آتش کاروان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
1montajabi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
1montajabi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۱: خط ۵۱:
بی پناهی محو یاران، بی نصیبی تیر روزم
بی پناهی محو یاران، بی نصیبی تیر روزم


من همه یاران تنها ماندم آتشی بودم بر جا ماندم<ref>[http://delcash.ir/?p=261/ متن آتش کاروان دلکش]</ref>
من همه یاران تنها ماندم آتشی بودم بر جا ماندم<ref>[http://delcash.ir/?p=261/ متن آتش کاروان در سایت دلکش]</ref>


== جستارهای وابسته==
== جستارهای وابسته==

نسخهٔ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۲۳

«آتش کاروان»
ترانه دلکش
فرمتموسیقی دستگاهی
ژانردستگاه شور
موسیقی سنتی
زمان۷:۱۵ دقیقه
آهنگساز(ها)علی تجویدی
ترانه‌سرا(ها)بیژن ترقی

آتش کاروان یکی از قطعات مشهور موسیقی ایرانی ترانه‌ای است با شعری تمثیلی از بیژن ترقی و آهنگ علی تجویدی.[۱] دلکش این ترانه را نخستین بار، در دهه ۳۰ خورشیدی خواند. این کار در دستگاه شور است. [۲]

متن شعر

آتشی ز کاروان جدا مانده این نشان ز کاروان به‌جا مانده

یک جهان، شرار تنها مانده در میان صحرا به درد خود سوزد، به سوز خود سازد

سوزد از جفای دوران فتنه و بلای طوفان فنای او خواهد، به سوی او تازد

من همه یاران تنها ماندم آتشی بودم بر جا ماندم

با این گرمی جان در ره مانده حیران این، غم خود، به کجا ببرم؟

با این جان لرزان، با این پای لغزان ره به کجا ز بلا ببرم؟

می‌سوزم گرچه با بی پروایی می‌لرزم بر خود از این تنهایی

من همه یاران تنها ماندم آتشی بودم بر جا ماندم

آتشین خو هستی سوزم شعله جانی بزم افروزم

بی پناهی محو یاران، بی نصیبی تیر روزم

من همه یاران تنها ماندم آتشی بودم بر جا ماندم[۳]

جستارهای وابسته

منابع