ناحیه درواز: تفاوت میان نسخه‌ها

مختصات: ۳۸°۲۷′۱۵″ شمالی ۷۰°۴۷′۲۱″ شرقی / ۳۸٫۴۵۴۱۷°شمالی ۷۰٫۷۸۹۱۷°شرقی / 38.45417; 70.78917
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏ناحیه درواز: اشتباهات اصلاح شد, دستور زبان اصلاح شد
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه ویرایش با برنامهٔ اندروید
←‏پیشینه: اشتباهات اصلاح شد, دستور زبان اصلاح شد
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه ویرایش با برنامهٔ اندروید
خط ۹۲: خط ۹۲:


==پیشینه==
==پیشینه==
منابع فارسی و عربی سده‌های میانه نام درواز را «کَران» آورده‌اند و مرکز آن را ده کنونی کـِوران یاد کرده‌اند. به گفته مردم درواز، نام باستانی این سرزمین مهستان بوده‌است.
منابع فارسی و عربی سده‌های میانه نام درواز را «کَران» آورده‌اند و مرکز آن را دِه کنونی کِوران یاد کرده‌اند. به گفتۀ مردم درواز، نام باستانی این سرزمین مهستان بوده‌است.


درواز از زمان سامانیان تا سال ۱۸۷۷ حکومتی مستقل داشته و فرمانروایان آن را «شاه» می‌خوانده‌اند. قلمرو پادشاهی درواز سرزمین امروزه ناحیه‌های [[ناحیه طویل‌دره|طویلدذه]]، درواز و [[ناحیه ونج|ونج]] طرف {{پرچم|تاجیکستان}}, و طرف {{پرچم|افغانستان}}, ناحیه‌های [[ولسوالی خواهان|خواهان]], [[ولسوالی کوف آب|کوف آب]], [[ولسوالی شکی|شکی]], و [[ولسوالی نسی|نسی]], [[ولسوالی مایمی|مایمی]], در دو کناره [[رود پنج]] را در بر می‌گرفته‌است.
درواز از زمان سامانیان تا سال ۱۸۷۷ حکومتی مستقل داشته و فرمانروایان آن را «شاه» می‌خوانده‌اند. قلمرو پادشاهی درواز سرزمین امروزی ناحیه‌های [[ناحیه طویل‌دره|طویل‌دره]]، درواز و [[ناحیه ونج|ونج]] طرف {{پرچم|تاجیکستان}}، و طرف {{پرچم|افغانستان}}، ناحیه‌های [[ولسوالی خواهان|خواهان]], [[ولسوالی کوف آب|کوف‌آب]], [[ولسوالی شکی|شکی]], و [[ولسوالی نسی|نُسی]]، [[ولسوالی مایمی|مایمی]]، در دو کنارۀ [[رود پنج]] را در بر می‌گرفته‌است.


سال ۱۸۷۸ امیر بخارا به درواز لشکر کشید. پس از نبردهای خونین لشکر شاه درواز از قلعۀ خمب به روستای کِوران عقب نشست. جنگ سرنوشت‌ساز برای پادشاهی درواز در روستای کوران صورت گرفت که با شکست لشکر درواز انجام پذیرفت. شاه و شاهزادگان درواز که در میان آن‌ها ابوالفیض‌خان و پسر خردسالش محمدولی‌خان نیز بودند به فرغانه هجرت کردند. محمدولی‌خان بعدها یکی از دیپلمات‌های برجسته افغانستان شد. امارت بخارا درواز را تبدیل به بیک‌نشین کرد و ادارۀ امور آن را به [[بیک]] سپرد.
سال ۱۸۷۸ امیر بخارا به درواز لشکر کشید. پس از نبردهای خونین لشکر پادشاه درواز از قلعۀ خمب به روستای کِوران عقب نشست. جنگ سرنوشت‌ساز برای پادشاهی درواز در روستای کوران صورت گرفت که با شکست لشکر درواز انجام پذیرفت. شاه و شاهزادگان درواز که در میان آن‌ها ابوالفیض‌خان و پسر خردسالش محمدولی‌خان نیز بودند به فرغانه هجرت کردند. محمدولی‌خان بعدها یکی از دیپلمات‌های برجسته افغانستان شد. امارت بخارا درواز را تبدیل به بیک‌نشین کرد و ادارۀ امور آن را به [[بیک]] سپرد.


در سال ۱۸۹۵ بیک‌نشین درواز که در هر دو کنارۀ [[رود پنج]] قرار داشت، در پی جهانگیری‌های روسیه و بریتانیا دوپاره گردید و کناره راست به [[امارت بخارا]] و کنارۀ چپ به افغانستان داده شد.
در سال ۱۸۹۵ بیک‌نشین درواز که در هر دو کنارۀ [[رود پنج]] قرار داشت، در پی جهانگیری‌های روسیه و بریتانیا دوپاره گردید و کنارۀ راست به [[امارت بخارا]] و کنارۀ چپ به افغانستان داده شد.


درواز در سال‌های ۱۸۷۸ ۱۹۲۰ یکی از بیکی‌گری‌های بخارا بود و بیک در قلعۀ خومب می‌نشست و میر خوانده می‌شد.
درواز در سال‌های ۱۸۷۸ تا ۱۹۲۰ یکی از بیکی‌گری‌های بخارا بود و بیک در قلعۀ خمب می‌نشست و میر خوانده می‌شد.


پس از انقلاب بخارا در سال ۱۹۲۰ و تأسیس جمهوری مختار شوروی تاجیکستان درواز بخشی از ولایت [[غرم]] گردید که تا سال ۱۹۲۹ وجود داشت. ولایت غرم در آن سال به شهرستان (اُکروگ) تبدیل شد. سال ۱۹۳۱ شهرستان غرم منحل شده و سرزمین آن تابع جمهوری شد. طی سال‌های ۱۹۳۱-۱۹۳۶ سرزمین غرم را به ناحیه‌هایی بخش کردند و درواز یکی از نواحی غرم شد. سال ۱۹۳۸ شهرستان گرم دوباره بنیاد و سال ۱۹۳۹ تبدیل به ولایت غرم گشت که تا سال ۱۹۵۵ برجای بود. در آن سال بخش غرمی ولایت دوباره زیر فرمان جمهوری و بخش دروازی آن با نام «ناحیه قلعۀ خمب» به ولایت خودمختار کوهستان بدخشان داده شدند. ناحیه قلعه خمب ۲۶ ژوئن ۱۹۹۱ از سوی شورای عالی جمهوری شوروی سوسیالیستی تاجیکستان ناحیه درواز نامیده شد.
پس از انقلاب بخارا در سال ۱۹۲۰ و تأسیس جمهوری مختار شوروی تاجیکستان درواز بخشی از ولایت [[غرم]] گردید که تا سال ۱۹۲۹ وجود داشت. ولایت غرم در آن سال به شهرستان (اُکروگ) تبدیل شد. سال ۱۹۳۱ شهرستان غرم منحل شده و سرزمین آن تابع جمهوری شد. طی سال‌های ۱۹۳۱-۱۹۳۶ سرزمین غرم را به ناحیه‌هایی بخش کردند و درواز یکی از نواحی غرم شد. سال ۱۹۳۸ شهرستان گرم دوباره بنیاد شد و در سال ۱۹۳۹ تبدیل به ولایت غرم گشت که تا سال ۱۹۵۵ برجای بود. در آن سال بخش غرمی ولایت دوباره زیر فرمان جمهوری و بخش دروازی آن با نام «ناحیۀ قلعۀ خمب» به ولایت خودمختار کوهستان بدخشان داده شدند. ناحیۀ قلعۀ خمب در تاریخ ۲۶ ژوئن ۱۹۹۱ از سوی شورای عالی جمهوری شوروی سوسیالیستی تاجیکستان «ناحیۀ درواز» نامیده شد.


==تقسیمات==
==تقسیمات==

نسخهٔ ‏۱۷ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۰۲:۲۱

ناحیۀ درواز
Ноҳияи Дарвоз
Ноҳияи Дарвоз
ناحیۀ درواز در نقشۀ تاجیکستان
ناحیۀ درواز در نقشۀ تاجیکستان
ناحیۀ درواز در تاجیکستان واقع شده
ناحیۀ درواز
ناحیۀ درواز
ناحیۀ درواز
مختصات: ۳۸°۲۷′۱۵″ شمالی ۷۰°۴۷′۲۱″ شرقی / ۳۸٫۴۵۴۱۷°شمالی ۷۰٫۷۸۹۱۷°شرقی / 38.45417; 70.78917
کشور تاجیکستان
ولایت‌های تاجیکستانولایت مختار کوهستان بدخشان
پایتختقلعۀ خمب
مساحت
 • کل۱۰۹۰٫۵ مایل مربع (۲۸۲۴٫۵ کیلومتر مربع)
بلندی
۱۴۷۱۱ پا (۴۴۸۴ متر)
جمعیت
 (2008)
 • کل۲۳ ۶۰۰
 as of 1 January 2008
منطقه زمانییوتی‌سی +۵ (یوتی‌سی ۵:۰۰+)
کد پستی
736400
پیش‌شماره(های) تلفن+992 3552
پل دوستی میان  افغانستان، و  تاجیکستان، برفراز رود درخشان پنج در منطقۀ درواز، قلعه خمب , نسی!

ناحیۀ دَرواز یکی از ناحیه‌های ولایت خودمختار کوهستان بدخشان است که در شرق جمهوری تاجیکستان قرار دارد.

مرکز آن شهر قلعهٔ خمب است که در کنارهٔ رودهای خمباب و پنج در مرز با افغانستان قرار دارد.

پیشینه

منابع فارسی و عربی سده‌های میانه نام درواز را «کَران» آورده‌اند و مرکز آن را دِه کنونی کِوران یاد کرده‌اند. به گفتۀ مردم درواز، نام باستانی این سرزمین مهستان بوده‌است.

درواز از زمان سامانیان تا سال ۱۸۷۷ حکومتی مستقل داشته و فرمانروایان آن را «شاه» می‌خوانده‌اند. قلمرو پادشاهی درواز سرزمین امروزی ناحیه‌های طویل‌دره، درواز و ونج طرف  تاجیکستان، و طرف  افغانستان، ناحیه‌های خواهان, کوف‌آب, شکی, و نُسی، مایمی، در دو کنارۀ رود پنج را در بر می‌گرفته‌است.

سال ۱۸۷۸ امیر بخارا به درواز لشکر کشید. پس از نبردهای خونین لشکر پادشاه درواز از قلعۀ خمب به روستای کِوران عقب نشست. جنگ سرنوشت‌ساز برای پادشاهی درواز در روستای کوران صورت گرفت که با شکست لشکر درواز انجام پذیرفت. شاه و شاهزادگان درواز که در میان آن‌ها ابوالفیض‌خان و پسر خردسالش محمدولی‌خان نیز بودند به فرغانه هجرت کردند. محمدولی‌خان بعدها یکی از دیپلمات‌های برجسته افغانستان شد. امارت بخارا درواز را تبدیل به بیک‌نشین کرد و ادارۀ امور آن را به بیک سپرد.

در سال ۱۸۹۵ بیک‌نشین درواز که در هر دو کنارۀ رود پنج قرار داشت، در پی جهانگیری‌های روسیه و بریتانیا دوپاره گردید و کنارۀ راست به امارت بخارا و کنارۀ چپ به افغانستان داده شد.

درواز در سال‌های ۱۸۷۸ تا ۱۹۲۰ یکی از بیکی‌گری‌های بخارا بود و بیک در قلعۀ خمب می‌نشست و میر خوانده می‌شد.

پس از انقلاب بخارا در سال ۱۹۲۰ و تأسیس جمهوری مختار شوروی تاجیکستان درواز بخشی از ولایت غرم گردید که تا سال ۱۹۲۹ وجود داشت. ولایت غرم در آن سال به شهرستان (اُکروگ) تبدیل شد. سال ۱۹۳۱ شهرستان غرم منحل شده و سرزمین آن تابع جمهوری شد. طی سال‌های ۱۹۳۱-۱۹۳۶ سرزمین غرم را به ناحیه‌هایی بخش کردند و درواز یکی از نواحی غرم شد. سال ۱۹۳۸ شهرستان گرم دوباره بنیاد شد و در سال ۱۹۳۹ تبدیل به ولایت غرم گشت که تا سال ۱۹۵۵ برجای بود. در آن سال بخش غرمی ولایت دوباره زیر فرمان جمهوری و بخش دروازی آن با نام «ناحیۀ قلعۀ خمب» به ولایت خودمختار کوهستان بدخشان داده شدند. ناحیۀ قلعۀ خمب در تاریخ ۲۶ ژوئن ۱۹۹۱ از سوی شورای عالی جمهوری شوروی سوسیالیستی تاجیکستان «ناحیۀ درواز» نامیده شد.

تقسیمات

ناحیهٔ درواز چهار جماعت دارد:

  1. ویشخـَرو
  2. قلعهٔ خُمب
  3. نُلونَد
  4. ثغردشت

بزرگ‌ترین روستاهای درواز: کِورانقلعهٔ خُمبزینگیاگیدرُزوَیخُمبِ وَریدَشتَک

نقاط دیدنی: قلهٔ ارنودیخچال خمترمهدرهٔ پُشاگیددرهٔ پتکناب

منابع