هاریهارا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
: ویشنو (نصفه چپ آبی) و شیوا (نصفه راست سفید). هاریهارا متعلق به قرن ششم معبد در کارناتاکا.

هاریهارا (سانسکریت: हरिहर)نام یکی از خدایان در آیین هندوئیسم است که ترکیبی است از دو خدای ویشنو و شیوا. هاریهارا با نام شانکارانارایانا نیز شناخته شده‌است که شاناکارا همان شیوا و نارایانا همان ویشنو است.[۱] هاریها به عنوان یک وااژة فلسفی نیز کاربرد دارد که اتحاد ویشنو و شیوا نمایانگر جنبه‌های مختلف یک واقعیت غائی هستند که همان برهمن نامیده می‌شود. مجسمه‌هایی از هاریهارا در غارهای معبد هندو یافت شده‌اند که نیمی از پیکر هر مجسمه نمایانگر ویشنو و نیم دیگر نمایانگر شیوا است.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. https://www.ebay.com/sch/i.html?_from=R40&_trksid=m570.l1313&_nkw=harihara&_sacat=0
  2. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۲۰.