پرش به محتوا

شر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز Removing Link GA template (handled by wikidata)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب (۹.۱): + رده:فلسفه مذهبی
خط ۱: خط ۱:
{{دیگر کاربردها}}
{{دیگر کاربردها}}
{{تغییرمسیر|شرور}}
{{تغییرمسیر|شرور}}
'''شر''' در برابر [[خیر]]، مفهومی قریب به بداهت است. در [[فلسفه اخلاق]] خیر به وجود، وجود مطلوب و لذت؛ و شر به عدم، فقدان کمال و [[درد و رنج]] تعریف شده است.<ref>جعفر سبحانی و محمد محمدرضایی، اندیشه اسلامی ۱، صفحه ۱۲۲</ref>
'''شر''' در برابر [[خیر]]، مفهومی قریب به بداهت است. در [[فلسفه اخلاق]] خیر به وجود، وجود مطلوب و لذت؛ و شر به عدم، فقدان کمال و [[درد و رنج]] تعریف شده است.<ref>جعفر سبحانی و محمد محمدرضایی، اندیشه اسلامی ۱، صفحه ۱۲۲</ref>


در یک تقسیم بندی متداول، شر را از جهت مصداق به دو دسته تقسیم می کنند:شر اخلاقی و شر طبیعی. '''شر اخلاقی'''، شری است که مستقیماً در نتیجه عمل ناپسند انسانی به وجود می آید؛ مانند قتل، دزدی، غارت و تجاوز. همچنین زلزله، آتشفشان، سیل، طوفان و امراض لاعلاج نیز نمونه هایی از '''شرور طبیعی''' هستند.<ref>جعفر سبحانی و محمد محمدرضایی، اندیشه اسلامی ۱، صفحه ۱۲۲</ref><ref>نایجل واربرتون، الفبای فلسفه، صفحه ۴۱</ref>
در یک تقسیم بندی متداول، شر را از جهت مصداق به دو دسته تقسیم می کنند:شر اخلاقی و شر طبیعی. '''شر اخلاقی'''، شری است که مستقیماً در نتیجه عمل ناپسند انسانی به وجود می آید؛ مانند قتل، دزدی، غارت و تجاوز. همچنین زلزله، آتشفشان، سیل، طوفان و امراض لاعلاج نیز نمونه هایی از '''شرور طبیعی''' هستند.<ref>جعفر سبحانی و محمد محمدرضایی، اندیشه اسلامی ۱، صفحه ۱۲۲</ref><ref>نایجل واربرتون، الفبای فلسفه، صفحه ۴۱</ref>
خط ۲۷: خط ۲۷:
[[رده:فلسفه اخلاق]]
[[رده:فلسفه اخلاق]]
[[رده:فلسفه دین]]
[[رده:فلسفه دین]]
[[رده:فلسفه مذهبی]]

نسخهٔ ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۱۴، ساعت ۰۶:۵۱

شر در برابر خیر، مفهومی قریب به بداهت است. در فلسفه اخلاق خیر به وجود، وجود مطلوب و لذت؛ و شر به عدم، فقدان کمال و درد و رنج تعریف شده است.[۱]

در یک تقسیم بندی متداول، شر را از جهت مصداق به دو دسته تقسیم می کنند:شر اخلاقی و شر طبیعی. شر اخلاقی، شری است که مستقیماً در نتیجه عمل ناپسند انسانی به وجود می آید؛ مانند قتل، دزدی، غارت و تجاوز. همچنین زلزله، آتشفشان، سیل، طوفان و امراض لاعلاج نیز نمونه هایی از شرور طبیعی هستند.[۲][۳]

لایبنیتس شرور را سه دسته می داند:

  • شر اخلاقی یا خطا
  • شر طبیعی یا فیزیکی: رنج‌هایی که بر موجود عاقل و حساس وارد می‌شوند.
  • شر فلسفی یا متافیزیکی: تمام موجودات به جز خدا مصداق این نوع شر هستند، زیرا دارای نقص وجودی می باشند.

در تقسیم بندی دیگری، می توان شرور را در چهار گروه جای داد:

  • شر اخلاقی یا خطا
  • شر طبیعی یا فیزیکی
  • شر فلسفی یا متافیزیکی
  • شر احساسی یا عاطفی: حالات ناخوشایند روانی که بر اثر برخورد با سه قسم دیگر شرور، بر بشر عارض می شوند؛ همچون درد، رنج، غم و ناکامی.[۴]

جستارهای وابسته

پانویس

  1. جعفر سبحانی و محمد محمدرضایی، اندیشه اسلامی ۱، صفحه ۱۲۲
  2. جعفر سبحانی و محمد محمدرضایی، اندیشه اسلامی ۱، صفحه ۱۲۲
  3. نایجل واربرتون، الفبای فلسفه، صفحه ۴۱
  4. عسکری سلیمانی امیری، نقد برهان ناپذیری وجود خدا، صفحه ۳۲۵