مسیمو اینترووین
| Massimo Introvigne | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۴ ژوئن ۱۹۵۵ (۶۸ سال) رم |
| ملیت | ایتالیایی |
| پیشه | نویسنده |
| وبگاه | |
مسیمو اینترووین (Massimo Introvigne) (زاده ۱۴ ژوئن ۱۹۵۵، در رم) یک جامعه‌شناس دینی[۱][۲] و وکیل مالکیت معنوی کاتولیک ایتالیایی است.[۳][۴] او بنیانگذار و مدیر عامل مرکز مطالعات ادیان جدید (CESNUR)، یک سازمان مستقر در تورین است که به عنوان «بالاترین گروه لابی‌گری و اطلاعاتی برای ادیان بحث‌برانگیز» توصیف شده‌است.[۵]
زندگی و فعالیت[ویرایش]
اینترووین در ۱۴ ژوئن ۱۹۵۵ در رم به دنیا آمد.[۶][۷] در سال ۱۹۷۵ مدرک لیسانس فلسفه را از دانشگاه گریگوری رم گرفت و در سال ۱۹۷۹ دکترای خود را از دانشگاه تورین[۸][۳] دریافت کرد. او در شرکت حقوقی Jacobacci e Associati به عنوان یک وکیل مالکیت معنوی، متخصص در دامنه اینترنتی کار می‌کرد.[۴]
در سال ۱۹۷۲، او به گروه محافظه‌کار کاتولیک آلانزا کاتولیکا پیوست.[۹] از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۶ او به عنوان نایب رئیس گروه خدمت کرده‌است.[۱۰]
در سال ۱۹۸۸ او CESNUR را تأسیس کرد و از آن زمان به عنوان مدیر گروه فعالیت می‌کند.[۱۱][۱۲]
از سال ۲۰۱۲، اینترووین به عنوان «استاد مدعو جامعه‌شناسی جنبش‌های دینی» در دانشگاه تورین معرفی شد.[۱۳][۱۴]
در سال ۲۰۱۲، اینترووین به عنوان رئیس رصدخانه تازه تأسیس آزادی مذهبی وزارت امور خارجه ایتالیا منصوب شد.[۱۵]
از آغاز سال ۲۰۱۸، اینترووین سردبیر مجله روزانه دین و حقوق بشر در چین، زمستان تلخ بود است که توسط CESNUR منتشر می‌شود.[۱۶][۱۷] اینترووین طرفدار نظریه اقتصاد دینی است که توسط رادنی استارک ارائه شده‌است.[۱۸][۱۹]
ادیان جدید[ویرایش]
پر فاکسنلد، دانشگاه سوئدی اینترووین را به عنوان «یکی از اصلی‌ترین نام‌ها در مطالعه جنبش‌های نوپدید دینی» توصیف می‌کند.[۲۰] روبرتو سیپریانی، جامعه‌شناس، اینترووین را «یکی از جامعه شناسان ایتالیایی دین در خارج از کشور و از دانشمندان برجسته جنبش‌های دینی جدید در جهان» نامیده‌است.[۲۱]
در سال ۲۰۰۱، جامعه‌شناس، استفان آ. کنت، اینترووین را به عنوان «منتقد دائمی هرگونه تلاش ملی برای شناسایی یا محدود کردن به اصطلاح» فرقه‌ها توصیف کرد.[۵]
در اواسط دهه ۱۹۹۰، اینترووین از طرف ساینتولوژیست‌ها در یک محاکمه جنایی در لیون شهادت داد.[۵]
پس از انتقاد اینترووین از انتشار گزارش سال ۱۹۹۵ در مورد فرقه‌ها توسط دولت فرانسه، روزنامه نگاران اینترووین را به عنوان یک «عذرخواهی فرقه» توصیف کردند و گفتند که او با اتحاد کاتولیک و حزب حاکم آن زمان سیلویو برلوسکونی مرتبط است.[۲۲] اینترووین پاسخ داد که فعالیت‌های علمی و سیاسی او ارتباطی با هم ندارند.[۲۳]
او دایرةالمعارف دین را در ایتالیا منتشر کرد.[۱۱]
تونی اورتگا، روزنامه‌نگار و منتقد ساینتولوژی، مجموعه‌ای از مقالات ۲۰۱۸/۱۹ را نوشت و از مجله CESNUR به عنوان یک «مجله عذرخواهی» غیرقابل اعتماد انتقاد کرد.[۲۴][۲۵][۲۶]
مطالعات فرهنگ عامه و خون‌آشام‌ها[ویرایش]
اینترووین همچنین مدیر CESPOC، مرکز مطالعات فرهنگ عامه است.[۲۷]
او مدیر ایتالیایی انجمن ترانسیلوانیا دراکولا بود که شامل دانشمندان برجسته دانشگاهی در زمینه مطالعه ادبی و تاریخی اسطوره خون‌آشام‌ها بود.[۲۸][۲۹] در سال ۱۹۹۷، جی. گوردون ملتون و اینترووین رویدادی را در هتل وستین در لس آنجلس ترتیب دادند که در آن ۱۵۰۰ شرکت کننده با لباس خون‌آشام برای «مسابقه نویسندگی خلاق، موسیقی راک گوتیک و اجراهای تئاتر» آمدند.[۲۸]
کتابشناسی - فهرست کتب[ویرایش]
کتاب‌ها[ویرایش]
- Le nuove Religioni , SugarCo (1989)،شابک ۹۷۸–۸۸۷۱۹۸۰۹۰۴.
- Il cappello del mago: i nuovi movimenti magici dallo spiritismo al satanismo, SugarCo (1990)شابک ۹۷۸–۸۸۷۱۹۸۰۲۱۸.
- Il ritorno dello gnosticismo, SugarCo (1993)،شابک ۸۸-۷۱۹۸-۲۱۶-۹.
- Les Mormons , Brepols (30 دسامبر ۱۹۹۶)،شابک ۲-۵۰۳-۵۰۰۶۳-۳.
- کلیسای وحدت (مطالعات در ادیان معاصر، ۲)، کتابهای امضا (۱ سپتامبر ۲۰۰۰)شابک ۱-۵۶۰۸۵-۱۴۵-۷.
- رادنی استارک و ماسیمو اینتروینیه، دیو تورناتو. Indagine sulla rivincita delle مذهبی در Occidente , Piemme (2003)،شابک ۹۷۸–۸۸۳۸۴۶۵۸۴۰.
- Laurence R. Iannaccone و Massimo Introvigne, Il Mercato dei Martiri. L'Industria del Terrorismo Suicida, Lindau (2004)شابک ۹۷۸–۸۸۷۱۸۰۵۱۴۶.
- شیطان‌پرستی: یک تاریخ اجتماعی، بریل (۲۰۱۶)،شابک ۹۷۸-۹۰-۰۴-۲۸۸۲۸-۷.
- برادران پلیموث، انتشارات دانشگاه آکسفورد (۲۰۱۸)،شابک ۹۷۸۰۱۹۰۸۴۲۴۲۰.
- Il libro nero della persecuzione religiosa در Cina , SugarCo (2019)،شابک ۹۷۸-۸۸-۷۱۹۸-۷۵۳-۸.
- درون کلیسای خدای متعال: آزار و اذیت‌ترین جنبش مذهبی در چین ، انتشارات دانشگاه آکسفورد (۲۰۲۰)،شابک ۹۷۸–۰۱۹۰۰۸۹۰۹۲
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Introvigne, Massimo (March 20, 2021). "The Ghent Jehovah's Witness Decision: Dangerous for All Religions". Bitter Winter. Retrieved March 20, 2021.
- ↑ Jason Horowitz, "A Clash of Worldviews as Pope Meets Putin", The New York Times, July 4, 2019.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ "WIPO List of Neutrals, Biographical Data, Massimo Introvigne" (PDF). WIPO, World Intellectual Property Organization. n.d. Retrieved March 29, 2020.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Olivero, Dario (August 7, 2003). "Cliccavi su Jagermeister trovavi un portale porno". La Repubblica. Retrieved March 29, 2020.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ Kent, Stephen A. (January 2001). "The French and German versus American debate over 'new religions', Scientology and human rights". Marburg Journal of Religion. University of Marburg. 6 (1): 15. doi:10.17192/mjr.2001.6.3742.
- ↑ "Sì alla famiglia, Massimo Introvigne parla di un'istituzione in pericolo". Modena Today. Modena, Italy. February 10, 2015. Retrieved March 29, 2020.
- ↑ "Massimo Introvigne: Fondamentalismo islamico: martiri o terroristi". Brundisium.net. Brindisi, Italy. November 30, 2005. Retrieved March 29, 2020.
- ↑ "Avvocati - Massimo Introvigne".
- ↑ www.moreorless.net, moreorless -. "Massimo Introvigne, Twenty Years of CESNUR". www.cesnur.org. Retrieved November 3, 2017.
- ↑ See "Massimo Introvigne non è più il reggente nazionale vicario di Alleanza Cattolica," La fede quotidiana, 28 April 2016, "Massimo Introvigne non è più il reggente nazionale vicario di Alleanza Cattolica". April 28, 2016. Retrieved March 29, 2020.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ Stausberg, Michael (2009). "The study of religion(s) in Western Europe III: Further developments after World War II". Religion. 39 (3): 261–282. doi:10.1016/j.religion.2009.06.001.
- ↑ Liaisons Dangereuses Des Universités Lyonnaises, L'Humanité, June 27, 2001 by Serge Garde
- ↑ "Massimo Introvigne". torino.unisal.it. Archived from the original on March 5, 2016.
- ↑ Cocchi, Francesca (October 16, 2013). "Le sette religiose, viste da "dentro"". RSI Rete Uno. Lugano, Switzerland. Retrieved March 29, 2020.
- ↑ "Nasce a Roma l'Osservatorio della libertà religiosa - Vatican Insider". Archived from the original on June 21, 2012. Retrieved 2012-06-20.
- ↑ "Bitter Winter". Bitter Winter (به انگلیسی). Retrieved 2018-10-05.
- ↑ ""Bitter Winter", in Italia un nuovo quotidiano online su religione e diritti umani in Cina". May 14, 2018.
- ↑ "Archived copy". Archived from the original on February 15, 2009. Retrieved 2008-07-28.
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link) - ↑ Frank Bruni, "Faith Fades where It Once Burned Strong", The New York Times, October 13, 2003.
- ↑ Per Faxneld, “Satanism: A Social History, Review”, Reading Religion, March 7, 2017.
- ↑ Roberto Cipriani, Nuovo manuale di sociologia della religione, 2nd ed. , Rome: Borla, 2009, p. 470
- ↑ See for example Serge Faubert, "Le vrai visage des sectes", L'Evenement du jeudi, 4-10.11.1993, pp. 44-48; Bruno Fouchereau, "Les sectes, cheval de Troie des Etats-Unis en Europe," Le Monde Diplomatique, May 2001, 1. Susan Palmer, The New Heretics of France: Minority Religions, la Republique, and the Government-Sponsored "War on Sects", New York: Oxford University Press, 2011, شابک ۹۷۸۰۱۹۹۷۳۵۲۱۱.
- ↑ See Massimo Introvigne, "CESNUR: a short history", In: Gallagher, Eugene V, (ed.), "Cult Wars" in Historical Perspective: New and Minority Religions. Routledge. pp. 23–31. شابک ۹۷۸−۱−۳۱۷−۱۵۶۶۶−۶.
- ↑ "Ignore the apologists: Yes, L. Ron Hubbard lied about having an engineering degree | the Underground Bunker".
- ↑ "A new academic book takes apart Scientology and pop culture, and the apologists hate it | the Underground Bunker".
- ↑ "Scientology founder L. Ron Hubbard, 'Provost Marshal': Another apologist claim debunked | the Underground Bunker".
- ↑ www.moreorless.net, moreorless -. "CESPOC - Center for Studies on Popular Culture - Centro Studi sulla Popular Culture". www.popularculture.it (به ایتالیایی). Retrieved 2018-10-05.
- ↑ ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ "Coffin Break To Vampires Everywhere, Fangs For The Memories", The Los Angeles Daily News – July 23, 1997. Carol Bidwell.
- ↑ The Board of the Transylvanian Society of Dracula, American Chapter.