ولینجق
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
ولینجق
ونجه | |
---|---|
روستا | |
مختصات: ۳۷°۴۸′شمالی ۴۶°۰۰′شرقی / ۳۷٫۸۰°شمالی ۴۶٫۰۰°شرقی | |
کشور | ایران |
استان | آذربایجان شرقی |
شهرستان | عجبشیر |
بخش | بخش قلعهچای |
دهستان | دیزجرود شرقی |
بنیانگذاری | ۶۰۸ |
جمعیت | ۳۸۴ نفر (سرشماری ۹۵) |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۴۱۳۷ |
ولینجق یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان دیزجرود شرقی بخش قلعهچای شهرستان عجبشیر واقع شدهاست.و این روستا در هفت کیلومتری شهرستان عجبشیر واقع شده هست.
جمعیت این روستا بر پایهٔ نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵ خورشیدی، برابر با ۵۰۹ نفر بودهاست.[۱]
ولینجق برخی از آثار باستانی نظیر تپهٔ ولینجق، پل طلایی(گیزیلکیپی)، کتیبهٔ اورارتویی و روستای مدفون چوچری را در خود جای دادهاست.
جستارهای وابسته
[ویرایش]ولینجق در اصل والین جاک در زبان پهلوی بوده است یعنی جایگاه بالینی و پهلویی. لابد آن در پهلوی تپه یا کوه یا دره قرار دارد. روستای ولینجق در مکانی واقع گشته که دارای یک تاریخ کهن میباشد و دارای چندین تپه باستانی از جمله ساخسی تپه-داش بره-تپه های دادالی بوده و باوجود قراین و شواهد بسیاری مبنی براینکه خاستگاه قوم ماد میباشد و سرزمین ایراناویجه میباشد که شواهد و قراین برای اثبات این امر نیز موجوداست و حتی در کتابهای تاریخی و بالاخص در کتاب جناب استاد بابک نیز به آن اشاره شده است و با دلایل بسیاری خاستگاه قوم ماد همان دشت ولیجق میباشد که دارای آتشکدهها و حتی یک مرزی که جداکننده این سرزمین میباشد که در زبان محلی به مادتوپراغی (سرزمین ماد)مشهور است اما این سرزمدن که روزگاری قوم باشکوه ماد را در خود جای داده بود اکنون توسط اشخاص حقیقی و حقوقی و شرکت معروف گسترش فولاد سهند تخریب میگردد.
منابع
[ویرایش]- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.