پرش به محتوا

ژوآئو سوم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ژان سوم
خوآن سوم
خوآن سوم
شاه پرتغال و الغرب
سلطنت۱۳ دسامبر ۱۵۲۱ – ۱۱ ژوئن ۱۵۵۷
اعطای نشان۱۹ دسامبر ۱۵۲۱ در لیسبون
پیشینمانوئل اول
جانشینسباستین اول
زاده۷ ژوئن ۱۵۰۲
Palace of Alcáçova, Castle of São Jorge, لیسبون, پادشاهی پرتغال
درگذشته۱۱ ژوئن ۱۵۵۷ (۵۵ سال)
Palace of Ribeira, لیسبون, پادشاهی پرتغال
آرامگاه
همسر(ان)کاترین اتریش
فرزند(ان)
among others...
آلفونسو، شاهزاده پرتغال
ماریا مانوئلا، شاهزاده پرتغال و آستوریاس
خوآن مانوئل، شاهزاده پرتغال
خاندانخاندان آویز-بژا
پدرمانوئل اول (پرتغال)
مادرماریا آراگون

ژان سوم (۷ ژوئن ۱۵۰۲ – ۱۱ ژوئن ۱۵۵۷) شاه پرتغال و الغرب از ۱۳ دسامبر ۱۵۲۱ تا ۱۱ ژوئن ۱۵۵۷ میلادی و دومین فرمانروای پرتغال از خاندان آویز-بژا بود. او پسر شاه مانوئل اول و ماریا آراگون - سومین دختر فرناندوی دوم، پادشاه آراگون و ایزابل یکم، ملکه کاستیا - بود. او در سال ۱۵۲۱ میلادی در ۱۹ سالگی جانشین پدرش شد.

طی دوران حکمرانی او، موقعیت پرتغال در آسیا و در دنیای جدید - در برزیل کنونی - گسترش یافت و مستحکم گردید. سیاست ژان سوم مبنی بر تقویت پایه‌های استعمار پرتغال در هند (خصوصاً در گوا)، باعث بدست آوردن امتیاز انحصار میخک صدپر، از جزایر ملوک، و جوز هندی، از جزایر باندا گردید و لقب شاه خواربارفروش را برای وی به ارمغان آورد. در شامگاه روز وفات وی، امپراتوری پرتغال به وسعتی بالغ بر ۱ میلیون جریب (۴ میلیون کیلومتر مربع) رسیده بود.

طی دوره فرمانروایی ژان سوم، پرتغال نخستین کشور اروپایی بود که با چین (در دوره سلسله مینگ) و ژاپن (در دوره موروماچی) روابط دیپلماتیک برقرار نمود. او به دلیل توجه زیاد به تجارت کشورش در هند و برزیل، نواحی آفریقای شمالی را به مسلمانان واگذار نمود. او در اروپا روابط خود را با کشورهای ناحیه بالتیک و راینلند بهبود بخشید تا شاید از این راه بتواند منافع تجاری پرتغال را تقویت کند.

منابع

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]