پرش به محتوا

ورزشگاه دا لوز (۱۹۵۴)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ورزشگاه دا لوز (۱۹۵۴)
کلیسای جامع
جهنم نور
یک مدل از استادیو دا لوز
Map
نام کاملEstádio do Sport Lisboa e Benfica
نام‌های پیشینEstádio de Carnide
(نام غیررسمی)
مکانلیسبون، پرتغال
مالکباشگاه فوتبال بنفیکا
(۲۱ ژانویه ۱۹۶۹)
گردانندهباشگاه فوتبال بنفیکا
گنجایش۴۰٬۰۰۰ (۱۹۵۴–۱۹۶۰)
۷۰٬۰۰۰ (۱۹۶۰–۱۹۸۵)
۱۲۰٬۰۰۰ (۱۹۸۵–۱۹۹۴)
۷۸٬۰۰۰ (۱۹۹۴–۲۰۰۲)
رکورد بیشترین شمار تماشاگر۱۳۵٬۰۰۰
بنفیکا ۳–۱ پورتو
(۴ ژانویه ۱۹۸۷)
ابعاد زمین۱۰۵ × ۷۴ متر
سطحچمن
تابلوی نتایجبله
ساخت
آغاز ساخت۱۴ ژوئن ۱۹۵۳
ساخت۱۹۵۹–۱۹۵۳
گشایش۱ دسامبر ۱۹۵۴
نوسازی۱۹۵۸، ۱۹۶۰، ۱۹۸۵، ۱۹۹۱، ۱۹۹۸[۱][۲]
گسترش۱۹۷۰ (۱۸۰٬۰۰۰ m2)
۱۹۸۱ (۲۱۰٬۰۰۰ m2)
۱۹۹۸ (۲۶۰٬۰۰۰ m2)
بسته شدن۲۲ مارس ۲۰۰۳
تخریب۲۰۰۳
هزینه ساخت۱۲٬۰۳۷٬۶۸۳اسکودوی پرتغال (۱۹۵۶)
معمارژوائو سیموئش
استفاده‌کنندگان
باشگاه فوتبال بنفیکا (۲۰۰۳–۱۹۵۴)
باشگاه فوتبال بنفیکا بی (۲۰۰۳–۲۰۰۰)
وبگاه

ورزشگاه دا لوز (انگلیسی: Estádio da Luz) یک ورزشگاه چندمنظوره در شهر لیسبون، پرتغال بود. این ورزشگاه در ۱ دسامبر ۱۹۵۴ افتتاح شده و در سال ۲۰۰۳ منحل‌شد.

این ورزشگاه بیشتر برای مسابقات فوتبال مورد استفاده قرار می‌گرفت و میزبان مسابقات خانگی باشگاه فوتبال بنفیکا و تیم ملی پرتغال بود. این ورزشگاه در تاریخ ۱ دسامبر ۱۹۵۴ افتتاح شد و می‌توانست حداکثر ۱۲۰٬۰۰۰ نفر را در خود جای دهد که این ورزشگاه را به بزرگترین ورزشگاه اروپا و سومین ورزشگاه بزرگ جهان از نظر ظرفیت تبدیل می‌کرد. برخی از بیشترین حضور تماشاگران در این ورزشگاه شامل بازی مقابل پورتو با ۱۳۵٬۰۰۰ نفر، نیمه‌نهایی جام باشگاه‌های اروپا ۹۰–۱۹۸۹ برابر المپیک مارسی و فینال جام جهانی قهرمانی جوانان ۱۹۹۱ بین پرتغال و برزیل با ۱۲۷٬۰۰۰ نفر در هر بازی است. همچنین این ورزشگاه میزبان فینال جام در جام اروپا ۱۹۹۲، بازی برگشت فینال جام یوفا ۱۹۸۳ و جام بین قاره‌ای ۱۹۶۲ بود.

تخریب آن در سال ۲۰۰۲ آغاز شد تا استادیو دا لوز جدید در نزدیکی همان منطقه ساخته شود.

منابع

[ویرایش]
  1. "Estádio do Sport Lisboa e Benfica (1954)" (به پرتغالی). S.L. Benfica. Archived from the original on 30 August 2017. Retrieved 7 February 2015.
  2. "Estádio da Luz (A Catedral) – until 2003". StadiumDB.com. Retrieved 7 February 2015.

پیوند به بیرون

[ویرایش]