حقوق بینالملل عرفی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
* {{wikisource-inline|اساسنامه دیوان بینالمللی دادگستری}} |
* {{wikisource-inline|اساسنامه دیوان بینالمللی دادگستری}} |
||
[[رده:حقوق بینالملل]] |
|||
[[رده:واژگان حقوق بینالملل]] |
[[رده:واژگان حقوق بینالملل]] |
نسخهٔ ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۳، ساعت ۱۵:۲۷
حقوق بینالملل عُرفی به آن دسته از ضوابط رفتاری تابعان حقوق بینالملل گفته میشود که از عرف نشأت گرفتهاند و به منزله یک رویهٔ عمومی به عنوان قانون پذیرفته شدهاند. عرف بینالمللی به همراه معاهدات و اصول ِ حقوقی ِ کشورهای متمدن یکی از منابع اصلی دیوان بینالمللی دادگستری برای حل و فصل اختلافات است.[۱]
برخلاف نظامهای پیشرفته حقوق داخلی که در آنها عرف عنصری مزاحم و نسبتا بیاهمیت شمرده میشود، در عرصه بینالمللی، حداقل تاکنون، عرف یک منبع پویا بوده و نقش برجستهای در تدوین و شکلگیری حقوق بینالملل ایفا کردهاست.[۲]
پانویسها
منابع
- ربکا والاس. «حقوق بینالملل»، قاسم زمانی و مهناز بهراملو، تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوق، اول ۱۳۸۲، ۴۲۱ صفحه. ISBN 946-92463-9-8
- اساسنامه دیوان بینالمللی دادگستری. متن انگلیسی در وبگاه دیوان بینالمللی دادگستری
- اساسنامه دیوان بینالمللی دادگستری متن فارسی در ویکینبشته