عقد صلح: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۱۵ فوریهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۱۳:۱۱

صلح در فقه و حقوق ایران نوعی عقد لازم است که در آن دو طرف توافق بر امری می‌کنند که عنوان آن امر از عقود معروف از قبیل بیع، رهن، اجاره و امثالهم نباشد. صلح در لغت به معنای سازش، آشتی کردن، توافق کردن، پیمانی که بر حسب آن دعوایی را حل و فصل کردن و پیمان تسلیم است.^[۱] عقد صلح در اصطلاح به معنای تراضی و تسالم بر امری است.^[۲]صلح گاهی برای رفع اختلافات موجود و یا برای جلوگیری از تنازع احتمالی آینده صورت می‌گیرد و یا به‌جای یکی از عقود معاملاتی به‌کار می‌رود.^[۳]

پانویس

↑ معین، محمد؛ فرهنگ فارسی، تهران، انتشارات امیر کبیر، ۱۳۷۶، چاپ ۱۱، جلد دوم، ص۲۱۶۰ و ۲۳۲۳.
↑ نوین، پروز و خواجه پیری، عباس؛ حقوق مدنی ۶، تهران، انتشارات کتابخانه گنج دانش، ۱۳۸۲، چاپ دوم، ص۲۳۷.
↑ کاتوزیان، ناصر؛ حقوق مدنی، عقود معین ۱

منابع

جعفری لنگرودی، محمد جعفر (۱۳۹۰). ترمینولوژی حقوق. تهران: کتابخانه گنج دانش. شابک ۹۶۴-۵۹۸۶-۰۷-۹. پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)

[1] معین، محمد؛ فرهنگ فارسی، تهران، انتشارات امیر کبیر، ۱۳۷۶، چاپ ۱۱، جلد دوم، ص۲۱۶۰ و ۲۳۲۳.

[2] نوین، پروز و خواجه پیری، عباس؛ حقوق مدنی ۶، تهران، انتشارات کتابخانه گنج دانش، ۱۳۸۲، چاپ دوم، ص۲۳۷.

[3] کاتوزیان، ناصر؛ حقوق مدنی، عقود معین ۱

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 * {{یادکرد کتاب | زبان=فارسی | سال=۱۳۹۰ | شابک=۹۶۴-۵۹۸۶-۰۷-۹ | عنوان=ترمینولوژی حقوق | تاریخ بازبینی=۳۱ دسامبر ۲۰۱۲ | مکان=تهران | ناشر=کتابخانه گنج دانش | نام=محمد جعفر | نام خانوادگی=جعفری لنگرودی | پیوند نویسنده=محمدجعفر جعفری لنگرودی}}
-[[رده:واژگان حقوقی]]
+[[رده:واژگان حقوقی|ص]]
 [[رده:واژگان فقه]]
 [[رده:حقوق قراردادها]]