حقوق بینالملل عرفی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
←منابع: {{wikisource-inline}} |
جز ربات: ویرایش جزئی |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
== منابع == |
== منابع == |
||
*ربکا والاس. ''«حقوق بینالملل»''، قاسم زمانی و مهناز بهراملو، تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوق، اول ۱۳۸۲، ۴۲۱ صفحه. ISBN 946-92463-9-8 |
* ربکا والاس. ''«حقوق بینالملل»''، قاسم زمانی و مهناز بهراملو، تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوق، اول ۱۳۸۲، ۴۲۱ صفحه. ISBN 946-92463-9-8 |
||
*اساسنامه [[دیوان بینالمللی دادگستری]]. [http://www.icj-cij.org/documents/index.php?p1=4&p2=2&p3=0 متن انگلیسی] در وبگاه دیوان بینالمللی دادگستری |
* اساسنامه [[دیوان بینالمللی دادگستری]]. [http://www.icj-cij.org/documents/index.php?p1=4&p2=2&p3=0 متن انگلیسی] در وبگاه دیوان بینالمللی دادگستری |
||
* {{wikisource-inline|اساسنامه دیوان بینالمللی دادگستری}} |
* {{wikisource-inline|اساسنامه دیوان بینالمللی دادگستری}} |
||
نسخهٔ ۲۷ فوریهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۱۸:۴۶
حقوق بینالملل عرفی به آن دسته از ضوابط رفتاری تابعان حقوق بینالملل گفته میشود که از عرف نشأت گرفتهاند و به منزله یک رویه عمومی به عنوان قانون پذیرفته شدهاند. عرف بینالمللی به همراه معاهدات و اصول حقوقی کشورهای متمدن یکی از منابع اصلی دیوان بینالمللی دادگستری برای حل و فصل اختلافات است.[۱]
برخلاف نظامهای پیشرفته حقوق داخلی که در آنها عرف عنصری مزاحم و نسبتا بیاهمیت شمرده میشود، در عرصه بینالمللی، حداقل تاکنون، عرف یک منبع پویا بوده و نقش برجستهای در تدوین و شکلگیری حقوق بینالملل ایفا کردهاست.[۲]
پانویسها
منابع
- ربکا والاس. «حقوق بینالملل»، قاسم زمانی و مهناز بهراملو، تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوق، اول ۱۳۸۲، ۴۲۱ صفحه. ISBN 946-92463-9-8
- اساسنامه دیوان بینالمللی دادگستری. متن انگلیسی در وبگاه دیوان بینالمللی دادگستری
- اساسنامه دیوان بینالمللی دادگستری متن فارسی در ویکینبشته