فارسنامه (ابن بلخی): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{عنوان مورب}} |
{{عنوان مورب}} |
||
{{دیگر کاربردها}} |
{{دیگر کاربردها|فارسنامه}} |
||
'''''فارسنامه''''' کتابی‌است پیرامون [[تاریخ]] و [[جغرافیا]]ی [[ایران]] که در دههٔ نخست قرن ششم هجری قمری نوشته شده‌است. نام نویسندهٔ کتاب مشخص نیست، ولی نویسنده خود در دیباچهٔ کتاب نسب نیایش را از [[بلخ]] و خویشتن را زاده و پرورده در پارس ذکر می‌کند. از این رو معمولاً از وی با نام ''[[ابن بلخی]]'' یاد می‌شود. بخش جغرافیای ''فارسنامه'' به خاطر اطلاعات بدیعی که در آن یافت می‌شود نزد پژوهشگران بسیار ارزشمند است، بخش تاریخ کتاب عمدتاً منطبق با تواریخ پیشین یا حتی مأخوذ از آنهاست، گرچه گاه اطلاعات اضافه‌ای هم در آن یافت می‌شود. بخش تاریخ این اهمیت را می‌دارد که نخستین تألیف (در مقابل [[ترجمه]]) پیرامون [[تاریخ ایران]] به [[زبان فارسی]] است که به دست ما رسیده‌است. |
'''''فارسنامه''''' کتابی‌است پیرامون [[تاریخ]] و [[جغرافیا]]ی [[ایران]] که در دههٔ نخست قرن ششم هجری قمری نوشته شده‌است. نام نویسندهٔ کتاب مشخص نیست، ولی نویسنده خود در دیباچهٔ کتاب نسب نیایش را از [[بلخ]] و خویشتن را زاده و پرورده در پارس ذکر می‌کند. از این رو معمولاً از وی با نام ''[[ابن بلخی]]'' یاد می‌شود. بخش جغرافیای ''فارسنامه'' به خاطر اطلاعات بدیعی که در آن یافت می‌شود نزد پژوهشگران بسیار ارزشمند است، بخش تاریخ کتاب عمدتاً منطبق با تواریخ پیشین یا حتی مأخوذ از آنهاست، گرچه گاه اطلاعات اضافه‌ای هم در آن یافت می‌شود. بخش تاریخ این اهمیت را می‌دارد که نخستین تألیف (در مقابل [[ترجمه]]) پیرامون [[تاریخ ایران]] به [[زبان فارسی]] است که به دست ما رسیده‌است. |
||
نسخهٔ ۱۶ آوریل ۲۰۱۲، ساعت ۱۲:۰۰
فارسنامه کتابی‌است پیرامون تاریخ و جغرافیای ایران که در دههٔ نخست قرن ششم هجری قمری نوشته شده‌است. نام نویسندهٔ کتاب مشخص نیست، ولی نویسنده خود در دیباچهٔ کتاب نسب نیایش را از بلخ و خویشتن را زاده و پرورده در پارس ذکر می‌کند. از این رو معمولاً از وی با نام ابن بلخی یاد می‌شود. بخش جغرافیای فارسنامه به خاطر اطلاعات بدیعی که در آن یافت می‌شود نزد پژوهشگران بسیار ارزشمند است، بخش تاریخ کتاب عمدتاً منطبق با تواریخ پیشین یا حتی مأخوذ از آنهاست، گرچه گاه اطلاعات اضافه‌ای هم در آن یافت می‌شود. بخش تاریخ این اهمیت را می‌دارد که نخستین تألیف (در مقابل ترجمه) پیرامون تاریخ ایران به زبان فارسی است که به دست ما رسیده‌است.
منابع
- ابن بلخی (۱۳۸۵)، فارسنامه، به کوشش تصحیح و تحشیهٔ گای لیسترانج و رینولد الن نیکلسون.، تهران: انتشارات اساطیر پارامتر
|چاپ=اضافه است (کمک)