پرش به محتوا

سید محمدباقر حکیم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۷: خط ۱۷:


== گریز به ایران ==
== گریز به ایران ==
آیت الله حکیم در نیمه اول سال ۱۹۸۳ موفق به فرار از عراق شد. صدام دستور بازداشت ۱۶ نفر از افراد خانواده حکیم و شکنجه آنها به طرق مختلف و سپس اعدام آنها را صادر کرد. پیامی نیز به این مفهوم به ایشان صادر شد که اگر به تحریک مردم علیه رژیم اقدام کند کشتارها ادامه پیدا خواهد کرد.<ref>{{یادکرد |کتاب = [[شبیه صدام]] |نویسنده = میخائیل رمضان |فصل = |صفحه =۲۱۲ | ناشر = سوره مهر| چاپ = اول| سال =۱۳۸۱ |شابک = 964-471-678-7}}</ref>
حکیم در نیمه اول سال ۱۹۸۳ موفق به فرار از عراق شد. صدام دستور بازداشت ۱۶ نفر از افراد خانواده حکیم و شکنجه آنها به طرق مختلف و سپس اعدام آنها را صادر کرد. پیامی نیز به این مفهوم به ایشان صادر شد که اگر به تحریک مردم علیه رژیم اقدام کند کشتارها ادامه پیدا خواهد کرد.<ref>{{یادکرد |کتاب = [[شبیه صدام]] |نویسنده = میخائیل رمضان |فصل = |صفحه =۲۱۲ | ناشر = سوره مهر| چاپ = اول| سال =۱۳۸۱ |شابک = 964-471-678-7}}</ref>


== سازمان بدر ==
== سازمان بدر ==

نسخهٔ ‏۲۷ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۹:۲۱

سید محمدباقر حکیم
زادهٔ۱۹۳۹ م/ ۱۳۱۷ ه.ش.
درگذشت۲۹ اوت ۲۰۰۳/ ۷ شهریور ۱۳۸۲
حزب سیاسیمجلس اعلای اسلامی عراق
پدرسید محسن حکیم
خانوادهHakim family

سید محمدباقر طباطبائی حکیم (۱۹۳۹ م/ ۱۳۱۷ ه.ش. در نجف – ۲۹ اوت ۲۰۰۳/ ۷ شهریور ۱۳۸۲ در نجف[۱][۲] رئیس مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق و یکی از مشهورترین روحانیون فعال سیاسی عراق در قرن بیستم بود.

تبار

وی از خاندان حکیم که اصالتی اصفهانی داشت است[نیازمند منبع] و فرزند سید محسن طباطبایی حکیم می‌باشد. وی در امور سیاسی شدیداً متأثر از استادش سید محمدباقر صدر بود.

گریز به ایران

حکیم در نیمه اول سال ۱۹۸۳ موفق به فرار از عراق شد. صدام دستور بازداشت ۱۶ نفر از افراد خانواده حکیم و شکنجه آنها به طرق مختلف و سپس اعدام آنها را صادر کرد. پیامی نیز به این مفهوم به ایشان صادر شد که اگر به تحریک مردم علیه رژیم اقدام کند کشتارها ادامه پیدا خواهد کرد.[۳]

سازمان بدر

وی رابطه نزدیکی با جمهوری اسلامی ایران داشت[نیازمند منبع] و بنیانگذار سپاه بدر بود که در جنگ ایران و عراق در کنار ایران علیه رژیم بعث جنگیدند.[نیازمند منبع]

ترور

سید محمدباقر حکیم در تاریخ ۲۹ اوت ۲۰۰۳ سه ماه پس از سقوط صدام و بازگشتش به عراق، پس از اقامه نماز جمعه در حین خروج از حرم علی بن ابی‌طالب در نجف ترور شد. در این واقعه ۹۵ نمازگزار دیگر نیز همراه او کشته شدند.[۴]

پیوند به بیرون

منابع

  1. «زندگینامه: سید محمدباقر حکیم (۱۳۱۷–۱۳۸۲)». همشهری آنلاین. دریافت‌شده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۴.
  2. «Muhammad Baqir al- Hakim». Oxford Reference. دریافت‌شده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۴.
  3. میخائیل رمضان (۱۳۸۱شبیه صدام، سوره مهر، ص. ۲۱۲، شابک ۹۶۴-۴۷۱-۶۷۸-۷ پارامتر |چاپ= اضافه است (کمک)
  4. «شهید آیت‌الله سید محمدباقر حکیم».