آرشام: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Ariobarzan (بحث | مشارکت‌ها)
جز ویرایش 193.178.203.5 (بحث) به آخرین تغییری که Ariobarzan انجام داده بود واگردانده شد
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:


ارشامه نامی است از زبان پارسی باستان به معانی دارنده دست نیرومند(دارنده دست خرس) یا دارنده قدرت خرس، شجاع، دلیر. در دوران معاصر، صورت‌های گوناگونی از این نام دوباره در میان ایرانیان رایج شده‌است: ارشام، آرشام، ارسام، آرسام، ارسامه.
ارشامه نامی است از زبان پارسی باستان به معانی دارنده دست نیرومند(دارنده دست خرس) یا دارنده قدرت خرس، شجاع، دلیر. در دوران معاصر، صورت‌های گوناگونی از این نام دوباره در میان ایرانیان رایج شده‌است: ارشام، آرشام، ارسام، آرسام، ارسامه.

در [[دبیره میخی هخامنشی]] نام او آمده است و چنان که محققان نشان داده‌اند، در این الواح خطاهای دستوری وجود دارد و زبان پراشتباه به کار رفته در آنها مانند کتبیبه‌های متأخر هخامنشی است، یعنی زمانی که کاتبان دیگر نمی‌توانستند متن‌های درست به‌خط میخی باستانی فارسی باستان تحریر کنند. از این رو، به نظر می‌رسد این دو لوح اصالت نداشته باشند. به نظر می‌رسد متن این لوح‌ها نشان از ساختگی بودن آنهاست. در هر دو لوح، اریامنه و ارشامه «شاه بزرگ و شاه شاهان» خوانده شده‌اند، که بر پایهٔ آگاهی‌های موجود چنین القابی دربارهٔ این دو نمی‌توانسته است به کار رود.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی =زرینکوب | نام =روزبه | پیوند نویسنده =روزبه زرین‌کوب |فصل=کورش هخامنشی در منابع یونانی| عنوان =کوروش و ذولقرنین |صفحه=۸۴-۸۵| سال =۱۳۹۰| ناشر =مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی |مکان =تهران | شابک =978-964-7025-96-6}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۹ دسامبر ۲۰۱۳، ساعت ۱۷:۲۷

آرشام (پارسی باستان: ARŠĀMA/اَرسامَه؛ یونانی:Arsámēs/اَرشَمِس؛ آرامی: ʾršm/عرشم)[۱] شاه پارس و فرزند آریارامن و پدر ویشتاسپ و پدر بزرگ داریوش کبیر پسرعموی کمبوجیه اول پدر کورش دوم بوده‌است.

ارشامه نامی است از زبان پارسی باستان به معانی دارنده دست نیرومند(دارنده دست خرس) یا دارنده قدرت خرس، شجاع، دلیر. در دوران معاصر، صورت‌های گوناگونی از این نام دوباره در میان ایرانیان رایج شده‌است: ارشام، آرشام، ارسام، آرسام، ارسامه.

در دبیره میخی هخامنشی نام او آمده است و چنان که محققان نشان داده‌اند، در این الواح خطاهای دستوری وجود دارد و زبان پراشتباه به کار رفته در آنها مانند کتبیبه‌های متأخر هخامنشی است، یعنی زمانی که کاتبان دیگر نمی‌توانستند متن‌های درست به‌خط میخی باستانی فارسی باستان تحریر کنند. از این رو، به نظر می‌رسد این دو لوح اصالت نداشته باشند. به نظر می‌رسد متن این لوح‌ها نشان از ساختگی بودن آنهاست. در هر دو لوح، اریامنه و ارشامه «شاه بزرگ و شاه شاهان» خوانده شده‌اند، که بر پایهٔ آگاهی‌های موجود چنین القابی دربارهٔ این دو نمی‌توانسته است به کار رود.[۲]

منابع

  • رضایی، دکتر عبدالعظیم، تاریخ ده هزار ساله ایران، تهران: اقبال، چاپ ۱۶، ۱۳۸۴، جلد اول.
  1. دانشنامه ایرانیکا، سرواژهٔ ARŠĀMA
  2. زرینکوب، روزبه (۱۳۹۰). «کورش هخامنشی در منابع یونانی». کوروش و ذولقرنین. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ص. ۸۴-۸۵. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۰۲۵-۹۶-۶.

جستارهای وابسته