بیکتگراویر

بیکتگراویر

شناسه‌ها
نام آیوپاک (1S,11R,13R)-5-Hydroxy-3,6-dioxo-N-(2,4,6-trifluorobenzyl)-12-oxa-2,9-diazatetracyclo[۱۱٫۲٫۱٫۰~۲٬۱۱~.۰~۴٬۹~]hexadeca-4,7-diene-7-carboxamide
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۱۶۱۱۴۹۳-۶۰-۷
پاب‌کم CID	۹۰۳۱۱۹۸۹
دراگ‌بنک	DB11799
کم‌اسپایدر	۴۴۲۰۸۸۲۲
UNII	8GB79LOJ07
KEGG	D10909
ChEBI	CHEBI:۱۷۲۹۴۳
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C۲۱H۱۸F۳N۳O۵
جرم مولی	۷۰۰۲۴۴۹۳۸۶۰۰۰۰۰۰۰۰۰♠۴۴۹٫۳۸۶ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image
SMILES c1c(cc(c(c1F)CNC(=O)c2cn3c(c(c2=O)O)C(=O)N4[C@H]5CC[C@H](C5)O[C@@H]4C3)F)F
InChI InChI=1S/C21H18F3N3O5/c22-9-3-14(23)12(15(24)4-9)6-25-20(30)13-7-26-8-16-27(10-1-2-11(5-10)32-16)21(31)17(26)19(29)18(13)28/h3-4,7,10-11,16,29H,1-2,5-6,8H2,(H,25,30)/t10-,11+,16+/m0/s1 Key:SOLUWJRYJLAZCX-LYOVBCGYSA-N

بیکتگراویر (انگلیسی: Bictegravir) (BIC) که قبلا با نام GS-9883 شناخته می‌شد یک داروی ضد ویروسی از کلاس مهارکننده‌های اینتگراز است که از نظر ساختاری از ترکیب قبلی دولوتگراویر توسط دانشمندان شرکت گیلیاد مشتق شده است. نتایج آزمایشگاهی و بالینی توسط گیلیاد در تابستان ۲۰۱۶ ارائه شد. در سال ۲۰۱۶، این دارو در فاز ۳ کارآزمایی به عنوان بخشی از رژیم یک قرص در ترکیب با تنوفوویر آلافنامید (TAF) و امتریکیتابین (FTC) برای درمان HIV-1 بود. عفونت و داروی ترکیبی بیکتگراویر/امتریسیتابین/تنوفوویر آلافنامید (Biktarvy) برای استفاده در ایالات متحده در سال ۲۰۱۸ تایید شد.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bictegravir». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ نوامبر ۲۰۲۱.