خسرج مزبان: تفاوت میان نسخه‌ها

مختصات: ۳۱°۴۴′۵۵″ شمالی ۴۸°۲۷′۱۷″ شرقی / ۳۱٫۷۴۸۶۱°شمالی ۴۸٫۴۵۴۷۲°شرقی / 31.74861; 48.45472
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز افزودن جعبه> (درخواست کاربر:AFlorence) +
جز ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:
خط ۲۲: خط ۲۲:
|area_total_km2=
|area_total_km2=
|area_footnotes=
|area_footnotes=
|population_as_of=2006
|population_as_of=۲۰۰۶
|population_total=405
|population_total=۴۰۵
|population_density_km2=auto
|population_density_km2=auto
|timezone=[[ساعت رسمی ایران]]
|timezone=[[ساعت رسمی ایران]]
|utc_offset=+3:30
|utc_offset=+۳:۳۰
|timezone_DST=[[ساعت رسمی ایران]]
|timezone_DST=[[ساعت رسمی ایران]]
|utc_offset_DST=+4:30
|utc_offset_DST=+۴:۳۰
|coordinates={{coord|31|44|55|N|48|27|17|E|region:IR|display=inline,title}}
|coordinates={{coord|31|44|55|N|48|27|17|E|region:IR|display=inline,title}}
|elevation_m=
|elevation_m=
خط ۳۵: خط ۳۵:
|footnotes=
|footnotes=
}}
}}
روستای '''ُمگرن۱''' یا '''«خَسرَج مِزبان»''' در ۴۸ کیلومتر بعد اهواز و پشت روستای «فهد کعب عمیر»، است. فاصله این روستا تا اتوبان اهواز - اندیمشک بیش از سه کیلومتر جاده خاکی است.
روستای '''ُمگرن۱''' یا '''«خَسرَج مِزبان»''' در ۴۸ کیلومتر بعد اهواز و پشت روستای «فهد کعب عمیر»، است. فاصله این روستا تا اتوبان اهواز - اندیمشک بیش از سه کیلومتر جاده خاکی است.
برای رسیدن به روستای مگرن ۱ باید از رودخانه کرخه عبور کرد. دلیل نبودن پل برای تردد مردم این روستا از وسیله‌ای موسوم به دوبه که نوعی شناور ساده برای عبور افراد و خوردوهایشان است استفاده می‌کنند. به دلیل مشکل تردد برای اهالی این روستا، چهار نفر به دلیل دوری مسیر قبل از رسیدن به بیمارستان جان خود را از دست داده‌اند.
برای رسیدن به روستای مگرن ۱ باید از رودخانه کرخه عبور کرد. دلیل نبودن پل برای تردد مردم این روستا از وسیله‌ای موسوم به دوبه که نوعی شناور ساده برای عبور افراد و خوردوهایشان است استفاده می‌کنند. به دلیل مشکل تردد برای اهالی این روستا، چهار نفر به دلیل دوری مسیر قبل از رسیدن به بیمارستان جان خود را از دست داده‌اند.
اگر کسی نخواهد از دوبه استفاده کند مجبور است مسیر طولانی عبدالخان- حمیدیه را دور بزنند تا به این روستا برسد.<ref>[http://www.asriran.com/fa/mobile/226686 عصر ایران، نادره وائلی زاده]</ref>
اگر کسی نخواهد از دوبه استفاده کند مجبور است مسیر طولانی عبدالخان- حمیدیه را دور بزنند تا به این روستا برسد.<ref>[http://www.asriran.com/fa/mobile/226686 عصر ایران، نادره وائلی زاده]</ref>
خط ۴۱: خط ۴۱:
== شغل ==
== شغل ==
شغل اغلب مردم این روستا کشاورزی است و در زمستان گندم می‌کارند و در تابستان لوبیا و ماش و صیفی جات دیگر.
شغل اغلب مردم این روستا کشاورزی است و در زمستان گندم می‌کارند و در تابستان لوبیا و ماش و صیفی جات دیگر.
با کم آب شدن رودخانه کرخه مردم در تابستان اجازه کشت تابستانه را ندارند. این روستا آب لوله کشی ندارند و مردم روستای مگرن ۱ آب شرب خود را از رودخانه کرخه تأمین می‌کنند.
با کم‌آب شدن رودخانه کرخه مردم در تابستان اجازه کشت تابستانه را ندارند. این روستا آب لوله‌کشی ندارند و مردم روستای مگرن ۱ آب شرب خود را از رودخانه کرخه تأمین می‌کنند.


یک مرکز بهداشت برای واکسن بچه‌ها وجود دارد. در این روستا گاز کشی وجود ندارد و اهالی از کپسول‌های بوتان یا هیزم استفاده می‌کنند.<ref>روزنامه همشهری، ویژه نامه خوزستان، محمد حزبائی زاده، ۲۷ تیر ماه ۱۳۹۱</ref>
یک مرکز بهداشت برای واکسن بچه‌ها وجود دارد. در این روستا گاز کشی وجود ندارد و اهالی از کپسول‌های بوتان یا هیزم استفاده می‌کنند.<ref>روزنامه همشهری، ویژه نامه خوزستان، محمد حزبائی زاده، ۲۷ تیر ماه ۱۳۹۱</ref>


== طبیعت ==
== طبیعت ==
جنگل‌های انبوه کرخه که در گذشته زیستگاه شیر و گوزن زرد بود نابود شده‌اند. دهیاری روستای مگرن یک (در سال ۸۵ تأسیس شد). در کنار این روستا دو روستای دیگر با نام‌های '''مگرن دو (گصاد)''' و '''مگرن سه (عشیره خلف)''' نیز وجود داردند. اهالی هر سه روستا از عشیره خسرج و لطیفی هستند.<ref>روزنامه شرق، شماره ۱۵۹۸ به تاریخ ۱۸/۵/۹۱، صفحه ۱۳ (سرزمین)</ref>

جنگل‌های انبوه کرخه که در گذشته زیستگاه شیر و گوزن زرد بود نابود شده‌اند. دهیاری روستای مگرن یک (در سال ۸۵ تأسیس شد). در کنار این روستا دو روستای دیگر با نام‌های '''مگرن دو (گصاد)''' و '''مگرن سه (عشیره خلف)''' نیز وجود داردند. اهالی هر سه روستا از عشیره خسرج و لطیفی هستند.<ref>روزنامه شرق ، شماره ۱۵۹۸ به تاریخ ۱۸/۵/۹۱، صفحه ۱۳ (سرزمین)</ref>


== سیلاب ۱۳۹۲ ==
== سیلاب ۱۳۹۲ ==
خط ۵۳: خط ۵۲:


== منابع ==
== منابع ==

{{پانویس}}
{{پانویس}}



نسخهٔ ‏۹ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۴۸

مگرن
خسرج مزبان
village
مگرن در ایران واقع شده
مگرن
مگرن
مختصات: ۳۱°۴۴′۵۵″ شمالی ۴۸°۲۷′۱۷″ شرقی / ۳۱٫۷۴۸۶۱°شمالی ۴۸٫۴۵۴۷۲°شرقی / 31.74861; 48.45472
کشور ایران
استان‌های ایراناستان خوزستان
شهرستان‌های ایرانشهرستان شوش
بخش (تقسیمات کشوری)بخش شاوور
دهستاندهستان سیدعباس
جمعیت
 (۲۰۰۶)
 • کل۴۰۵
منطقه زمانییوتی‌سی +۳:۳۰ (ساعت رسمی ایران)
 • تابستانی (DST)یوتی‌سی +۴:۳۰ (ساعت رسمی ایران)

روستای ُمگرن۱ یا «خَسرَج مِزبان» در ۴۸ کیلومتر بعد اهواز و پشت روستای «فهد کعب عمیر»، است. فاصله این روستا تا اتوبان اهواز - اندیمشک بیش از سه کیلومتر جاده خاکی است. برای رسیدن به روستای مگرن ۱ باید از رودخانه کرخه عبور کرد. دلیل نبودن پل برای تردد مردم این روستا از وسیله‌ای موسوم به دوبه که نوعی شناور ساده برای عبور افراد و خوردوهایشان است استفاده می‌کنند. به دلیل مشکل تردد برای اهالی این روستا، چهار نفر به دلیل دوری مسیر قبل از رسیدن به بیمارستان جان خود را از دست داده‌اند. اگر کسی نخواهد از دوبه استفاده کند مجبور است مسیر طولانی عبدالخان- حمیدیه را دور بزنند تا به این روستا برسد.[۱]

شغل

شغل اغلب مردم این روستا کشاورزی است و در زمستان گندم می‌کارند و در تابستان لوبیا و ماش و صیفی جات دیگر. با کم‌آب شدن رودخانه کرخه مردم در تابستان اجازه کشت تابستانه را ندارند. این روستا آب لوله‌کشی ندارند و مردم روستای مگرن ۱ آب شرب خود را از رودخانه کرخه تأمین می‌کنند.

یک مرکز بهداشت برای واکسن بچه‌ها وجود دارد. در این روستا گاز کشی وجود ندارد و اهالی از کپسول‌های بوتان یا هیزم استفاده می‌کنند.[۲]

طبیعت

جنگل‌های انبوه کرخه که در گذشته زیستگاه شیر و گوزن زرد بود نابود شده‌اند. دهیاری روستای مگرن یک (در سال ۸۵ تأسیس شد). در کنار این روستا دو روستای دیگر با نام‌های مگرن دو (گصاد) و مگرن سه (عشیره خلف) نیز وجود داردند. اهالی هر سه روستا از عشیره خسرج و لطیفی هستند.[۳]

سیلاب ۱۳۹۲

بارش باران شدید به مدت پنج روز در اردیبهشت ۱۳۹۲ باعث به راه افتادن سیلاب در منطقه خسرج شد. این سیلاب به گونه‌ای بود که مسیر ارتباطی پنج روستای مسیر خزرج از جمله مگرن در بخش عبدالخان از توابع شهرستان شوش قطع شد و امدادرسانی تنها از طریق بالگرد به این روستاها امکانپذیر بود. بر اثر این سیلاب بخش اعظمی از زمین‌های زراعتی این روستا از بین رفت.[۴]

منابع

  1. عصر ایران، نادره وائلی زاده
  2. روزنامه همشهری، ویژه نامه خوزستان، محمد حزبائی زاده، ۲۷ تیر ماه ۱۳۹۱
  3. روزنامه شرق، شماره ۱۵۹۸ به تاریخ ۱۸/۵/۹۱، صفحه ۱۳ (سرزمین)
  4. خبرگزاری مهر خوزستان