هندریک آنتونی کرامرز

هندریک آنتونی کارمرز
هندریک آنتونی کارمرز (وسط) با جورج اوهلنبک و ساموئل گوداسمیت, سیرکا ۱۹۲۸.
نام هنگام تولد	هندریک آنتونی کارمرز
زادهٔ	۲ فوریهٔ ۱۸۹۴ روتردام، هلند
درگذشت	۲۴ آوریل ۱۹۵۲ (۵۸ سال) اوگستگیست، هلند
ملیت	هلندی
جایزه(ها)	مدال لورنتس و مدال هیوز
پیشینه علمی
شاخه(ها)	فیزیک
استاد راهنما	نیلز بور

هندریک آنتونی کارمرز یا هانس کارمرز (۲ فوریه ۱۸۹۴ - ۲۴ آوریل ۱۹۵۲) یک فیزیکدان هلندی بود که با نیلز بور برای درک چگونگی اثر امواج الکترومغناطیسی بر ماده کار می‌کرد. هانس کارمرز پسر هندریک کارمرز، یک پزشک، و جین سوزان بروکلمان بود. در ۲۵ اکتبر سال ۱۹۲۰ او به آنا پترسون ازدواج کرد که حاصل آن سه دختر و یک پسر بود. در سال ۱۹۱۲ هانس آموزش متوسطه (HBS) را در روتردام به پایان رسانیده و فراگیری ریاضیات و فیزیک را در دانشگاه لیدن تا حد مدرک لیسانس در سال ۱۹۱۶ به پایان رسانید.

حرفهٔ علمی

کارمرز بسیاری از تحقیقات دکترای خود را (بر شدت انتقال اتمی) در کپنهاگ و به عنوان دانشجوی نیلس بور انجام داد، اما سمت دکتری رسمی خود را در لیدن، در ۸ ماه مه سال ۱۹۱۹ دریافت کرد. پس از کار برای تقریباً ده سال در گروه بور و تبدیل شدن به یک استادیار در دانشگاه کپنهاگ، دانمارک آنتونی کارمرز در سال ۱۹۲۶ دانمارک را ترک کرد و به هلند بازگشت و یک استاد کامل در فیزیک نظری در دانشگاه اوترخت شد. در سال ۱۹۲۵، کارمرز به همراه ورنر هایزنبرگ فرمول پراکندگی کارمرز-هایزنبرگ را بیان کردند. او همچنین مفهوم بازبه‌هنجارسازی را به نظریه میدان کوانتومی در سال ۱۹۴۸ معرفی کرد.

افتخارات

او مدال لورنتس در سال ۱۹۴۷ و مدال هیوز را در سال ۱۹۵۱ به دست آورد.

جستارهای وابسته

• بازبه‌هنجارسازی
• فرمول پراکندگی کارمرز-هایزنبرگ
• نیلز بور

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Hans Kramers». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ آبان ۱۳۹۲.