Dictionary of National Biography. Vol. 62. London: Smith, Elder & Co. pp. 289–299. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «lee» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  2. Steinmetz, Susanne (1996). "The German Churches in London, 1669–1914." In Panikos Panayi, ed. , Germans in Britain Since 1500.
  3. John Nichols, "Literary Anecdotes of the Eighteenth Century". A & C Black. p. 56.
  4. Le Jardin des Livres
  5. Carl Philip Moritz: Journeys of a German in England in 1782, translated and edited by Reginald Nettel (New York, NY: Holt, Rinehart and Winston, Inc. , 1965), p. 60.
  6. Thomas Hartwell Horne, "An Introduction to the Critical Study and Knowledge of the Holy Scriptures"

پیوند به بیرون

[ویرایش]