نسیء: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جابجایی نسی (شهر) از صفحه نسیء |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
*{{نسی بدخشان|نسی یک شهرک در افغانستان}} |
|||
'''نسیء''' (عربی :النسیء به معنی لغوی تاخیر انداختن)در قرآن مطرح شده است و مرتبط با چهار ماه حرام است.<ref>F.C. De Blois, "TAʾRĪKH": I.1.iv. "Pre-Islamic and agricultural calendars of the Arabian peninsula", The Encyclopaedia of Islam, 2nd edition, X:260.</ref> در [[عربستان]] قبل از اسلام از [[تقویم قمری]] استفاده میشد که در آن هر 2 یا 3 سال یکبار یک ماه اضافه وجود داشت. این ماه اضافه باعث میشد که فصلها حدوداً در زمان قبلی خود بمانند. وظیفه تعیین این ماه بر عهده قبیله کینانه بود. <ref>^ Moberg, "NASI'", The Encyclopaedia of Islam, 2nd, VII:977.</ref> |
'''نسیء''' (عربی :النسیء به معنی لغوی تاخیر انداختن)در قرآن مطرح شده است و مرتبط با چهار ماه حرام است.<ref>F.C. De Blois, "TAʾRĪKH": I.1.iv. "Pre-Islamic and agricultural calendars of the Arabian peninsula", The Encyclopaedia of Islam, 2nd edition, X:260.</ref> در [[عربستان]] قبل از اسلام از [[تقویم قمری]] استفاده میشد که در آن هر 2 یا 3 سال یکبار یک ماه اضافه وجود داشت. این ماه اضافه باعث میشد که فصلها حدوداً در زمان قبلی خود بمانند. وظیفه تعیین این ماه بر عهده قبیله کینانه بود. <ref>^ Moberg, "NASI'", The Encyclopaedia of Islam, 2nd, VII:977.</ref> |
||
این تعریف از نسیء ابتدا توسط ابو مشعر البلخی و سپس توسط [[ابوریحان بیرونی]] و المسعودی و بعضی دانشمندان غربی استفاده شد. <ref>Abu Ma'shar al-Balkhi (787–886), Kitab al-Uluf, Journal Asiatique, series 5, xi (1858) 168+. (French) (Arabic)</ref><ref>al-Biruni, "Intercalation of the Ancient Arabs", The Chronology of Ancient Nations, tr. C. Edward Sachau, (London: William H. Allen, 1000/1879) 13–14, 73–74.</ref>از این رو هر دو یا سه سال ابتدای سال یکماه به تاخیر میفتاد. این نوع تقویم با تقویم [[یهودیان]] که در آن نیز هر چندسال یکبار یکماه اضافه وجود دارد همخوانی دارد. بر اساس نظر ابومشعر اعراب این روش را از یهودیان یاد گرفته بودند. از این رو در آن زمان تقویم اعراب و تقویم یهودیان تقریباً یکسان بود.<ref>Mahmud Effendi (1858), as discussed in Sherrard Beaumont Burnaby, Elements of the Jewish and Muhammadan calendars (London: 1901), pp. 460–470.</ref> |
این تعریف از نسیء ابتدا توسط ابو مشعر البلخی و سپس توسط [[ابوریحان بیرونی]] و المسعودی و بعضی دانشمندان غربی استفاده شد. <ref>Abu Ma'shar al-Balkhi (787–886), Kitab al-Uluf, Journal Asiatique, series 5, xi (1858) 168+. (French) (Arabic)</ref><ref>al-Biruni, "Intercalation of the Ancient Arabs", The Chronology of Ancient Nations, tr. C. Edward Sachau, (London: William H. Allen, 1000/1879) 13–14, 73–74.</ref>از این رو هر دو یا سه سال ابتدای سال یکماه به تاخیر میفتاد. این نوع تقویم با تقویم [[یهودیان]] که در آن نیز هر چندسال یکبار یکماه اضافه وجود دارد همخوانی دارد. بر اساس نظر ابومشعر اعراب این روش را از یهودیان یاد گرفته بودند. از این رو در آن زمان تقویم اعراب و تقویم یهودیان تقریباً یکسان بود.<ref>Mahmud Effendi (1858), as discussed in Sherrard Beaumont Burnaby, Elements of the Jewish and Muhammadan calendars (London: 1901), pp. 460–470.</ref> |
||
نسخهٔ ۱۸ مهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۹:۴۲
نسیء (عربی :النسیء به معنی لغوی تاخیر انداختن)در قرآن مطرح شده است و مرتبط با چهار ماه حرام است.[۱] در عربستان قبل از اسلام از تقویم قمری استفاده میشد که در آن هر 2 یا 3 سال یکبار یک ماه اضافه وجود داشت. این ماه اضافه باعث میشد که فصلها حدوداً در زمان قبلی خود بمانند. وظیفه تعیین این ماه بر عهده قبیله کینانه بود. [۲] این تعریف از نسیء ابتدا توسط ابو مشعر البلخی و سپس توسط ابوریحان بیرونی و المسعودی و بعضی دانشمندان غربی استفاده شد. [۳][۴]از این رو هر دو یا سه سال ابتدای سال یکماه به تاخیر میفتاد. این نوع تقویم با تقویم یهودیان که در آن نیز هر چندسال یکبار یکماه اضافه وجود دارد همخوانی دارد. بر اساس نظر ابومشعر اعراب این روش را از یهودیان یاد گرفته بودند. از این رو در آن زمان تقویم اعراب و تقویم یهودیان تقریباً یکسان بود.[۵]
آیه نسیء
در سال 10 هجری و بعد از اینکه قبله از بیت المقدس (اورشلیم) به مکه تغییر پیدا کرد آیه ای نازل شد که در آن خداوند نسیء را ممنوع کرد.
در حقیقت شماره ماه‌ها نزد خدا از روزى که آسمانها و زمين را آفريده در كتاب [علم] خدا دوازده ماه است از اين [دوازده ماه] چهار ماه [ماه] حرام است اين است آيين استوار پس در اين [چهار ماه] بر خود ستم مكنيد و همگى با مشركان بجنگيد چنانكه آنان همگى با شما میجنگند و بدانيد كه خدا با پرهيزگاران است.
جز اين نيست كه جابجا كردن [ماههاى حرام] فزونى در كفر است كه كافران به وسيله آن گمراه مىشوند آن را يكسال حلال مىشمارند و يكسال [ديگر] آن را حرام مىدانند تا با شماره ماههايى كه خدا حرام كرده است موافق سازند و در نتيجه آنچه را خدا حرام كرده [بر خود] حلال گردانند زشتى اعمالشان برايشان آراسته شده است و خدا گروه كافران را هدايت نمیكند. - سوره توبه آیه 36 و 37.
از این رو در صورتی که این تفسیر صحیح باشد زمان رخدادهای اتفاق افتاده در بین سالهای 1 تا 10 هجری ممکن است یک تا 3 ماه با آنچه به صورت غالب مورد استفاده قرار میگیرد تفاوت داشته باشد.
ارتباط با عاشورا
در بین مسلمانان سنی روز دهم محرم (عاشورا) روز جشن محسوب میشود. دلیل این امر آن است که در حدیث معروفی در کتاب صحیح مسلم (حدیث 2499) نقل شده است که وقتی محمد به همراه پیروانش به مدینه رسید روز 10 محرم بود. این روز در آن زمان با روز یوم کیپور یکی بود و یهودیان مدینه در آن روز روزه گرفته بودند. محمد به پیروان خود دستور داد که آنها نیز روزه بگیرند.[۶] در حدیث دیگری از ابن عباس نقل شده است که وقتی محمد به مدینه رسید مشاهده کرد که یهودیان روزه گرفته اند او پرسید "به چه دلیل این روز برای شما اهمیت دارد که روزه گرفته اید؟ " آنها گفتند "این روز خوبی است زیرا روزی است که در آن فرزندان اسرائیل از دشمنانشان نجات داده شدند. از این رو موسی در این روز روزه میگرفت." محمد پاسخ داد "ما به موسی از شما نزدیکتریم" سپس محمد روزه گرفت و به مسلمانان دستور روزه داد.
از این رو احتمالاً در بین سالهای 1 تا 10 هجری که تقویم اعراب با تقویم یهودیان همخوانی داشته است روز عاشورا و روز یوم کیپور با یکدیگر یکسان بودند و بعد از آیه نسیء و ممنوعیت سالهای 13 ماهه این دو روز از یکدیگر جدا شدند.[۷]
منابع
- مشارکت کنندگان ویکی‌پدیای انگلیسی (Nasi)، بازدید شده در آذر 92.
- ↑ F.C. De Blois, "TAʾRĪKH": I.1.iv. "Pre-Islamic and agricultural calendars of the Arabian peninsula", The Encyclopaedia of Islam, 2nd edition, X:260.
- ↑ ^ Moberg, "NASI'", The Encyclopaedia of Islam, 2nd, VII:977.
- ↑ Abu Ma'shar al-Balkhi (787–886), Kitab al-Uluf, Journal Asiatique, series 5, xi (1858) 168+. (French) (Arabic)
- ↑ al-Biruni, "Intercalation of the Ancient Arabs", The Chronology of Ancient Nations, tr. C. Edward Sachau, (London: William H. Allen, 1000/1879) 13–14, 73–74.
- ↑ Mahmud Effendi (1858), as discussed in Sherrard Beaumont Burnaby, Elements of the Jewish and Muhammadan calendars (London: 1901), pp. 460–470.
- ↑ Sahih Bukhari Book 31 Hadith 222, Book 55 Hadith 609, and Book 58 Hadith 279, [1]; Sahih Muslim Book 6 Hadith 2518, 2519, 2520 [2]
- ↑ Mahmud Effendi (1858), as discussed in Sherrard Beaumont Burnaby, Elements of the Jewish and Muhammadan calendars (London: 1901), pp. 460–470.